24 กุมภาพันธ์ 2552 02:30 น.
plaing_piu
แค่ดินถวิลฟ้าผิดมหันต์
คนพบพลันจบทุกสิ่งทุกอย่าง
สิ้นเยื่อมิเหลือใยใดติดค้าง
ไปตามทางความจริง..ใจนิ่งปลง
สงบในภพสุขปล่อยทุกข์พ้น
มิใช่หนทางสุ่มเสี่ยงลุ่มหลง
คนของใจไม่จริงสิ่งดำรง
วัฏสงสารละ..จิตประภัสสร์
ฟ้าใดอวลไออุ่นกรุ่นถนอม
ดินใดชุ่มไอห้อมล้อมประหวัด
สิ้นใดไร้นิวรณ์มาหลอนมัด
มุ่งนัยสัจจธรรม...สุขดำเนิน
ละเถิดประเสริฐใจไม่เพริดถ้อย
คนประดอยรอยใจใช่ห่างเหิน
ยินดีที่บรรเจิดธรรมเพลิดเพลิน
มิล่วงเกินห่วงใครไหวชะตา
ขอบุญหนุนนำใครได้บรรลุ
ทั้งปวงกุศลจิตสัมฤทธิ์ว่า
คนไกลแล้วใจว่างมิค้างคา
อนุโมทนาทานบารมี
คือใจดินให้ฟ้าชะตาต่าง
ยากหนทางคนงามตามวิถี
วาสนาอาภัพกับสิ่งมี
เมื่อไม่ดีใดแท้....จบแค่นั้น
๑๑๑๑๑
14 กุมภาพันธ์ 2552 13:58 น.
plaing_piu
๑ จากอ้อมอกหอมอุ่นใครครุ่นหา
ผ่านเวลากระไรน้ำใจเอ่ย
เพียงคำหนึ่งรำพึงรัดรึงเคย
ฝากรำเพยเชยให้ไยเงียบงำ
๑ สุขใดได้หวังวาดปรารถนา
ทุกข์ใดคาใจขื่นขมกลืนกล้ำ
มืดมนหนทางฝ่าทุกระกำ
มิรู้ดำเนินชีวิตดีร้าย
๑ หากวันคืนผันเปลี่ยนดังเทียนถ่อง
ชี้ครรลองสรรพสิ่งไม่นิ่งง่าย
อกคนไกลจนลับสดับดาย
ยิ่งกว่าตาย..ทรมานอย่านานเลย
๑ กลั่นถ้อยร้อยใจฝากยาก..ใครนิ่ง
นัยจริงเท็จใดไม่เปิดเผย
อกเอ๋ยไม่เคยลวง..ล่วงรำเพย
ลืมแล้วเอ๋ยแก้วหอม...ใครกรอมกรม
๑ คิมหันต์แล้งรันทดทุกบทย่าง
อกคนต่างอย่างไรได้แต่ขม
ธรรมชาติสะอาดตาวาดอารมณ์
คนต้องคมคารมบาด..สวาทยอม
๑ จากใจคนไกลแล้วแก้วระรื่น
สุขวันคืนรัญจวนใคร่ครวญหอม
สิ่งซ่อนในใจลึกผนึกออม
นิทรากล่อม..จอมนางงามกลางใจ
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1301
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
