เพลงยาวนิราศของกรมพระราชวังบวรฯ หรือท่านพระยาเสือ (บุญมา) เขียนไว้ชัดๆ ศึกมาแล้วก็ล่าไปทันที มิได้มีเหตุเสียจึงแตกฉาน ตีกวาดผู้คนไม่ทนทาน เผาบ้านเมืองยับจนกลับไป ถึงเพียงนี้ละไม่มีที่กริ่งเลย ไม่เคยรู้ล่วงลัดจะคิดได้ ศึกมาชิงล่าเลิกกลับไป มิได้เห็นจะฝืนคืนมา จะคิดโบราณอย่างนี้ก็หาไม่ ชาติไพร่หลงฟุ้งแต่ยศถา ครั้นทัพเขากลับยกมา จะองอาจอาสาก็ไม่มี แต่เลี้ยวลดปดเจ้าทุกเช้าค่ำ จนเมืองคร่ำเป็นผุยยับยี่ ฉิบหายตายล้มไม่สมประดี เมืองยับอัปรีย์จนทุกวันฯ เพลงยาวนิราศของอดีตรอง เอาชีวิตเข้าแลกกับยศศักดิ์ ไม่นานนักก็รักษาไว้ไม่ได้ ประชาชนจะเอาประชาธิปไตย ทำอย่างไรละคราวนี้ แอบอ้างก็อ้างจนหมดแล้ว คงไม่แคล้วเวรกรรมกระหน่ำ ทำกับเขาพอเขาเอาเราบ้าง ให้อ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเอกา ผู้นายไม่เหลือบแลผู้น้อย ให้ละห้อยปล่อยให้เดี่ยวดาย หมดลูกน้องคงวอดวาย ส่วนตัวนายจะมีอันเป็นไป หลงฟุ้งแต่ยศฐานันดรศักดิ์ สารพัดวิชามารา ยกยอกันไปยอกันต่อหน้าต่อตา อนิจจาพาให้พังโหมะเลย
20 มีนาคม 2550 09:38 น. - comment id 673386
เราชาวกรุงเทพล้วน.............โดนหลอก มากตำหนิมากบอก...............สื่อล้วน จำแนกพี่น้องออก ...............เป็นสอง ความชั่วดีถี่ถ้วน ................ไม่ได้ไตร่ตรองฯ มีเพียงความคิดจ้อง ...........ครอบครอง อ้างสิทธิจับจอง ...................ใครไว้ แจงจับใส่เพื่อนผอง ...........ละโมบ ชาตินี่ต้องวางให้ .............เพื่อนพ้องพี่น้องกูฯ ตามสิทธิกฎให้ไว้ ................สวยหรู คอยท่าเพียงอยากดู ............เลือกตั้ง ไม่อยากเสี่ยงอยากชู ..........เพียงสิทธิ โนโหวตชี้นำรั้ง ..............เพื่ออ้างคุณทำฯ (คุณธรรม) สื่อกล้านำหน้าโร่ ...............ยำยำ แอบถ่ายแอบลูบคลำ .........เกลือกกลั้ว สังคมสื่อชี้นำ ....................ผิดถูก ประชาธิปไตยหมั้ว (มั่ว).....เพียงพลั้งสำแดงฯ ใคร ผู้ใด ชนรู้ .................มาแฝง นำกฎมาพลิกแพลง ..........ทู่เร้ด (ทุเรด) ความผิดใส่ตะแกรง .........มาร่อน เป็นถูก สื่อเน่าน่าสังเวช ..............ชั่วร้ายตายเลวฯ ความผิดมากกล่าวอ้าง ..... ให้เขว ภาษีความเสเพล .............ขายชาติ เอาเงินไป่ผูกเปล ............ซื้อสิทธิ ขายเสียง ทุจริตประชาราษฎร.........สื่อตั้งประหารฯ อำนาจตรวจสอบให้ .........เพียงศาล นอกสภารักษาการ ...........เท่านี้ สื่อบ้าอย่าประมาณ ...........การผิด หรือถูก พิพากษาบ่งชี้ ...................รับได้คำตัดสินฯ เราชาวกรุงเทพล้วน ........ได้ยิน สองฝ่ายสองเจตจินต์ ........สองข้าง มิทำผิดฟ้าดิน ...................ไม่ต้อง ลงโทษ ใจร่วมกายร่วมสร้าง ........โลกต้องสรรเสริญฯ คารวะปราชญ์ผู้ .................เจริญ พิณพาทย์ต้องมีเดิน ...........ลูกเน้น ด้วงอู้ระนาดเพลิน ..............ทางเอก ฉิ่งฉาบกลับแกละเว้น .........ยกให้เป็นโทฯ จึ่งเป็นดนตรีพร้อม .............วงโต ใช่แต่เพียงวางโชว์ .............เครื่องฆ้อง ร่วมกันเล่นให้มโห .......รทึกก้อง กังวานกรุง ลุงแก่ลุงไม่ต้อง ...............หลานด้วยช่วยเองฯ คัดลอกมาจากอดีตเมื่อ 12/6/06
20 มีนาคม 2550 09:46 น. - comment id 673392
มีต่างบ้างค่ะ/ นี่แหละคนไทย สูญเสียไปจึงไห้หวน ก่อนทำต้องคิดทวน จวนเจียนสาย..ใครรับกรรม
20 มีนาคม 2550 10:10 น. - comment id 673415
เราควรเอาความผิดพลาดมาแก้ไข ไม่เกิดประวัติศาสตร์ซ้ำร้อยนะครับ........
20 มีนาคม 2550 11:05 น. - comment id 673470
หลักวิขาการจริงๆนะครับ
20 มีนาคม 2550 11:15 น. - comment id 673484
ยอดเยี่ยมครับผม
20 มีนาคม 2550 12:55 น. - comment id 673540
เวลานี้บ้านเมืองเราน่าสงสารคนไทยจริง
20 มีนาคม 2550 21:45 น. - comment id 673770
เราควรคิดก่อนที่จะทำอะไรลงไปค่ะ..หากผิดพลาด ควรเร่งแก้ไขไม่ให้ประววัติศาสตร์ซ้ำรอยค่ะ..