เมื่อจะรักปักใจใครคนหนึ่ง จะถามถึงซึ่งเหตุผลกลใดเล่า ดังคาดคั้นความคิดกับคนเมา หาได้เอาอันใดมาได้เลย เมื่อคนเราเมามายในความรัก มันดื่มดำสำราญนักหนอรักเอ๋ย อยากเมารักตลอดไปไม่สร่างเลย ขอชิดเชยชมรักบ่รู้จักคลาย
5 เมษายน 2550 16:15 น. - comment id 680605
ชอบกลอนของคุณจังขอเก็บก่อนนะคับ
5 เมษายน 2550 16:32 น. - comment id 680616
สงสัยจะยังไม่สร่างนะเนี่ย.....เอาชาร้อนหน่อยมั๊ยจ๊ะ
5 เมษายน 2550 19:08 น. - comment id 680683
เอามะขามเปียกมาฝากค่ะ..
5 เมษายน 2550 19:34 น. - comment id 680697
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
5 เมษายน 2550 20:29 น. - comment id 680720
เมื่อตอนเมามันก็สุขอยู่ร่ำไป แม้หัวใจยังดื่มด่ำกับความหวัง อันความรักมันดูเหมือนมีพลัง โลกก็ยังสวยสดหมดทุกครา ครั้นสร่างเมายามใดให้เจ็บปวด มันร้าวรวดทุกข์เข็นเป็นนักหนา มันเจ็บแสนทนทุกข์ทรมา เหมือนมายาที่คอยล่อหลอกหัวใจ
23 ตุลาคม 2550 03:27 น. - comment id 775576
รักเค้ามากก็อย่างงี้แหล่ะ......... ถึงยังไงก็ยังรัก...เเละคงรักต่อไปช่ายมั้ย.....เค้าสำคัญมากเเค่ไหน....... เเล้ว....คนใกล้ตัวล่ะ....