7 กันยายน 2547 18:08 น.
plaing_piu
ข่าวคนดีมีสุขลือทุกย่าน
กำหนดงานแต่งเดือนนี้ที่บ้านสวน
ไม่กี่วันขันหมากมากขบวน
ไปสู่ขอลออนวล....ปั่นป่วนใจ
ล่วงปีเตือนเลือนห่างอำพรางกลบ
มิให้พบหลบคนตั้งต้นใหม่
ว่าเจ็บซ้ำย้ำชอกยอกย้อนใคร
ก็มิใช่ใจชังรังเกียจกัน
หอมกรุ่นปรางนางหวนนวลมิหาย
หากกล้ำกรายสายเสน่ห์..ประหวั่น
คำนึงใครให้หวังเป็นรางวัล
เพียงม่านฝันสลายฟายน้ำตา
พลันยินข่าวแม้นร้าวอกตกต้องสั่น
คีนผูกพันตันตื้นจำฝืนหน้า
ฝากยินดีที่สุดสะดุดตา
ของขวัญสรรความว่า.....อย่ารักเลย
เคยสุขสันต์วันคืนก่อนอย่าย้อนผิด
ให้สถิตนิจกาลงามผ่านเผย
ความรู้สึกดึกดื่นไหวชื่นเชย
เคียงเขนยเคยไฉน...ขอให้ลืม
ข่าวคนดีวันนี้คงตกลงแต่ง
ขอแสดงความยินดีมีคนปลื้ม
จากหัวใจคนไกลมากอยากจะลืม
ที่ดูดดื่มวันก่อน..อาวรณ์นัก.
๑๑๑๑๑
3 กันยายน 2547 02:13 น.
plaing_piu
เหมือนชะตาให้มาพบแล้วจบเศร้า
เพลงเชือดเงาหัวใจสิ้นถวิลหา
อยากให้จบลบลืมวันพันธนา
พูดจากลาก่อนหรือไม่...ใจรู้เอง
มิได้พ้อขอให้หัวใจโหย
ดอกรักโรยราได้...ให้ข่มเหง
สิ้นเยื่อใยไฟรักมอดตลอดเพลง
อย่าคิดเกรงเพลงซ้ำ..ช้ำ..ชินแล้ว
ชีวิตมีอะไรให้คิดมาก
พบ..พลันพราก..ฝากดีเลว..ที่แน่ว
รักฤาร้างแตกต่างเห็นเป็นมาแล้ว
หากดวงแก้วแตกง่ายเสียดายนัก
หากมีรักสักทีง่ายหนีจาก
อะไรยากเข็ญไหวหวั่นไสผลัก
สิ่งยาวนานคือใจ..แท้..ไม่รัก
เหนื่อยจมปลักเกินเวลาล้าคอยใคร
เจ็บกับความเฉยชาว่าเลื่อนลอย
อ่อนใจให้รอคอยหงอยเหนื่อยไฉน
สิ่งที่คงดำรงรักประจักษ์ใจ
ไม่มีใคร..ได้เห็นความเป็นจริง
จบที่ใจใครหนี...ไม่มีใจ
เจ็บ..ว่าไร้ความหมายกลายนานนิ่ง
มิได้พ้อขอใจใครจริงจริง
ลืมทุกสิ่งยิ่งหมอง....ไม่ต้องลา
๑๑๑๑