23 มกราคม 2551 07:08 น.
plaing_piu
๑ น้ำใจกระไรหนอฤาล้อเล่น
เจ็บคำเจนจัดซ่อนนัยย้อนหยัน
ลูกผู้ชายง่ายหรือซื้อใจกัน
สิ้นผูกพันจะหันหลังไยฝังจำ
๑ ต่ำเพียงดินยินถึงพรหมประโลมขวัญ
สุขชั่ววันฝันชั่วคืนทุกข์กลืนกล้ำ
ประดาถ้อยประดอยถามความเงียบงำ
แอบหมองทำไมกับดาวลับดิน
๑ ดึกเดือนดาวเลือนแยกความเเตกต่าง
ดินเบื้องล่างอ้างสิทธิ์ใดให้ถวิล
คนสุดคว้ากระจ่างทางยลยิน
มิกล้าจินตนาการ...เจ็บบานปลาย
๑ สนิมในใจหมองหากต้องเกิด
ตนมิเพริดไปแพ้แต่จะพ่าย
หนึ่งหัวใจให้เลยมิเคยคลาย
ผ่านดีร้ายหมายแล้วแก้วกันยา
๑ เจ็บรู้สึกลึกเห็นนิ่งเช่นนี้
คนไม่มีนัยเล่ห์เสน่หา
ดอกไม้หอมไกลชมตรมน้ำตา
ใครมากหน้าหาใช่จริงใจตาม
๑ มิหาญทะยานดั้นผูกพันฟ้า
เสมอค่าดาราเดือนเหมือนนางห้าม
อยู่เยี่ยงดินกินน้ำตาสง่างาม
มิต้องทรามตามใจตนร้ายรัก
๑๑๑๑๑