....ประจงใจ....

plaing_piu

๑     รื่นนัยอารมณ์ห่มถวิล
หอมไอดินกลิ่นผานภาสมุทร
สงบจิตปลิดใดนัยวิมุต
ปฏิบัติวิสุทธิ์พุทธดำเนิน

๑     มืดฝนฟ้าไหวสติยิ่งพินิจ
ธรรมชาติจะผิดถูกคิดเผิน
ธรรมะในใจต้องไม่หมองเมิน
รู้ขาดเกินวาดใจให้ตื่นตาม

๑     คลื่นลมทะเลไหวไม่สิ้นสุด
จิตมนุษย์ยุดยื้อใดถือห้าม
จินตนาการละไมไร้โมงยาม
ชีวิตข้ามความหมายพ้นตายเป็น

๑     นัยแห่งทะเลลมเห่คลื่น
จิตรู้ตื่นอยู่รับสดับเห็น
กาลเทศะใดไม่ร้อนเย็น
ชีวิตเป็นเช่นนี้งามพินิจ

๑     อารมณ์กลืนกลมความงามลมคลื่น
วาดหวังใดยั่งยืนมิขืนสิทธิ์
การเดินทางวางใจนัยชีวิต
จะถูกผิดปลิดปลงประจงใจ

๑     ทางทรายน้ำกรายหาดคลื่นสาดหาย
แก่นสารหาซ่านกระจายคล้ายคลื่นไม่
ขาดเกินยังเพลินทุกข์สุขอะไร
สักกี่ใจริอ่านมารนัยตน

๑     ปัญหาสารพัดเกลี่ยวมัดคลื่น
ไม่ยั่งยืนขืนรับทนสับสน
ทะเลลมเห่คลื่นกลมกลืนคน
ชีวิตฝนผิดถูกให้ผูกพัน

๑     สายใยธรรมชาติมิขาดหาย
สร้างทำลายกลายเปลี่ยนลายเขียนปั้น
สายใจคนให้รักสักหนึ่งวัน
ชีวิตจะหฤหรรษ์อนันตกาล

 
               ๑๑๑๑๑