28 กรกฎาคม 2548 02:58 น.
plaing_piu
๑ ฝนพรมใครจ่มพ้อ จำนน
หมางอกสะบั้นทน เทวษหน้า
หมองสิ้นสวาทจน บุญเก่า ร้างฤา
คืนอดีตใคร่คว้า กระจ่างฟ้าพลิกฝัน
๑ วาดวันคืนห่มรัก ละไม
ทุกข์สุขเป็นไฉน อกแจ้ง
แย้มเยือนถิ่นหทัย แรมรื่น
หวังแต่ลมใดแกล้ง หม่นฟ้ามัวฝน
๑๑๑๑๑
26 กรกฎาคม 2548 18:51 น.
plaing_piu
ด้วยสติพิจารณาควร
อย่าให้อารมณ์รวนด่วนสรุป
ปัญญามีทีละก้าวยาวชี้ชุบ
ชีวิต..อุปสรรค..เห็นเป็นธรรมดา
ไม่รู้ว่าอะไรนัยสาเหตุ
ยึดถือเลศใดภักดิ์พร่ำรักษา
เกียรติศักดิ์รักตนล้นบูชา
เป็นสัจจากระทำพึงคำนึง
เกิดอะไรในจิตผิดว้าวุ่น
อย่าหมกมุ่น..ให้ครุ่นคิดสักนิดหนึ่ง
เรื่องราวร้ายประจัน ...มิพรั่นพรึง
กล้าก้าวไกลไปให้ถึงซึ่งสัจจา
น้ำตาขมมิขมตามขานนามชื่อ
หัวใจสื่อน้ำมิตรพิศคุณค่า
สิ่งดีงามความหมายรายมรรคา
อย่าซ่อนหน้าถวิลรินน้ำตา
แม้หัวใจด้อยค่าอยากจะฝาก
ความจริงจากก้นบึ้งพึงรู้ท่า
โลกเสมือนจริงแท้แค่ผ่านมา
มิใช่ที่พลีน้ำตา....อย่าปรารมภ์
กลั่นสายใยไมตรีงามพิสุทธิ์
ไม่มีจุดหมายอื่นให้ขื่นขม
สำนึกตนคนสามัญคารม
ลึกจากตมบ่มใจเธออย่าเผลอใจ
๑๑๑๑๑
23 กรกฎาคม 2548 10:00 น.
plaing_piu
จาก..ยังหลอนตอนละฝันสลาย
ขวัญพี่หายคล้ายฟ้ามืดถล่ม
อัดแน่นอกสะทกนักรักลมลม
เพียงเล่ห์คมปากว่าไร้ค่าจริง
ด า ว เจ้าเอยเคยไหมใครว่าสวย
เ ดื อ น ว่าด้วยนวลผ่องประคองนิ่ง
ฟ้ า กว้างไกลใคร่หามิประวิง
ภาพทุกสิ่งลวงตา..น่าน้อยใจ
ทะเลรายทรายทอดยาวพลอดพร่ำ
หลงดื่มด่ำคำหวานรื่นปานไหน
งามพฤกษ์ผาลดาดาษสะอาดไพร
กระชับมือสื่อใจไปด้วยกัน
รอยคำนึงถึงภาพใครสาปส่ง
อยากปลดปลงตรงหน้ามิน่าฝัน
ใจเจ้างามตามใครได้ผูกพัน
ระหว่างเรา...เท่านั้น....มันบุญน้อย
คงไม่มีที่งามแห่งความรัก
น้ำใจให้ประจักษ์..มิรักถ้อย
สิ่งผ่านมาลาทีมิย้อนรอย
วันคืนปล่อยอารมณ์ขมเดียวดาย
ฝากความนัยใจเขาใจเรานิ่ง
เพียงสื่อสิ่งเคยงามมากความหมาย
วันนี้ไม่มีแล้วแก้วกลับกลาย
สิ่งสุดท้ายจดจำ....สิ้นน้ำใจ
๑๑๑๑๑
ภาพดอกไม้.......ดอกปีบ../..กาซะลอง(เหนือ)
19 กรกฎาคม 2548 15:24 น.
plaing_piu
๑ คมใครพลิกบาดแก้ม พี่เผลอ
น้อยหนึ่งมิเคยเจอ เจ็บต้อง
เล่ห์เสน่หาบำเรอ ใจพี่ แจ้งเฮย
ร้ายยิ่งคำท้าน้อง พี่ช้ำคารม
๑ เจ็บลึกคมบาดกล้า อารมณ์
น้อยหนึ่งมิปรารมภ์ เหตุใกล้
หลงตนบ่มเล่ห์จม วิตก- จริต
บัวผุดพ้นน้ำให้ จิตสิ้นนิวรณ์
๑๑๑๑๑
18 กรกฎาคม 2548 04:06 น.
plaing_piu
คืนแรมดึกไร้ดาวพราวกระจ่าง
ดวงหนึ่งลางเลือนลับพยับหน้า
ทิ้งคนหมองไม่สิ้นรินน้ำตา
อยากรู้ว่าถวิลสิ้นคราใด
อกคนยากฝากน้องกี่หมองหม่น
ห่างกี่หนกี่ครั้งยังหวั่นไหว
รักจีรังหยั่งยากมาจากใจ
เจ็บเคยจำร่ำไห้ใครกี่ครั้ง
ดึกแรมร้างแก้มนวลหวนพินิจ
ใครสิ้นพิสมัยนัยความหลัง
ตาต่อตาท้าทายหลายหลายครั้ง
รู้ว่าใจมิได้พลั้งเผลอ...ชังกัน
ดาวแรมไกลเยื่อใยนี้พี่ถนอม
รู้สึกใดมิให้ตรอมตรมอ้อมขวัญ
อันใดงามความดีที่ผูกพัน
ขอให้เป็นรางวัลเธอบั้นปลาย
ฝากหัวใจไม่รู้ทุกสิ่งถูกผิด
ร้อยสายใยชีวิตงามค่าความหมาย
วันคืนหวานผ่านมาน่าเสียดาย
คำสุดท้ายคล้ายน้ำตาพี่จะริน
แรมดึกใดใจขอแตกกอรัก
ป่านนี้ใครไม่ประจักษ์รักถวิล
เพลงใบไม้ไล้ลมช่วยโลมยิน
มิเคยหมิ่นน้ำใจ....รักไม่จาง
๑๑๑๑๑