22 เมษายน 2548 17:35 น.
playgirl..za
ไม่อาจยกสิ่งใดมาอ้างเอ่ย
เพราะไม่มีสิ่งใดเลยที่เหมาะกับฉัน
ฉันไม่เหมือนดอกไม้...ไม่ใช่แสงตะวัน
ไม่อาจเป็นลมหายใจหรือความฝันให้ใคร
เป็นแค่เพียงคนธรรมดา
หากเธอไม่ปรารถนาก็ไม่หวั่นไหว
หากจะโกรธที่ฉันมันไม่ได้ดั่งใจ
ก็ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน
เพราะไม่อาจเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร
ไม่อาจฝืนทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวฉัน
ไม่หวานดังดอกไม้ ไม่อบอุ่นได้อย่างตะวัน
ถ้ามันเป็นเหตุผลที่เธอจะไม่รักกัน...ก็ตามใจ
19 เมษายน 2548 16:33 น.
playgirl..za
พกพาความหนาวเหน็บ
แล้วกอบเก็บมาร้อยกับความโหดร้าย
เมื่อไออุ่นร้าวรานจนเดียวดาย
จะอยู่หรือตายก็ไม่ต่างกัน
มองทางไหนก็อ้างว้าง
โลกสรรค์สร้างความเหงาห่มกายฉัน
ทั้งที่มองแต่ไม่เห็นเช่นวันวาน
อยู่ไหนกันคนอบอุ่นของหัวใจ
เวลานี้รู้ไหมว่าฉันเหงา
อยากเห็นเงาคนร่วมฝันยามหม่นไหม้
จุดไฟฟันของคนนี้ด้วยความห่วงใย
มองความทุกข์ในมุมใหม่ให้สดใสกว่าเดิม
18 เมษายน 2548 02:09 น.
playgirl..za
น้ำตา...บอกอะไร
ก็ปล่อยให้มันไหลอยู่แบบนี้
แค่เขาไม่ใยดี
ก็เสียน้ำตาที่มีให้เขาไป
ความรัก ความผูกพัน
มันสำคัญสักแค่ไหน
ความทรงจำที่ได้ จึงฝังใจ
ศักดิ์ศรีที่รักษาไว้ จึงเสียไปอย่างง่ายดาย
น้ำตา...บอกอะไร
ร้องไห้แค่ไหน ความเจ็บก็คงไม่หาย
ร้องจนน้ำตาเป็นสายเลือด มันก็แค่ฟูมฟาย
เพราะความหมาย ก็ไม่มีค่า เหมือน เคยมี
16 เมษายน 2548 23:00 น.
playgirl..za
อตีดที่ผ่านา
ความรักไม่เคยมีค่าสำหรับฉัน
หลายคนผ่านเข้ามาก็ผ่านไปทุกวัน
ไม่เคยคิดจะสำคัญสำหรับใจ
แต่ปัจจุบันที่เป็นอยู่
ฉันได้รู้และเริ่มต้นใหม่
จึงลืมอดีตที่ผ่านไป
จะเก็บไว้กับความทรงจำใหม่ใหม่
...ที่สดใสกว่าเดิม...
16 เมษายน 2548 14:28 น.
playgirl..za
รักของเขาที่ว่าหวาน
ซักวันจะเป็นเพียงลดพัดผ่านแล้วเธอจะเห็น
ภายใต้หน้ากากยิ้มร่ามีความชาเย็น
หากเปิดตาเธอจะเห็นเช่นมารยา
รอให้ความจริงมันพิสูจน์
ระหว่าเวลาจะไม่พูดไม่มาหา
เมื่อพิษหวานแผ่ซ่านเป็นน้ำตา
คนขมที่เธอจงชังหน้าตลอดมา...
จะทำหน้าที่คอยเป็นยารักษาใจ
หน้าส่วนตัว
1261
