20 กันยายน 2554 11:42 น.
plaing_piu
๑ นานสดับหับห้องคงหมองหม่น
คิดถึงคนหนึ่งไกล..ไยยากฝืน
เพลงลมหวนทวนมาน้ำตากลืน
ทุกวันคืนฝันร้ายอยู่ดายเดียว
๑ แสวงหาธรรมชาติสะอาดพุทธิ์
มุ่งพิสุทธิจิตใดปลิดเกี่ยว
สัมผัสงามน้ำฟ้าดั่งยาเยียว
ทุกข์ใดเชี่ยวกรากหลงปลงสิ้นนัย
๑ เพลงลมหวนทวนมาน้ำตาจาก
จะสิ้นรากฝากรอยพล่อยมิใช่
หากส่วนลึกดึกดื่นสุดขืนใจ
เศร้าพิรี้สุขพิไรใดมิเลือน
๑ สงบใจไห้หัวเราะเสนาะจิต
คือชีวิตผิดถูกต้องคลุกเปื้อน
ส่วนลึกรอยใครคอยบาดวาทเตือน
สิ่งเสมือนจริงเสมอมิเพ้อเลย
๑ สงัดพลบสงบคำนึงคำน้อย
ทุกสิ่งปล่อยอิงธรรมชาติเผย
ที่สุดไกลหลุดพ้นยากคนเคย
จะนิ่งเฉยเลยอารมณ์กระไร
๑ สดับใจไห้หาหอมสนิท
นฤมิตเสน่หาเกินคว้าใฝ่
กาลเวลาเสแสร้งสำแดงใด
รู้แก่ใจใครต่างจำห่างจริง
๑๑๑๑๑