20 กันยายน 2553 14:10 น.
plaing_piu
๑ ราวน้ำค้างพร่างพฤกษ์ยิ่งดึกหนาว
ไต้เดือนดาววาวโลดแล่นโดดเดี่ยว
ทะเลพับคลื่นนับซ้อนคลายฟ่อนเกลี่ยว
อกใครเปลี่ยวมิวายฟายรัดรึง
๑ ลมดึกรู้สึกได้หอบใดฝาก
คำคนยากทนนิทรา- คิดถึง
ไม่แตกต่าง..ห่างใครไม่เคยพึง
คงซาบซึ้งอาบคมอารมณ์รัก
๑ นิ่งขึงตาฝ่าข้ามความสับสน
มิอาจพ้นกังวลใจใครหาญหัก
คนฝากคำย้ำเจ็บเก็บยากนัก
ยิ่งกว่าหลักประหารสถานใด
๑ น้ำตาจะรินหลั่งกี่ครั้งง่าย
หากน้ำใจทำลายง่ายไฉน
หนึ่งคนมีหนทางรักต่างไกล
ถนอมอดออมใช่สิ้นใยกัน
๑ อ้อยอิ่งสิ่งรอบตัวสลัวหม่น
มืดม่านฝนคนจากกระชากขวัญ
ร่ำยินเสียงรินสายธารคล้ายทัณฑ์
ไหลกระชั้นกระแทกอกแหลกแล้ว
๑ วาสนาชะตาผกผันอกเอ๋ย
ไม่ควรเลยด่วนแอบแนบกลิ่นแก้ว
ศักดิ์นกดงหลงทางแตกต่างแนว
ติดบ่วงแร้วร่วงเจ็บมิเก็บจำ
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
1741
