15 สิงหาคม 2554 10:36 น.
plaing_piu
๑ รื่นนัยอารมณ์ห่มถวิล
หอมไอดินกลิ่นผานภาสมุทร
สงบจิตปลิดใดนัยวิมุต
ปฏิบัติวิสุทธิ์พุทธดำเนิน
๑ มืดฝนฟ้าไหวสติยิ่งพินิจ
ธรรมชาติจะผิดถูกคิดเผิน
ธรรมะในใจต้องไม่หมองเมิน
รู้ขาดเกินวาดใจให้ตื่นตาม
๑ คลื่นลมทะเลไหวไม่สิ้นสุด
จิตมนุษย์ยุดยื้อใดถือห้าม
จินตนาการละไมไร้โมงยาม
ชีวิตข้ามความหมายพ้นตายเป็น
๑ นัยแห่งทะเลลมเห่คลื่น
จิตรู้ตื่นอยู่รับสดับเห็น
กาลเทศะใดไม่ร้อนเย็น
ชีวิตเป็นเช่นนี้งามพินิจ
๑ อารมณ์กลืนกลมความงามลมคลื่น
วาดหวังใดยั่งยืนมิขืนสิทธิ์
การเดินทางวางใจนัยชีวิต
จะถูกผิดปลิดปลงประจงใจ
๑ ทางทรายน้ำกรายหาดคลื่นสาดหาย
แก่นสารหาซ่านกระจายคล้ายคลื่นไม่
ขาดเกินยังเพลินทุกข์สุขอะไร
สักกี่ใจริอ่านมารนัยตน
๑ ปัญหาสารพัดเกลี่ยวมัดคลื่น
ไม่ยั่งยืนขืนรับทนสับสน
ทะเลลมเห่คลื่นกลมกลืนคน
ชีวิตฝนผิดถูกให้ผูกพัน
๑ สายใยธรรมชาติมิขาดหาย
สร้างทำลายกลายเปลี่ยนลายเขียนปั้น
สายใจคนให้รักสักหนึ่งวัน
ชีวิตจะหฤหรรษ์อนันตกาล
๑๑๑๑๑