14 ตุลาคม 2547 01:21 น.
plaing_piu
เจ็บ...วันคืนกลืนกล้ำอกร่ำร้อง
เคียงพี่น้องผองยากสู้ตากหน้า
ไม่คิดถึงตัวเองเกรงอาญา
ต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย
บทบาทปองกองหน้ากล้าต่อสู้
สำนึกรู้ตัวตนคนยุคใหม่
เผด็จการสันดานดิบผลาญไทย
มิเคยมีที่ไหน..ให้..จำนน
ประวัติศาสตร์สาดเลือดล้างเชือดเฉือน
การเมืองเตือนสติเลศกลเหตุผล
ทอดเวลาหาวิธีตีแยบยล
เดือนตุลา..ประชาชนล่วงหล่นราย
ดอกไม้ร่วงห้วงหาวร้าวสวรรค์
พรากคืนวันสรรค์สร้างเส้นทางหมาย
หัวใจคนรักเก็บเจ็บเจียนตาย
สื่อความร้ายไหว้ความดีคนที่รัก
คารวะวีรชาติพิลาสพลี
วาทกวีลีลาแน่นแค้นประจักษ์
ดอกไม้บางต่างพรรณพิสุทธิ์ลักขณ์
คนอยู่หลังยังตระหนักความรักเธอ
ขอสืบสานเจตนาวีรภาพ
ประชาธิปไตยทาบไทยเสมอ
ดอกไม้บานประทินแผ่นดินเธอ
โอ้ละเหนอ....ดวงตุลา..นิทรา เทอญ
.................
9 ตุลาคม 2547 16:47 น.
plaing_piu
ความรู้สึก....ดึกสะอื้นวันคืนหนาว
มองแสงดาวสาวประกายคลี่คลายหมอง
แค้นตุลาน้ำตาหลั่งยังเรียกร้อง
ดวงใจผองน้องพี่มิซบเซา
หอมดอกไม้ไร้นามในความมืด
ใครชาชืด..ชัง..ชินหมิ่น..ว่างเปล่า
กระหน่ำเยาะเพาะคำป้ายสีร้ายเร้า
กระเทือนเท่าแผ่นดินถล่ม..สู้ข่มใจ
หกตุลาดาราดับเดือนลับร่วง
เผด็จการลุล่วงล้อมปราบใหญ่
ยุติดอกผลประชาธิปไตย
ชูธงชัยไสวฆ่า...กลางนาคร
ย่ำพระสยามเทวาธิราช
ทราม..บังอาจประกาศศาสนาสอน
ฆ่าเลือดไทยไม่บาปซ้ำย่ำศพซ้อน
เผาไฟฟอน..ยิ้ม..สอนคน..ตนนักบุญ
ละครคิดปิดฟ้าด้วยฝ่ามือ
โลกเล่าลือคือสามานย์..ประจานหนุน
หลอกโคลนตมงมงายเห็นเป็นบุญคุณ
แท้...หมกมุ่นทำร้ายแก่เพศแม่มัน !
ดอกไม้ไร้นามนี้พิสุทธิ์แรก
บานผลิแตกดอกผลสู้ทนกลั้น
ดารดาษสะอาดคามงามคืนวัน
ร้อยใจพันผูกแนบสนิทประชา
๑๑๑๑๑
9 ตุลาคม 2547 03:13 น.
plaing_piu
สิ่งดีดีเคยมีลึกซึ้งในใจ
บัดนี้หายไปยามใครเดินจาก
น้ำตาผู้ชายไม่เคยไหลพราก
วันนี้รินหลากรักจากพรากเลือน
สิ่งดีดีเคยมีอบอุ่นเสมอ
งามซึ้งเธอเผลอยิ้มอิ่มเอ่ยเอื้อน
รื่นคำด่ำดื่มลืมดาราเดือน
ความสุขเสมือนเกลื่อนฟ้ากลืนดิน
สุดท้ายฝากสายน้ำตาก่อนลาลับ
คือกับดักใจใครไห้ถวิล
ผิดอะไรไยมิให้ยลยิน
คงเห็นสิ้นไร้ค่ารอยอาลัย
หากให้ผิดคงผิดยอมถนอมสนิท
มิยื่นพิษปลิดรักหักล้างได้
ดังดวงจิตนิจกาลวาดหวานไว้
แม้นหมองไหม้ไม่หมางหม่นทางคนดี
เธอเลือกแล้วแก้วจำรัสประภัสสร
พึงละจิตอโคจรเร่าร้อนรี่
รักมากหลากทุกข์ขุกเข็ญฉะนี้
สวรรค์มีในจิตคิดกระไร
ที่สุดแห่งจุดหมายแม้นตายจาก
ยังย้ำฝากคำว่าอย่าร้องไห้
คนบุญน้อยด้อยค่า..กล้ารักใคร
โปรดจำตลอดไป....ขอได้รัก
๑๑๑๑๑
5 ตุลาคม 2547 19:27 น.
plaing_piu
มองฟากฟ้าสุทธารมณ์เคยห่มรัก
ไกล..หวังมาประจักษ์รักโหยหา
ลืมวันคืน..ชื่นชมสมเวลา
ฟ้าสางตราตรึง..ทิพยารมณ์
งามเอยงามเย้ยเดือนดารา
ท่าทีกิริยาสง่าสม
หวานถ้อยรินร้อยใจใครปรารมภ์
มิกล้าข่มตาพับหลับคำนึง
จรดฟ้าฝากอาลัยมิได้หมอง
ตามครรลองคนไกลมิได้ขึ้ง
เพียงเท่านี้มีให้มิได้ดึง
จากตัวตนคนหนึ่งพึงรักเธอ
ปรารถนา...ฟ้าไกลไยรีบสาง
สรรพางค์พรางนวลหวนมองเหม่อ
ด้นดั้นไกลไฉนใจจะได้เจอ
ฝากฟ้าฝากละเมอ..เผลอ..ไม่จริง
ใจเจียนเจ็บเก็บใจไม่จำจด
ใจกบฏกฎรักหักทุกสิ่ง
ใจจะล้ากล้าหวงห่วงใจจริง
เธอเป็นหญิงจริงในใจคนเดียว
ขอให้รู้อยู่ไกลไม่เคยห่าง
สนิทแนบแอบนางหนทางเปลี่ยว
เคียงข้างเธอเสมอไปไม่ดายเดียว
ฝากฟ้าเกี่ยวใจเรา......เหงานานเกิน
๑๑๑๑๑
7 กันยายน 2547 18:08 น.
plaing_piu
ข่าวคนดีมีสุขลือทุกย่าน
กำหนดงานแต่งเดือนนี้ที่บ้านสวน
ไม่กี่วันขันหมากมากขบวน
ไปสู่ขอลออนวล....ปั่นป่วนใจ
ล่วงปีเตือนเลือนห่างอำพรางกลบ
มิให้พบหลบคนตั้งต้นใหม่
ว่าเจ็บซ้ำย้ำชอกยอกย้อนใคร
ก็มิใช่ใจชังรังเกียจกัน
หอมกรุ่นปรางนางหวนนวลมิหาย
หากกล้ำกรายสายเสน่ห์..ประหวั่น
คำนึงใครให้หวังเป็นรางวัล
เพียงม่านฝันสลายฟายน้ำตา
พลันยินข่าวแม้นร้าวอกตกต้องสั่น
คีนผูกพันตันตื้นจำฝืนหน้า
ฝากยินดีที่สุดสะดุดตา
ของขวัญสรรความว่า.....อย่ารักเลย
เคยสุขสันต์วันคืนก่อนอย่าย้อนผิด
ให้สถิตนิจกาลงามผ่านเผย
ความรู้สึกดึกดื่นไหวชื่นเชย
เคียงเขนยเคยไฉน...ขอให้ลืม
ข่าวคนดีวันนี้คงตกลงแต่ง
ขอแสดงความยินดีมีคนปลื้ม
จากหัวใจคนไกลมากอยากจะลืม
ที่ดูดดื่มวันก่อน..อาวรณ์นัก.
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1547
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
