ชีวิตฉัน..โดดเดี่ยว..เดียวดายนัก ด้วยจมปลัก..อาบรอยช้ำ..ฉ่ำบาดแผล ถูกหาญหัก..รักสลาย..ชายรังแก จึงอ่อนแอ..แพ้พ่าย..หน่ายชีวี ไร้เรี่ยวแรง..หมดพลัง..จะยั้งอยู่ แสนอดสู..เพราะถูกย่ำ..หยามศักดิ์ศรี หมดสิ้นแล้ว..ความรัก..เคยภักดิ์ดี เจ็บเหลือดี..จนหัวใจ..ใกล้แหลกราน ชีวิตฉัน..นั้นแท้จริง..ยิ่งกว่าหนัง เพราะผิดหวัง..ต่อสู้บู๊..ล้างผลาญ เรียลลิตี้..ของหัวใจ..ยิ่งซมซาน ทรมาน..เสียทุกสิ่ง..ยิ่งนิยาย เคยพบชาย..หมายมั่น..ขวัญชีวิต แต่กลับกลาย..เป็นอสรพิษ..มีฤทธิ์ร้าย ลอบฉกกัด..รัดรึง..แทบถึงตาย ตะเกียกตะกาย..เพื่อหลุดพ้น..จากหนทาง จากบุปผา..ลาวัณย์..อันสวยสด กลับรันทด..เหี่ยวเฉา..เขาทิ้งขว้าง ทั้งกลีบดอก..หมองมัว..ทั่วสารพางค์ ต้องอ้างว้าง..เหี่ยวโรย..อยู่โดยเดียว เคยระดม..กำลังใจ..กู้ภัยรัก แต่ลึกนัก..ซากผูกพัน..อันลดเลี้ยว ทั้งที่เริ่ม..ต้นฝัน..มั่นใจเชียว แต่เศษเสี้ยว..ความทรงจำ..ทำอกตรม หรือว่าเคย..ก่อกรรม..ข้ามชาติภพ ถึงจุดจบ..รักแรมร้าง..ช่างขื่นขม คนที่ใช่..กลายเป็นชั่ว..มั่วอาจม มาทับถม..ชีวิต..อิสตรี สิ่งดีดี..เคยให้..ไม่คิดหวง เธอกลับลวง..ตอกย้ำ..ย่ำศักดิ์ศรี รักพินาศ..ขื่นขม..ตรมเหลือดี ต่อไปนี้..ไม่ย่อท้อ..ง้อชะตา ขอบรรจง..เขียนนิยาย..ร่ายชีวิต เพื่ออุทิศ..แด่หัวใจ..เคยไร้ค่า ก่อนปิดฉาก..นิยาย..ปรำปรา ก่อนดวงตา..หลับไหล..ไปนิรันดร์...
29 มีนาคม 2550 22:30 น. - comment id 678239
สวัสดีครับ พี่กุหลาบขาว ทำไมเศร้าจัง เจมส์น้ำตาไหลเลยครับ พี่ต้องรับผิดชอบนะครับ อิอิอิอิอิ
29 มีนาคม 2550 23:03 น. - comment id 678249
เศร้าจัง...แง แง
29 มีนาคม 2550 23:23 น. - comment id 678251
หากว่าเคย ก่อกรรม ข้ามภพชาติ รักที่พลาด ผิดไป ชดใช้หนี้ เจ็บปวดพอ มากย้ำ ซ้ำชีวี เจ็บหนนี้ สุดท้าย ที่ใช้กรรม
30 มีนาคม 2550 03:42 น. - comment id 678272
30 มีนาคม 2550 03:43 น. - comment id 678273
30 มีนาคม 2550 07:43 น. - comment id 678284
นิยายรักหวาน เริ่มสะดุดนิดๆ อิอิ เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ สู้ๆค่ะ
30 มีนาคม 2550 07:57 น. - comment id 678287
เรื่องมันเศร้า
30 มีนาคม 2550 08:23 น. - comment id 678289
หนีไปอยู่กับยายตาที่ดวงจันทร์ดีกว่า... ลาก่อนชาวโลก.. :)
30 มีนาคม 2550 08:42 น. - comment id 678295
โธ่ อย่าร้องไห้เลย ศรรกมาปลอบแล้วค่า มะมาซับน้ำตาตรงอกศรรก ถึงคัพเล็กไปหน่อยเถอะ
30 มีนาคม 2550 08:44 น. - comment id 678296
โธ่ใครมารังแกคุณพี่กุหลาบได้ลงคอ อย่าร้องไห้เลย ศรรกมาปลอบแย้ววววววว
30 มีนาคม 2550 09:39 น. - comment id 678305
อันชีวิตลิขิตจากสวรรค์ บุญบันดาลพานพบกับสิ่งสร้าง ความดี-ชอบล้วนมาตามทาง ไม่เหห่างสร้างใดได้ตามจริง เพราะเราเลือกเกิดไม่ได้
30 มีนาคม 2550 09:45 น. - comment id 678307
น้อง ๆ อย่าแต่งให้มันเศร้านักสิครับ คนจะต่อกลอนต่อไม่ออกเลยคับ
30 มีนาคม 2550 10:47 น. - comment id 678341
นิยายชีวิตเศร้า รุมเร้าระคนเหลือ ไร้ใจจะจุนเจือ เจ็บจำเขาทำตรม หวัดดีจ้า
30 มีนาคม 2550 10:53 น. - comment id 678346
ชีวิตฉัน โดดเดี่ยว สุดเปลี่ยวเหงา ไม่มีเขา ไม่มีใคร ให้ห่วงหา เหลือความเศร้า เฝ้าชิด ติดอุรา จนไม่มี ทางรักษา เยียวยาใจ อกหักได้ ก็ต้องมีรักใหม่ได้เช่นกัน ยิ้มไว้ค่ะ อ้อ รูปสวยมาก โดยเฉพาะรูปบนถูกใจจัง ขอนะ
30 มีนาคม 2550 10:55 น. - comment id 678348
ชีวิตเธอ..น่าสงสาร เป็นยิ่งนัก อย่าจมปลัก..แบบนี้เลย นะคนดี ดูอย่างพี่..รักสลาย.. ปวดชีวี ก็ยังมี กุหลาบขาว เป็นแรงใจ
30 มีนาคม 2550 11:30 น. - comment id 678366
ก่อนดวงตา..หลับไหล..ไปนิรันดร์... เศร้าจังค่ะ
30 มีนาคม 2550 12:54 น. - comment id 678404
ชีวิตจริง...ยิ่งกว่านิยาย
30 มีนาคม 2550 13:04 น. - comment id 678422
ตอนจบขอให้มีความสุขดีกว่า
30 มีนาคม 2550 14:19 น. - comment id 678474
ทำไมพี่กุหลาบแต่งกลอนเศร้าจังเลย เฮ้อ กลัวความรัก จะมาทำร้าย
30 มีนาคม 2550 16:55 น. - comment id 678553
น้องเจมส์.. ก็ชีวิตจริงๆของพี่เป็นอย่างนี้นี่นา..
30 มีนาคม 2550 16:56 น. - comment id 678554
คุณป.ปลา.. ใช่ค่ะ..ทำไมชีวิตต้องเศร้าแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้ค่ะ...
30 มีนาคม 2550 17:01 น. - comment id 678555
คุณสิริน... ขอชดใช้..หนี้กรรม..ข้ามชาติภพ ให้จบจบ..ลงไป..ในชาตินี้ จะทนรับ..ความปวดร้าว..เศร้าฤดี เชิญมาซี..เจ้าบ่วงกรรม..มาซ้ำเติม..
30 มีนาคม 2550 17:02 น. - comment id 678557
คุณบิ๊ก.. อย่าร้องไห้ไปเลยค่ะ..บ่วงกรรมของกุหลาบ..ใกล้จะหมดแล้วค่ะ.. ขอบคุณสำหรับกาแฟค่ะ..
30 มีนาคม 2550 17:04 น. - comment id 678558
คุณกานต์.. ขอบคุณค่ะ..สำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอมา..
30 มีนาคม 2550 17:06 น. - comment id 678560
ชีวิตนี้เหมือนนิยายใช่แน่แท้ ความไม่แน่ไม่นอนสอนให้เห้น รักสุขทุกข์ปนเศร้าร้าวเยือกเย้น ใครไม่โดนใครไม่พ้นใช่คนเอย
30 มีนาคม 2550 17:07 น. - comment id 678561
คุณ..นายธนา.. เรื่องจริงที่ประสบมาค่ะ..จึงต้องเขียนมาเพื่อเป็นอุทาหรณ์ กับคนที่มีความรักทุกๆคน.. เผื่อใจไว้สักหน่อยนะคะสำหรับทุกคนที่มีความรัก..
30 มีนาคม 2550 17:08 น. - comment id 678563
คุณ..กุ้งหนามแดง.. ขอกุหลาบไปด้วยคนค่ะ...รอด้วย..
30 มีนาคม 2550 17:10 น. - comment id 678565
คุณหนูศรรก... อดีตที่ผ่านมาค่ะ..แต่ยังเจ็บไม่หายสักทีค่ะ.. ขอซบอกหน่อยก็แล้วกันค่ะ..ถึงจะเล็กก็ได้ค่ะ..
30 มีนาคม 2550 17:15 น. - comment id 678566
คุณ.ไรไก่.. เหตุใดเล่า..สวรรค์..นั้นลิขิต ให้ชีวิต..ประสบ..พบความเศร้า มีความรัก..ที่แสนทุกข์..ทุกครั้งคราว ความเปลี่ยวเหงา..มาโถมถา..ให้อาดูร..
30 มีนาคม 2550 17:16 น. - comment id 678567
พี่บนเกาะ... ก็ชีวิตของน้องเศร้านี่คะ..
30 มีนาคม 2550 17:20 น. - comment id 678569
คุณคอนภูทน... เป็นนิยาย..ชีวิต..มืดมิดรัก ถูกหาญหัก..หัวใจ..ให้สลาย น่ากลัวยิ่ง..หัวใจ..ของผู้ชาย แฝงเล่ห์ร้าย..ในรัก..มากมายา..
30 มีนาคม 2550 17:24 น. - comment id 678572
ผู้หญิงไร้เงา... ชีวิตฉัน..โดดเดี่ยว...เดียวดายนัก พอมีรัก..ก็ถูกรัก..หักสลาย หัวใจเจียน..ผุพัง..แทบปางตาย เพราะใจชาย..ร้อยเล่ห์..เพทุบาย..
30 มีนาคม 2550 17:31 น. - comment id 678577
พี่นบ... ชีวิตฉัน..เกิดมา..แสนอาภัพ ต้องทนรับ..ความหมองหม่น..จนร้องไห้ เจ็บเหลือทน..กับความรัก..จากใจชาย จึงเร้นกาย..อยู่โดดเดี่ยว..เปลี่ยวใจจริง..
30 มีนาคม 2550 17:37 น. - comment id 678578
คุณหญิงหญ้า... เป็นเรื่องจริงที่ต้องเขียนบันทึกเอาไว้ค่ะ.. เพื่อเตือนตัวเองในวันข้างหน้าและหาทาง แก้ไขค่ะ..
30 มีนาคม 2550 17:40 น. - comment id 678581
คุณว่าที่กวี... ชีวิตจริงยิ่ง..กว่านิยาย..จริงๆ.ค่ะ..
30 มีนาคม 2550 17:42 น. - comment id 678583
คุณ..idaho ใครๆก็อยากมีจุดจบที่เป็นสุขค่ะ..แต่ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ ฝืนดวงชะตาไม่ได้ค่ะแล้วแต่ว่าใครจะประสบอย่างไรค่ะ..
30 มีนาคม 2550 17:44 น. - comment id 678584
คุณเพียงแพรว.. เอาชีวิตจริงมาแต่งค่ะ..เลยออกมาเป็นแบบนี้ค่ะ ขอโทษค่ะที่ทำให้เศร้าไปด้วย..
30 มีนาคม 2550 17:48 น. - comment id 678585
คุณ..พิมญดา ชีวิตนี้..เหมือนนิยาย..ใช่ไม่ผิด รักเป็นพิษ..ริดรอนใจ..ให้เศร้าหมอง หากมีรัก..ต้องระวัง..ควรตริตรอง พลาดพลั้งต้อง..เจ็บหนัก..ด้วยรักลวง..
30 มีนาคม 2550 17:49 น. - comment id 678587
(พี่นบ... จึงเร้นกาย..อยู่โดดเดี่ยว..เปลี่ยวใจจริง..) ในเมื่อรู้ อยู่โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจนัก ก็ควรหา คนรัก มาเคียงคู่ คงไม่ยาก เกินไป ยอดพธู เรื่องเนื้อคู่ ถามพี่ รู้ดีเอย นึกไม่ออก อึดอัด ก็ถามพี่ เมล์ก็มี แถมไม่ตอบ ปล่อยให้รอ อย่างนี้หนอ ยังมาบ่น ยังมาท้อ คนเขารอ กลับไม่รับ ไม่รู้อะไร
30 มีนาคม 2550 20:14 น. - comment id 678643
พี่นบ.. เนื่องจากพิษ..แห่งรัก..นั้นหนักหนา หัวใจล้า..หนาวเหน็บ..เจ็บปวดแผล ถูกหาญหัก..รักสลาย..ชายรังแก แทบย่ำแย่..ปางตาย..ใจโศกตรม จึงขอหยุด..พักหัวใจ..เอาไว้ก่อน ขอพักร้อน..ให้หัวใจ..หายขื่นขม ขอขอบคุณ..กับน้ำใจ..ที่พร่างพรม อย่าโศกตรม.."น้องขอโทษ"..โปรดเข้าใจ..
31 มีนาคม 2550 15:45 น. - comment id 678834
ช่ายยิ่งกว่านิยาย นางเอกมักทำให้พระเอกจากไปในชีวิตนางร้ายอย่างเรา มาอยู่ด้วยกันดีกว่าค่ะพี่ยา
31 มีนาคม 2550 19:43 น. - comment id 678906
น้องเป้.. ชีวิตเราสงสัยจะคล้ายกันนะน้องเป้.. งั้นพี่ขอไปอยู่ด้วยคนก้แล้วกันนะ..