หากคุณมีสิ่งหนึ่งอยู่ในใจ แล้วทำไมแก้ไม่ได้สักทีหนอ หากในใจนั้นคือสิ่งที่รอ ลูกหนี้หนอไม่ใฃ้เงินคืนสักที หากลูกหนี้นั้นมีอิทธิพลมาก ลำบากยากเข็ญเกินจักรอรี ใครกันหนอเจ้าหนี้ที่มาจักจี้ ให้เราใช้หนี้ต่ออีกให้เขาไป ทำอย่างไรดีหนอ ใครบอกได้ เค้าควรเห็นใจเราไม่ใช่ให้เราไหม โปรดเห็นใจเพื่อเราจะนำไปใฃ้เจ้าหนี้ไป หากไม่มีเจ้าหนี้เราจะไม่ถามเลย..... ทำไงให้ทันกัน ดูสิ ใครตอบได้ให้ล้านนึง
ทรายกะทะเล 24 มี.ค. 2550 01:01 น. - ID 100275 
1194
3
0
24 มีนาคม 2550 07:19 น. - comment id 675836
ที่เข้ามาตอบไม่ได้หวังล้านหนึ่งหรอกนะคะ...แค่มิตรภาพของเพื่อนก็พอ......
ขอไขคำปริศนาหาคำตอบ นำมามอบแด่คุณทรายคลายปัญหา ด้วยคมคำเรียงร้อยถ้อยอักขรา ขอตอบว่าเจ้าหัวใจใยชีวิต.
24 มีนาคม 2550 11:08 น. - comment id 675881
เรื่องของหนี้ .. ไม่ว่าจะเป็นลูกหนี้ หรือ เจ้าหนี้ มันก็ทุกข์ได้เหมือนกัน เป็นลูกหนี้ ต้องพะวงกับการหาเงินมาใช้หนี้ ถ้าเป็นลูกหนี้ที่เกเร เหนียวหนี้ เบี้ยวหนี้ โดยนิสัย คงไม่อนาทรร้อนใจกับความสำนึกใด แต่ถ้าเป็นลูกหนี้โดยความจำเป็น และอยู่ในช่วงเวลาที่คับขัน ไม่มีปัญญาใช้หนี้ มันก็เป็นอีกหนึ่งสาหัสที่เกาะกุมใจ ทำให้ไม่มีความสุข อยู่อย่างกระวนกระวาย อัลมิตราไม่เคยเป็นลูกหนี้ ก็เลยไม่ทุกข์ในฐานะที่เป็นลูกหนี้ แต่อัลมิตราเอง ก็พยายามเลี่ยงแล้วเลี่ยงอีกที่จะไม่อยู่ในฐานะเจ้าหนี้ ทว่า .. ในที่สุด ก็กลายเป็นเจ้าหนี้จนได้ แถมเป็นเจ้าหนี้ที่แบกเงินให้เขาและหอบทุกข์กลับมาด้วย - ไม่กล้าที่จะทวงเงิน ลำบากใจที่จะกล่าวออกมา - กลัวว่าเขาจะเดือดร้อนกว่าที่เคยเป็น หากจะต้องนำเงินมาคืนเรา อัลมิตรามีลูกหนี้อยู่สามคน ต่างสถานะกัน บางคนอัลมิตราก็คิดว่าเป็นหนี้สูญไปแล้ว บางคนอัลมิตราก็ยังต้องเจออยู่บ่อยครั้ง ทั้งที่บอกตนเองว่า ไม่ให้ยืมแล้ว .. แต่ในที่สุด ก็ให้ทุกที รายแรก .. เมื่อสักสามปีก่อน เงินก้อนที่อัลมิตราให้เขายืม ช่วยทำให้เขาไม่ต้องติดคุก แน่นอนว่า หากเขาติดคุกแล้ว ครอบครัวของเขาจะเดือดร้อนมาก น้อง ๆ ยังเล็กหลายคน และการที่เขาผิดพลาด มันไม่ได้เกิดจากนิสัยอันเลวร้ายแต่อย่างใด แต่ด้วยความจำเป็นจริงๆ อัลมิตราอยากให้โอกาสเขา อยากให้เขาได้เรียนรู้ว่า เมื่อได้รับบทเรียนแล้ว เขาต้องแก้ไขตนเอง และอย่าประพฤติตนเช่นนั้นอีก .. รายที่สอง .. เพื่อนที่ภูมิลำเนาเดิมอยู่ภาคใต้ ก็จังหวัดที่ลุกเป็นไฟอยู่ในขณะนี้ เขามาเรียนที่กรุงเทพฯ ในช่วงที่บ้านเขาไม่สามารถออกไปประกอบอาชีพได้ เขาจึงไม่ได้รับเงินเพื่อยังชีพในต่างถิ่น เขาบอกว่า .. หิวข้าวมาก เงินที่ติดตัวก็เหลือเพียง 13 บาทเท่านั้น ด้วยความที่เขาไม่ได้ขอความช่วยเหลือกับคนรอบตัว อาจจะเป็นไปได้ว่า เพราะเขารู้สึกกระดากกับความเป็น นิสิตปริญญาโท เออหนอ !! ความแปลกอีกหนึ่งอย่างของคนเรา คือกลัวจะเสียหน้า กลัวเพื่อนจะรังเกียจกระมัง .. เฮ้อ เงินจำนวนที่ให้ยืม ไม่ได้มากแต่ก็ไม่ใช่น้อย .. อัลมิตราก็รอว่า เมื่อไหร่เขาจะนึกออกว่า เขายังไม่ได้ใช้หนี้ .. เฮ้อ คูณสอง รายที่สาม .. รายนี้เป็นขาประจำ ไม่รู้จะทำไงดี จะบ้าตาย !! .. อัลมิตราไม่รู้จะหลบเลี่ยงยังไง ทุกวันนี้ พอเขามาทัก อัลมิตราล่ะวูบเสียวทุกครั้ง กลัวจะมายืมเงินอีก .. ทักสิบครั้ง ยืมซะแปดครั้ง ยังเจอกันอยู่แทบทุกวัน ร่วมสำนักงานเดียวกัน .. แต่อัลมิตราก็พบความจริงอีกอย่างว่า .. " การที่บางคนเงินเดือนเยอะกว่านั้น .. มันไม่ได้หมายความว่า เขาจะเอาตัวรอดได้เสมอไป " ดั่งตัวอย่างนี้ ทำงานมานานโข จนอาวุโสทั้งวัยวุฒิ ทั้งคุณวุฒิ แต่เงินเก็บไม่มี ชีวิตของครอบครัวเป็นไปอย่าง ลุ่ม ๆ ดอน ๆ .. ใช้เงินเดือน เดือนชนเดือน เพราะอัลมิตราสงสารลูกของเขา ไม่อยากให้ลูกของเขาอด ก็เลยให้ยืม ยังดีนะ ที่ยืมแล้วคืน ยืมเป็นก้อนใหญ่ แต่คืนน้อย คืนทีละนิด ต้องทำเป็นบัญชีบันทึกการใช้หนี้ .. เห็นมั๊ย เป็นเจ้าหนี้ ก็ทุกข์ นะ ..
29 มีนาคม 2550 03:24 น. - comment id 677793
ชอบคุณ2คนค่อยมีกำลังใจหน่อย ก้ขอให้ขบัตัวดีๆ อะไรรู้ หมายถึงวิธีกนี้ตเหนอด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
