3 ธันวาคม 2549 21:06 น.
Po_nicojung
...ขว้างมาที่แดน...(แดนมีสีหน้าสงสัย)แต่
มันไม่แตก...มันกลับทำให้ลมราวกับพายุโหมกระหนำมาจากข้างหลัง
เขา..และตัวตัวของแดนเริ่มละลาย.."เฮ้ย....อ้ากกกกกกกกกกกก
กกกกกกกกกก" วูบ กอนรู้สึกว่าเขาเข้ามาอยู่ในท่อนำทิ้ง
ของเมือง..แต่ผนังของมันกลับเป็นลายต่างๆๆ..มันเป็นที่ๆเขาไม่
รู้จัก...แต่มันสวยงามมาก...ทันใดนั้นก็เกิดแสงสีขาวจ้าจนเขาต้องปิด
ตา............................................
"แม่..."..."ตื่นแล้ว.." แดนได้ยินเสียงเด็กหญิง...แต่เขายัง
ไม่เปิดตา..."จ้า...แม่มาแล้ว" ...เขาเปิดตาขึ้นมา..ก็พบกับเด็กหญิง..
หน้าตาเกลี้ยงเกลา...ใส..ตาโตและเธอสวยมาก..สำหรับเขา.."นี่
นาย..เป็นไรมั้ย.." "เอ่อ...มะไม่เป็นไร...เอ่อครับ".."โอ้ยนี่นาย
มะต้องพูดครับกับชั้นก็ได้...นายกับชั้นก็อายุเท่าๆกัน.." "แม่มาแล้ว
จ้า...นี่เอ่อ"..กอนเห็นหญิงสาวของอีกคน..น่าจะเป็นพ่อของ เด็กสาว
คนนั้น..เพราะเธอดูอายุค่อนค้างเยอะ...และเธอดูใจดีมาก "แดน
ครับ.." "แล้วเธอไปอยู่ในสวนหลังบ้านของป้าได้ไงเหรอ
จ๊ะ.." "แล้วผมไปยู่ที่นั่นได้ไง..." "..แล้วแดนมาถามป้าแล้วป้าจะไป
ถามใครหล่ะจ๊ะ.." "...ก็เอ่อ..ผม" "งั้นแดไม่ต้องคิดมากหรอกนะจ๊ะ..
นอนต่อเถอะ.." "นี่...นายชั้นไปก่อนนะ"ลูกของคุณป้าคนนั้น.....
"แล้วเธอ..เอ่อ" "ชั้นชื่อ นา..ส่วนนี่ก็แม่ของชั้น ชื่อ มาส" "งั้นป้าไป
ก่อนนะเดี๋ยวจะเรียกไปทานข้าวเช้ากัน..." "ครับ" ...แล้วป้ามาสและ
นาก็เดินออกไป... "เฮ้อ...เรามาอยู่ที่ไหนเรายังไม่รู้เลย..แต่เราก็ไม่
มีที่ซุกหัวนอนอยู่แล้วนี่..ก็อยู่ไปเถอะอย่างน้อยก็ยังมีข้าวให้เรากิน..
งั้นกไม่ต้องกังวลหรอก"..แดนพึมพำกับตัวเอง ..แล้วเขาก็
ผลอยหลับ
ไป....................................................................................................................................................................................ไว้เจอกัน
ใหม่ในตอน 2นะครับ
2 ธันวาคม 2549 22:43 น.
Po_nicojung
ในค่ำอันวุ่นวาย แดน...เด็กหนุ่มซึ่ง
กำพร้าพ่อแม่ กำลังเดินอยูริมฟุตบาท....เขาไม่รู้ว่าเขาจะไปไหน...
เขาไม่รู้ว่าพ่อแม่เขาเป็นใคร....
........."อ้าวแดน ไปไหนอะ.."แม็ก เพื่อนของเขาเรียก แดนเงียบ.."แดน" .."แด๊น..."
โป๊ก ... โอ้ย.. แดนร้องลั่น..เมื่อแม็กปาขวด
พลาสติกใส่..."แม็ก นายทำบ้าไรวะ" ...."แกนั่นแหละบ้า..ชั้นเรียกตั้ง
นาย.เปนไรวะ"..."เป็นคนไง".."หนอยทำย้อนนะ"..แม็กอมยิ้ม "แล้ว
ตกลงนายทำไรอะ"..แม็กถามแดน.."ก็..คิดไปเรื่อยเปื่อย
น่ะ".."อืม"..."ชั้นไปก่อนนะ"..แดนบอกลาแม็ก.."เออๆ..ไปเถอะ"
แล้วแดนก็เดินมาเรื่อยๆ..จนถึงหน้โรงงานร้างแห่งหนึ่ง..แก๊กๆๆ
ก๊อกๆ..กอนหันหน้าไปทางเจ้าของเสียงทันที.."นั่นใครอะ" "เจ้า...
เจ้านี่เอง" "ผมไม่รู้จักคุณนะ..." "เออ..แน่อยู่แล้วแหละ..นายไม่รู้จัก
ชั้นหรอก.." "แล้วคุณช่วยออกมาจากมุมมืดนั้นก่อนได้มั้ย ผมไม่
เห็นหน้าคุณเลย..." และชายคนนั้นก็เดินออกมา ทันทีที่แดนเห็น
ชายคนนั้นสมองก็สั่งงานให้ร่างกายของเขาออกวิ่งทันที เพราะน่าตา
ของชายคนนั้นสูงประมาน 190 น่าจะได้.ตาโต หนังเหี่ยวย่น.หู
เหมือน*เอล (อมุษย์มีชีวิตอมตะ..หูแหลมสูง)...แต่เขากลับก้าวเท้า
ไม่ออก "อ้ากกกกกกกกกกกกกกก"..แดนร้องดังสุดชีวิต.."แกเป็น
ใคร..ปล่อยชั้นไปนะ..เนื้อชั้นไม่อร่อยหรอก" และชายคนนั้นก็เดิน
เข้ามาหาเขา..ใกล้เข้ามา..จนเขาเห็นหน้าของชายคนนั้นชัดขึ้นมาก
ชัดจนเห็นรูขุมขน...โป๊ก.."โอ้ย "แดนร้อง .."เจ้าบ้า...ชั้นไม่
ใช่ยักษ์นะโว้ย...ชั้นเป็นเทพ แถมเป็นเทพชั้นสูง...และอีกอย่างคือ.
ตอนนี้ชั้นกินเจอยู่"...กอนอ้าปากจะพูดต่พูดไม่ออก..."ชั้นเสียเวลา
มามากแล้ว...ไม่มีเวลามาคุยกับคนซื่อบื้อที่ขนาดยังดูเทพไม่ออก...
นายต้องไปแล้ว" "ไป.." ไม่ทันที่แดนจะถามชายคนนั้นก็หยิบลูก
แก้วขนาดกำปั้นมา..แล้วท่องอะไรบางอย่าง...แล้ว
ก็.................................................................................................
..................................................................................................โปรติดตามตอนต่อไป
หน้าส่วนตัว
350
