ก็มิใช่น้องคนดีที่เธอรัก อย่ามาทักทึกกันฉันไม่หลง มิต้องมาเสแสร้งแกล้งงันงง อย่าเกี้ยวส่งภาษาตาอย่าเลยเธอ ฉันก็คือสาวมั่นรั้นอวดดื้อ ยากยุดยื้อลงบ่วงลวงเสนอ เถอะออกไปใช่มาพร่ำย้ำเผอเรอ รักซ่าเซ่อซื่อเฉิ่มอย่าเริ่มเลย.
23 มีนาคม 2550 08:26 น. - comment id 675244
ไปโกรธใครหรือน้อยใจ อะไรมาละครับ
23 มีนาคม 2550 09:44 น. - comment id 675306
หรือมิใช่ คนเช่นพี่ ที่รักเธอ ให้เสมอ เงินทอง น้องลิขิต บ้านรถยนต์ความรู้ทั้งหมู่มิตร เพียงตัวนิดผู้ชายให้ไม่เป็น.... ทม.แล้วครับ
23 มีนาคม 2550 14:17 น. - comment id 675473
ไม่ใช่คนที่เธอจะควรคู่ เราสองคนยืนอยู่ต่างทางฝัน อย่าบีบทางเข้ามาให้ใกล้กัน หรือข้ามฟากมาหาฉันเลยคนดี จบแบบมึนๆ คิคิ
23 มีนาคม 2550 14:41 น. - comment id 675490
ลดา บทนี้ดื้อจัง
23 มีนาคม 2550 14:56 น. - comment id 675509
ดีจ้า ดื้อเหมือนกันอ่ะจ้า....ดื้อรัก....หุหุ
23 มีนาคม 2550 14:59 น. - comment id 675513
ดื้อไม่อยากมีรักค่ะ..
23 มีนาคม 2550 17:37 น. - comment id 675622
คุณนายธนา....นางฟ้าเปล่าโกรธหรือน้อยใจใครมาหรอกค่ะ...อารมณ์ชั่ววูบไงคะคุณเพียงแพรว....จบแบบสะใจดีค่ะคุณjapon....หุหุจบแบบแสบๆโดนใจดีอ่ะนะคุณพี่ก่องกิก........น้องนางฟ้าป่าวดื้อนะคะค่ะคุณเจนจัดให้.......ดื้อรักนะธรรมดา..ถ้าไม่ดื้อซีแปลกกว่านะคะนางฟ้าเห็นพ้องต้องกันกับคำพูดของพี่White rosesค่ะ