เพราะใจที่อ่อนล้า จึงฝากฟ้ามาดูแล ใช่ว่าจะไม่อยากดูแล แต่คนเทคแคร์เธอมีมากพอ ได้แต่ห่วงใยอยู่ห่าง - ห่าง เพราะคำว่าแตกต่าง...วัดใจคน เพราะใจที่อ่อนล้า จึงฝากนภาที่เปียกฝน คอยดูแลแทนความมืดมน ให้หัวใจได้สดใสทุกเวลา ได้แต่ห่วงใยอยู่ห่าง - ห่าง เพราะรักเธอรักเค้าเริ่มจืดจางลงเรื่อย - เรื่อย จะอยู่ตรงนี้น่ะ เป็นเงาให้เธอวันที่ล้มลง รอเพียงสักวันมาพบเจอ..แล้วฉันจะเอ๋ย คำนั่นเอง
27 มีนาคม 2550 16:52 น. - comment id 677146
เอ..ต้องรีบกลับบ้านหละ รู้สึกว่ามันยังไม่ลงตัว ใคราว่างช่วยปรับใหม่ให้หน่อยน่ะค่ะ
27 มีนาคม 2550 17:01 น. - comment id 677150
ว่างแล้วจะปรับให้นะครับ ตอนนี้ฝากต่อนะครับ/คนสวย
3 เมษายน 2550 16:26 น. - comment id 679733
เพราะใจฉัน วันนี้ ที่อ่อนล้า จึงฝากฟ้า จันทร์สวย ช่วยปลอบขวัญ ใช่ว่าจะ หนีหาย ไปจากกัน แต่เธอนั้น มีคน คอยเทคแคร์ ได้แต่ห่วง ว่าใจ เธอห่างฉัน แล้วสักวัน เธอคง ไม่แยแส ฉันวันนี้ หมองไหม้ ใจอ่อนแอ รอเธอแก้ เป็นยาให้ ใจหายตรม ฟ้าหมองคร้ำ ดำมืด ด้วยเมฆฝน เหมือนใจคน เคยใกล้ ไกลขื่นขม จรจากหาย ลับไป กับสายลม ต้องนอนซม เจ็บช้ำ จมน้ำตา วันนี้เธอ ห่างฉัน ไปเรื่อยเรื่อย ฉันเริ่มเหนื่อย สิ้นหวัง ทั้งอ่อนล้า ยังรอเธอ คนนี้ กี่เวลา โปรดเถิดนะ กลับมา หาคนรอ ที่ตรงนี้ ยังหวัง ได้เห็นพี่ จะเนิ่นนาน กี่ปี กี่ พ.ศ. แม้ต้องตาย ต้องช้ำ น้ำตาคลอ ก็จะรอ จะรัก จะภักดี... (แต่ให้น้องนะครับ ...)
4 เมษายน 2550 14:07 น. - comment id 680012
ขอบคุณเจษฎา รังสิต ขอบคุณค่ะที่แต่งกลอนให้ เพราะมากเลยน่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีไอเดียเท่าไร อีกอย่างสุก็งานยุ่งด้วย ไม่ได้แวะมาที่นี้นานแล้ว คิดถึงทุกคนเลยนะค่ะ