16 ธันวาคม 2547 09:37 น.
plaing_piu
เสียงโห่ไม่ทันหายทุยบ่ายหน้า
ัลัดทุ่งมายินดีงานปีใหม่
หนุ่มกรุงเท่เห่ขันหมากหมั้นใคร
น้ำตาทุยรินไหลเรียมไปดี
เดือนสิบสองมองนาทุ่งสลด
ใครจ่อจดรถคันใหญ่แทนใจพี่
ทิ้งเพื่อนทุยเคยลุยกล้าลงนาปี
ต่อไปคงไม่มีแม่ศรีนา
คืนนี้คนดีคงปลงใจเขา
ดอกคัดเค้าบานเย็นไม่เห็นหน้า
เถียงท้ายนาว้าเหว่วันเวลา
เก็บความหลังฝังดินฟ้า..น้ำตาริน
รวงข้าวหอมใครดอมดมเรียวคมบาด
แก้มนวลฝาดเลือดหยาดไหวใจขาดวิ่น
ยามเกี่ยวรวงห่วงข้าวสาวร่วงดิน
ดังจะสิ้นวาสนากันครานั้น
ฝากลมหนาวสาวใจไปสนิท
ฝากจุมพิตยามนิทราอย่าลืมฉัน
ฝากถ้อยประดอยทุกสิ่งผูกพัน
ฝากรักอันสุนทรนอนฝันดี
คนอาภัพนับดาวเดือนราวฟ้า
ภาพตำตาคาใจใครจากหนี
ความรู้สึก..ลึกไกล..จนไม่มี
จบกันคืนวันนี้..ไม่ดีใจ
๑๑๑๑๑
8 ธันวาคม 2547 05:20 น.
plaing_piu
.
รักเอยเคยรู้ใจใครว่ารัก
หมางใดพาลหาญหัก...โปรดรักษา
ใจคนหนึ่ง..ขึ้งโกรธโทษอาชญา
ยามรักลาอาดูรสูญอาลัย
เจ็บทุกข์..สุขจำ..ย้ำจิต
ยากคิดผูกพันหวั่นไหว
กำแพงแฝงรายภายใน
อยากรู้อยู่ไหน...ใจเธอ
กำแพงใจยากใครสามารถฝ่าข้าม
เย็นชืดยามมืดไร้รอยใครเสมอ
กำแพงแกร่งทลาย...มิได้เพ้อ
ก้าวเสนอเธอสนอง..อย่าหมองนาน
งามนวลนางกลางใจใครยังซึ้ง
ใครตราตรึงถึงรักใช่หักหาญ
หอมละมุนกรุ่นไอใครต้องการ
ไยร้าวรานพาลแฝงกำแพงใด
หยุดทุกสิ่งยิ่งแย่แก้ปมยุ่ง
จับมือมุ่งไมตรีรักมีให้
ตราบวางวายมิคลายรักสลักใจ
ขออย่าก่อกำแพงในใจเธอเลย
แม้นมืดเย็นชืดในใจเธอนิ่ง
ไร้ซึ่งสุขทุกสิ่งยากยิ่งเผย
ปรารถนาฝ่ากมลคนคุ้นเคย
อยากเอื้อนเอ่ยรำเพยพาใจมาคืน
...........