ชมพูพันธุ์ทิพย์ดิ่งหล้า เมื่อใด สื่อถึงคราเราไป เมื่อนั้น จากอดีตถึงนี้ได้ สุขทุกข์ ปนไป จึงฝากนี้ก่อนครั้น แยกย้ายอำลา หกปีที่ได้พึ่งพระบารมี หกปีที่ร่ำเรียนเพียรศึกษา หกปีที่มีมิตรต่างนานา หกปีที่ได้มาพัฒนาตน อันแรกเริ่มเป็นแค่เจ้าตัวจ้อย ตัวน้อยน้อยสุดแสนสุดซุกซน สู่ผู้ใหญ่สมชื่อควรค่าคน เพราะฝึกฝนทนทุกข์มามากมาย นานปีที่รับงานห้องสมุด ให้ได้ฝึกนิสัยชวนขวนขวาย ฝึกฝนตนขันติมิหวั่นกาย ให้สมชายควรเชิดชูรู้วิชา ศึกษาดีมีวินัยใฝ่กิจกรรม ยังจดจำสีขาวกรมท่า แม้นบทเพลงที่ร้องทุกเวลา เมื่อจากมาลาลับยังจับใจ จักไม่ลืมข้าวแดงหรือแกงร้อน จักไม่ลืมคำสอนพรสดใส จักไม่ลืมทุกสิ่งที่พบไซร้ จักไม่ลิมประสบการณ์ที่ผ่านมา ขอขอบคุณพระคุณของคุณครู ขอขอบคุณโรงเรียนให้ศึกษา ขอขอบคุณทุกคนที่เมตตา ขอขอบคุณวันหน้าจักมาเยือน
ขาว-กรมท่า 6 เม.ย. 2550 16:55 น. - ID 100834 
2307
1
0
6 เมษายน 2550 20:38 น. - comment id 681003
คิดถึงตอนจบมัธยมจังเลย
6 เมษายน 2550 23:15 น. - comment id 681025
ก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยแล้วสิน่ะ ขอให้โชคดีประสบความสำเร็จน่ะครับ
7 เมษายน 2550 13:27 น. - comment id 681160
ตั้งต้นอีกชีวิต ที่ต้องเติบโต เชื่อว่าน้องชายคนนี้ต้องทำได้ดี สู้เขานะ
9 เมษายน 2550 18:27 น. - comment id 681859
เราพุท สนามม้า ขอเป็นกําไรให้ทุกคนนะเรารุ่น 27 คิดถึงทุกคนนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
