๑ เพ่งสงบพลบสงัดลมพัดคลื่น ทะเลตื่นระลอกนัยบอกต่าง
สะท้อนคิดใดผิดถูกได้ทุกทาง มืดสว่างผวาละล้าละลัง
๑ ชะตากลางทะเลคะเนยาก เผชิญฝากน้ำฟ้าพายุคลั่ง
ไม่รู้ทิศผิดหลงวนวงวัง ไม่รู้ฝั่งอยู่ใกล้ไกลสุดคว้า
๑ ดิ้นรนตามยถาแห่งฟ้าน้ำ จะหงายคว่ำดายเดียวเคี่ยวกรำกล้า
มองเห็นความเป็นจริงสิ่งบังตา ปัญหามารยาปัญญาพินิจ
๑ สติมีขอบให้คงใฝ่คว้า ว่ายข้ามมหาสินธุ์แผ่นดินสิทธิ์
วาดหวังยังหน้าท้าชีวิต ถูกผิดคือคิดทำพุทธิสัมมา
๑ กำหนดบทวิถีมีไม่มี หลักชั่วดีชี้ผลตนฟันฝ่า
ยืนหยัดสัจจธรรมสังคมนำพา ใช่บิดบ้าวาทกรรมซ้ำสังคม
๑ ประชาชนดิ้นรนไหนไม่รู้จบ การเมืองพบทางลบเพิ่มเริ่มยิ่งขม
เรื่องใดไม่แน่นอนยากอ้อนชม ว่ายทะเลทุกข์จมลมการเมือง
๑ ขอบฟ้าหม่นมืดยาวหนาวเหนื่อยล้า โหยหาอนาคตยากปลดเปลื้อง
อย่างไรยังหวังว่ายมุ่งหารุ่งเรือง งามประเทืองประณิธานประเทศไทย
๑ แบบใดออกบอกทางยากย่างก้าว เจ็บร้อนหนาวกร้าวแกร่งแรงหนามไหน
เสรีภาพคราบน้ำตาคือยาใจ เสรีชนทนสู้ไปถึงนัยลึก
๑ นิ่งขึงตรึงสายตาฝ่าฝนเหนือ ฟ้าแลบเผื่อเยื่อใยไหวรู้สึก
แก้วบานหอมซ่านด่ำดื่มรำลึก ทะเลดึกมืดอย่างไรละไมละมุน
๑ ไกลสุดฟ้าหลุดลอยคำน้อยนิด เคยสะกิดมิตรภาพหยาบอบอุ่น
ปรารถนาอะไรบาปไกลอาบบุญ แทนคุณแผ่นดินสุขทุกชีวิต
……….