14 เมษายน 2548 23:35 น.
plaing_piu
ไม่มีใครรู้
คุณเคยรู้สึกไหมว่า...
การที่เราจะมีใครสักคนภายในใจของเรา
เราไม่อาจบอกใครได้ว่า..เรารู้สึกอย่างไร
และก็เช่นกัน..เค้ารู้สึกอย่างไร
การชอบพอใครสักคน เป็นเรื่องที่ยากเกินบอกหรือเปล่านะ
สำหรับใครบางคน...อาจรู้..แต่ทำไม่รู้
..ทะเล..แปรปรวน..ก็คือ..ทะเล..
..คนทะเล...อาจไม่แปรปรวนดั่งเช่นทะเล
..ฟ้ามืด..อาจเพราะฝนจะตก..พรือ
..ฟ้ามืด..อาจเพราะเมฆบัง
..ใจคนเราจะมืด จะสว่าง ก็อยู่ที่ตัวเราเองจะให้เป็น
นานเหมือนกันนะ สำหรับความรู้สึกของตัวเราเอง
...อาจไม่มีน้ำตา เพราะเจ็บเกินเจ็บ
...เป็นสิ่งหนึ่งที่อยากบอก...อยากให้ได้ยิน..
อยากให้คุณได้รู้..แต่คุณทำไม่รู้..
....และก็....ไม่มีใครรู้...
13 เมษายน 2548 09:54 น.
plaing_piu
เพลงบางเพลงมีความหมายกระทบใจ
ใครบางคนมีนัยให้หวนคำนึงถึง...
สิ่งดีๆที่ผ่านมา.....
แม้อาจเป็นเพียงสิ่งเล็กๆที่มีในใจ สำหรับบางคนซึ่งอาจเห็นว่าไม่มีค่าอะไรให้จดจำ ให้รู้สึก.....
คนธรรมดาคนหนึ่งอย่างฉัน สิ่งดีๆที่ว่า ให้ความรู้สึกงดงามเสมอ มีความหมายมากมายเหลือเกิน
ยังโหยหา......ตลอดเวลา
อาจเป็นเพียงสิ่งที่ผ่านมาแล้วผ่านไป เหมือนสายลม บางคนจึงเมินไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่รับรู้ว่าหัวใจมิใช่กระดาษ จะฉีกขาดหรือวาดเขียนอย่างไรก็ได้ ยิ่งหัวใจที่ไกลกันแล้ว.......
คงเห็นเป็นเพียงละครตอนหนึ่งเท่านั้น.................
สิ่งดีๆที่มีในใจ สำหรับฉันอยากเก็บไว้ให้นานที่สุด ไม่ปรารถนาให้มันเลือนหายไปโดยง่าย ไม่จำเป็นต้องตอกย้ำหรือขีดเส้นใต้...
เมื่อได้รักแล้ว........มั่นคงเสมอ
...ลมทะเล คนทะเลแสนไกล..ความฝันอันงดงาม....
สิ่งที่เคยมีสำหรับเรา....ยังหวนคำนึงถึงเสมอ
อาจรู้สึกเจ็บ......แต่ไม่ได้ร้องไห้นะ.....
ไม่มีอีกแล้ว...น้ำตา.......
13 เมษายน 2548
9 เมษายน 2548 13:04 น.
plaing_piu
ถามจันทราได้อะไร...ใจคนสิ
มิใช่นิรันดรซ่อนความหมาย
คนคือผู้กำหนดบทมากมาย
สร้างทำลาย...ใจคนค้นดีดี
ดึกเดือนต่ำดาวตกสะทกสะท้อน
ไร้ที่นาคาที่นอนร้อนอกจี้
ชีวิตจนข้นแค้นแม้นว่ามี
เพียงธุลีที่ฝันไปวันวัน
เพียงคิดฝันบรรเจิดตะเลิดใหญ่
ชีวิตไม่มีสิทธิ์คิดใฝ่ฝัน
ทุกอย่างมีที่เห็นเส้นทางพัน
มีขีดขั้นกั้นโอกาสมิอาจเดิน
รอบข้างแล้งทุกอย่างทางชีวิต
ทุกข์ยากผิดเสมอว่าเย้อเยิ่น
ความแตกต่างระหว่างคนยิ่งล้นเกิน
คิด....ยังเมินสิ้นใจจริงให้กัน
อยากพอ...เพียงขอรักบ้างสักนิด
อยากได้สิทธิ์ติดตามความใฝ่ฝัน
ไม่มากไปกว่านี้ที่ขอปัน
ความผูกพันมีให้ไกลเหลือเกิน
ทนรับหน้าชะตากรรมจำต้องสู้
รักชังรู้เหตุผลคนห่างเหิน
ขอหัวใจใยดีมิมากเกิน
ยาก...กล้าเดินฝ่าไป..หัวใจงาม
๑๑๑๑๑
7 เมษายน 2548 09:32 น.
plaing_piu
ฝนพร่างพรมลมไหวใจวาบหวาม
สิ่งใดงามความหมายท่ามสายฝน
ทะเลครวญหวนไห้ใช่มืดมน
แฝงนัยล้นคนคิดชีวิตงาม
ธรรมชาติสะอาดมิวาดแต่ง
ความเปลี่ยนแปลงเป็นไปเหนือใดห้าม
กฏแห่งสิ่งจริงเท็จสำเร็จตาม
ไม่มีกรอบนิยาม....ความเที่ยงธรรม
ยิ่งตัวตนค้นหายากกว่าคิด
สิ่งกำหนดบทบาทจิตเกินคิดพร่ำ
ความเปลี่ยนแปลงภายนอกจิตบอกย้ำ
วัตถุธรรมกำหนดจิตพินิจตาม
ปรากฏการณ์สังคมใช่ลมปาก
เอ่ยซ้ำซากคนยากหมองแล้วมองข้าม
มีอำนาจวาสนาสง่างาม
ต้องทำตามเจตนาประชาชน
สิ่งดี ๆมีในใจมนุษย์
งดงามดุจมณีแม้สีหม่น
มองให้เห็นสิ่งเร้นในใจทุกคน
ผ่านจากผลกระทำกรรมดำรง
จิตประภัสสร์ชัดแจ้งแห่งสัจจา
ใช่แต่ว่าเล่นคารมข่มลุ่มหลง
ธรรมชาติจิตปราศเลศเจตจำนง
อยากปล่อยจิตคิดปลง...ก่อนสงกรานต์
๑๑๑๑๑
5 เมษายน 2548 09:00 น.
plaing_piu
รินรินหอมกลิ่นใดไกลเกินคิด
ให้สนิทเสน่หาน่าถนอม
ทิพย์ดนตรีคลี่ไหวใจยิ่งพร้อม
รอคืนกล่อมนิทรา...ใครมาเยือน
ลืมความร้าวคราวหลังหากยังเหลือ
อย่ามีเยื่อเผื่อใยในอกเปื้อน
บนความจริงสิ่งดี ๆมีมาเยือน
มากกว่าเพื่อนเหมือนกว่านัก...คนรักกัน
แรกอาจหลงเพริดไกล...มิใช่รัก
ไม่รู้จักใจสักนิดคิดง่ายฝัน
รักครั้งหนึ่งพึงงดงามความผูกพัน
ยิ่งต้องกล้าฝ่าฟันพันธะใด
สิ่งดีดีมีให้ใครเสมอ
ย่อมมิใช่คำใคร่เพ้อเพียงเผลอไผล
สนองอารมณ์ร้ายอยู่ภายใน
หากหัวใจให้หมด..ปรากฏแล้ว
หอมโมกขาวราวใยไหมกรุ่นหมอน
ชื่นว่านอนเคียงข้างหอมนางแก้ว
หมอนใบนี้ได้หนุนเป็นบุญแล้ว
อกแผ่วแผ่วรื่นสนิทนิทรารมณ์
หมอนใดใครถนอมยินยอมเถิด
อย่าเตลิดหัวใจไกลเหลือข่ม
พอสนิทรื่นนิทรามิปรารมภ์
รักลมลมขมลวง....ติดบ่วงมาร
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1776
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
