เพราะเธอใช่ไหม มาฝากหัวใจเอาไว้กับฉัน มาออดอ้อนสารพัน พร่ำวอนทุกวัน ให้ช่วยดูแล ฉันมันคนใจอ่อน ไม่อาจตัดรอน หรือไม่แยแส ดูแลก็ ดูแล ไม่มีแง่ ไม่มีงอน ไม่รู้ตัวเลยว่า เธอที่รักจะมาไถ่ถอน เอาหัวใจคืนกลับอย่างไร้อาทร ไม่มีอาวรณ์ อาลัย เพราะความใจอ่อนแท้-แท้ จึงต้องมาพ่ายแพ้น้ำตาไหล นึกนึกแล้วก็อิดหนาระอาใจ กับความอ่อนไหวของตัวเอง
หน้าส่วนตัว
1587
