24 มิถุนายน 2549 13:51 น.
plaing_piu
๑ ระหว่างฟ้าหาโหยโดยรู้สึก
ระสายนึกหวงแม้นสุดแดนสรวง
ระลอกอารมณ์ใครไหวเล่นลวง
ระทมดวงใจ...ฤาว่าเสมือนรัก
๑ แรกผูกพันขวัญอ่อนค่อนคืนเหงา
สัมผัสเงาพร่าใครไม่ประจักษ์
ว่าชมรสบทกลอนสุนทรนัก
ไม่รู้จักรักฉันใดได้เริ่มรู้
๑ หอมดอกไม้สายน้ำรินธรรมชาติ
ฝันใครวาดสะอาดในใจกันอยู่
เพลินดนตรีลีลาวสันต์พรู
สุขเพียงครู่ใครอยู่ไม่ถึงใจคิด
๑ หนาวน้ำค้างกลางไพร...มิได้เห็น
ร้อนน้ำตกกระเซ็นเย็นสะกิด
ฝนสะทกอกแอบอุ่นแนบชิด
กาลเวลาผ่านมาผิด...ไยคิดครวญ
๑ ดึกเคยไหวใจหวามวาบข้ามฟ้า
หวานบทรจนามิกล้าหวน
คำซื่อซื่อสื่อหัวใจมิใช่ทวน
ใครยังนวลกระจ่างแม้ร้างรา
๑ ดินฟ้าไม่อาทรยิ่งหลอนคลั่ง
ลมฝนช่างแปรปรวนชวนผวา
คนโดดเดี่ยวเคี่ยวกรำกลืนน้ำตา
เจ็บนัก..รัก..ฤาว่าเสมือนจริง
๑๑๑๑๑
7 มิถุนายน 2549 23:29 น.
plaing_piu
๑ พฤกษ์ผาสุดฟ้าเอื้อม ทะเลเลื่อมประกายไหว
เหม่อลอยเรือน้อยไกล สะท้อนคลื่นบ่คืนเคย
๑ ลมพาอาทรหนัก ประดารักประดอยเผย
กาลใดไม่ร้างเลย สิเนหาคะนึงนวล
๑ ไกลโพ้นสู่หนห่าง มิจืดจางระยางหวน
ความหลังยังใคร่ครวญ จะหลับตื่นสะอื้นคง
๑ เหว่ว้าอารมณ์ไหว ปริร่ำไรหทัยปลง
เก็บรักหนักแน่นพงศ์ พญาหงส์ ฤ หลงทราม
๑ อ่อนไหวไปตามเพลง ผิบรรเลงก็เกรงขาม
อ่อนแอยิ่งแย่ตาม คะนึงเล่ห์เสน่ห์ซม
๑ มารยาแห่งฟ้าดิน ฤดูสิ้นถวิลขม
เยื่อใยให้ปรารมภ์ ณ ราตรีฤดีดาล
๑๑๑๑๑
สาลินีฉันท์ 11
หน้าส่วนตัว
1965
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
