21 ตุลาคม 2555 14:48 น.
plaing_piu
๑ ฝนลาหนาวสะท้านการเปลี่ยนผ่าน
พฤกษาหลากสราญตระการฝัน
หุบผาทะเลร่ำลมรำพัน
กาลเวลาเหหันมิผันแปร
๑ สิ่งงดงามในความหมายยามไหน
มิสิ้นเยื่อเผื่อใยให้ผูกแก้
ละทุกข์สุขเพียงใดไม่เที่ยงแท้
ตนมีแต่ริเรียนน้อมเพียรรู้
๑ ธรรมชาติวาดถูกผิดปลูกสร้าง
มิใช่ดั่งใจคนทนหนี-สู้
ภาวะธรรมชาติประกาศฤดู
คนดัดแปลงตนอยู่เรียนรู้จริง
๑ การเปลี่ยนแปลงเวียนสร้าง-ล้าง..มิเที่ยง
ฤดูเบี่ยงอยู่เป็นเห็นมินิ่ง
บริบทหด-เพิ่มเสริมชอบ-ติง
ประสาจริงเท็จใจ..ไม่ต่างกัน
๑ ทอดสายตาฝ่าฝนอึงอลจิต
สับสนทิศผิด..ทางไหน..ไกลห่างฝัน
เริ่ม-แปลกแยก..ปลาย-ยากข้ามขวากพัน
ไร้สติ-ปัญญา-ศีล...ละยินดี
๑ เสียงฉึกฉักหักฝนฟ้าคะนองฝ่า
ลุเบื้องหน้าเป็นไฉนไม่หลบรี่
ไปตามกฏบทตอนลุ่มดอนมี
จุดหมายดีร้ายกำหนดดำเนิน
..........