เป็นสิ่งที่เตือนใจเลิกไขว่คว้า คำณวนวันเวลาที่เหลืออยู่ ทำสิ่งใดตั้งแต่เกิดพอเชิดชู เอาไว้ดูต่างหน้าคราสิ้นลม คิดถึงญาติพี่น้อยอีกผองเพื่อน ภาพอดีคคล้อยเคลื่อนเคยสร้างสม ไม่มีวันหวนกลับพอจับชม เพียงสายลมพัดมาแล้วพาไป ทรัพย์สินที่เพียรสร้างต้องวางทิ้ง เก็บเป็นรอยอ้างอิงของเชื้อไข มรดกวิริยะจะเตือนใจ ดังแผนที่มอบไว้ให้เดินตาม ต้องปล่อยแล้วภาระกิจรับผิดชอบ เร่งหมายมอบหน้าที่ไม่ผลีผลาม ตามระเบียบผลงานที่คลานตาม ร่วมลงนามทุกฉบับประทับตรา กรรมและบุญเคยทำเคยสัมผัส ปรากฏชัดในจิตปริศนา เมื่อความตายรุกเร้าก้าวเข้ามา ก็ถึงคราละร่างวางตัวตน..
2 เมษายน 2550 12:57 น. - comment id 679209
แวะมาก่อนใครเพื่อนเลย
2 เมษายน 2550 15:05 น. - comment id 679247
ยังไงก้ทำใจให่สงบนะครับ เป็นห่วง
2 เมษายน 2550 15:11 น. - comment id 679249
เข้ามาเยือนกันนะครับ
2 เมษายน 2550 15:58 น. - comment id 679276
แวะมาอ่านค่ะ..มีประโยชน์ดีมากค่ะมนุษย์ เราควรรำลึกถึงสิ่งนี้กันบ้างค่ะ..
2 เมษายน 2550 16:15 น. - comment id 679287
สาธุคร่า
2 เมษายน 2550 17:00 น. - comment id 679321
แวะมาทักทายกุ้งหนามแดง หวังว่าคงจำเพื่อน ที่ชื่อกวีบ้านไร่ได้นะครับ แวะมาทักทาย
2 เมษายน 2550 17:49 น. - comment id 679333
คิดถึงเหมือนกันป้ากุ้ง...แต่คิดถึง.......อิอิ..
2 เมษายน 2550 20:39 น. - comment id 679380
... อุ้ย...จะรีบไปไหนล่ะครับ ทำมาเกือบตาย ไม่คิดจะใช้ซักหน่อยเหรอครับ น่าเสียดายออก
2 เมษายน 2550 20:59 น. - comment id 679390
คือสัจธรรมค้ำจุนโลก ละทุกข์โศกและกายา ดีกรรมที่ทำมา จะนำพาดวงจิตไป อย่ามัวทำประมาท โอกาสพลาดแลเหลวไหล วันนี้เร่งทำใจ จะรับได้สัจธรรม อิอิ...หนีไม่พ้นทุกคนเนาะ..เราทำใจได้ตั้งแต่ วันนี้ก็ดีหรอก..เฮ้อ..ยุบหนอ พองหนอ...
2 เมษายน 2550 22:00 น. - comment id 679421
อนิจัง..อนิจา..ไม่มีอะไรที่จีรังยั่งยืน...ต้องทำใจค่ะ
3 เมษายน 2550 08:17 น. - comment id 679463
เรื่องนี้เกิดขึ้นเนื่องจากได้มีโอกาสไปเยี่ยมผู้มีพระคุณท่านหนึ่ง ซึ่งป่วยหนัก...เมื่อได้เห็นแล้วก็ได้กลับมาระลึกถึงตัวเองว่า ถ้าเป็นเราจะทำอย่างไร.... จะเป็นมรณานุสติ..ได้ไหมน่ะ ต้องเรียนถามพี่ดอกแก้วดู..ถ้ามีโอกาสคงได้ร่วมสนทนาธรรมกัน.. ...... คุณชมพู เห็นแล้วค่ะ ดีใจที่แวะเข้ามาทักทายน่ะ :) .................................................................. คุณก่องกิก จะพยายามให้สงบน่ะ.. .................................................................. นายเบรฟฯ ขอบคุณหลายๆ จ๊ะ ................................................................... คุณกุหลาบขาว พุทโธ น่ะ ถ้ามีโอกาส เจริญสติ.. ขอความสุขสวัสดีจงมีแค่คุณค่ะ ................................................................... เจ้าไอซ์ จ๊ะ :) .................................................................... คุณกวีบ้านไร่ ไม่มีเหตุอันใด ที่ทำให้ลืมได้..นอกจากความชราจะพาไป...อิอิ :) ................................................................... นกเดี่ยวฯ รู้น่ะคิดอะไรอยู่.. :) ไม่ใช่หมูแน่นอน.. ................................................................... นกเหินลม ใช้จนหมดกระเป๋าแล้วถึงไป...หามาเติม อิอิ .................................................................. คุณป.ปลา ลมหายใจขาดหาย....กลัวตายเลยพองซ้ำ อิอิ ................................................................. คุณนางฟ้าลดา อย่าลืมไม้เสกน่ะ อิอิ... ขอบคุณค่ะ :) ..................................................................
3 เมษายน 2550 08:43 น. - comment id 679492
นึกถึงบ่อยๆค่ะ บางครั้งก็กลัว บางครั้งก็ไม่กลัวค่ะ
3 เมษายน 2550 16:30 น. - comment id 679735
จิตสลดหมดอยากมากโลภะ เมื่อคิดถึงมรณะกรรมวิถี หอบไปได้ก็แต่กรรมชั่วดี เป็นสมบัติชีวีของทุกคน ....เมื่อคิดถึงความตาย ความวุ่นวายก็หายไปเยอะ สวัสดีค่ะน้องกุ้ง