22 กันยายน 2548 07:11 น.
playgirl..za
ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ถึงได้เป็นคนเอาแต่ใจอย่างนี้
ก็น้อยใจนะที่เธอบอกว่า"นิสัยไม่ดี"
อยากเปลี่ยนตัวเองสักทีให้เธอสบายใจ
ถึงจะยากเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขา
แต่รู้รึเปล่าฉันมุมานะแค่ไหน
คอยท่องทั้งวัน"ไม่เอาแต่ใจ ไม่เอาแต่ใจ"
แล้วนึกถึงเธอเอาไว้"นิสัยดี นิสัยดี"
แต่ขอยืดอกก่อนพูดว่า
"ยังทำไม่ได้เลยค่ะนิสัยแบบนี้"
แต่อย่างน้อยก็ตั้งใจนะ ขอความปรานี
ถึงแม้จะนิสัยไม่ดี แต่หัวใจดวงนี้ก็ไม่ดื้อกับเธอ
20 กันยายน 2548 14:54 น.
playgirl..za
ยังจดจำได้ดี
วันที่มีเธออยู่ใกล้ฉัน
เดินตากฝนไปด้วยกัน
เปียกปอนก็ช่างมันไม่เป็นไร
แต่ทำไมวันนี้ช่างเงียบเหงา
หรือเพราะไม่มีเธอเป็นเงาจึงเหงาได้
นี่ขนาดฝนยังไม่ตั้งเค้ายังหนาวไปถึงใจ
รีบกลับมาให้ฉันอุ่นได้ไหม จะรอเธอ
17 กันยายน 2548 16:26 น.
playgirl..za
เวลายังคงหมุนอยู่
ทำให้เราเรียนรู้และพบอะไรหลายอย่าง
ทุกสิ่งมีค่าตลอดระยะเวลาของการเดินทาง
ไม่ไร้ค่าสำหรับทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา
อย่างฉันที่ได้พบเธอ
ก็ได้เรียนรู้และพบเจอเรื่องราวมากค่า
จากวันนั้นจนวันนี้ที่ต้องลา
ทุกอย่างที่เคยมีมาก็ยังคงค่าในความทรงจำ
16 กันยายน 2548 22:36 น.
playgirl..za
คนดีโปรดเข้าใจในความเป็นฉัน
วันนี้เธอไม่ผูกพัน ไม่มีความสุขสักนิด
ที่ฉันยิ้มได้ ฉันหัวเราะได้ เธอเข้าใจผิด
การแสดงออกมากับส่วนลึกของความคิด มันต่างกัน
ฉันอยู่คนเดียว ฉันเหงา ฉันมีน้ำตา
ฉันอ่อนแอ ร้องไห้ออกมา ฉันเป็นอย่างนั้น
ดูเหมือนเข้มแข็งแต่ที่จริงฉันอ่อนล้าลงทุกวัน
เพีงแต่ไม่อยากให้เธอเห็นเท่านั้น...
เพราะสายตาที่เธอมองฉันมันสมเพชฉัน...ฉันรู้ดี
15 กันยายน 2548 17:26 น.
playgirl..za
ฉันอ่อนแอมากไปสำหรับเธอ
น้ำตาที่ล้อเอ่อไม่มีค่าใดใดทั้งนั้น
ผิดเองแหละที่เอาหัวใจไปผูกพัน
ฉันผิดที่หวังว่าเราจะมีกันตลอดไป
"ขอโทษที่เราไปกันไม่ได้"
เธอไม่ต้องอธิบายคำบอกลาเหล่านั้น
ฉันเคยคิดว่าเราต้องมีกันและกัน
และเคยหวังอย่างนั้นเสมอมา
วันนี้เมื่อเรื่องเราต้องจบ
ความหวังต้องติดลบไม่เหลือค่า
คำขอโทษที่ใช้ในการลา
อย่าพูดเลยดีกว่า
เพราะฉันยิ่งเจ็บปวดกว่าเดิม