23 มีนาคม 2553 17:56 น.
plaing_piu
๑ ทิพพิมานผ่านภพตลบหล้า
สุดน้ำฟ้าราตรีมิสลาย
อ่อนล้าหนักภาระยากสบาย
จมคิดดายเดียวด่ำดื่มคำนึง
๑ ห่มเพลงบรรเลงฝันอย่าพลันตื่น
หอมวันคืนฝันใฝ่จะให้ถึง
เศร้าดายมลายสิ้นไม่ยินพึง
ฝากคิดถึงมิตรไกลไม่เคยจาง
๑ แม้นหทัยสดับสำทับโศก
ชื่นดั่งโชคยังใครมิไกลห่าง
ข้ามฟ้าน้ำราตรีทิวาวาง
เสมือนข้างเรือนใจมิไกลจริง
๑ ปัญหาคือภาระยากจะหนี
สติมีวินัยกลั้นปัญญายิ่ง
อรุณทอลออฟ้าน้ำประวิง
งามแห่งสิ่งยิ่งใหญ่..หัวใจคน
๑ มืดใดมิได้สิ้นอินทรีย์กล้า
มุ่งถลาอหังการยังด้น
พายุประทุในใจดิ้นรน
แสวงหนทางได้ไม่เรรวน
๑ มองคืนดึกตื่นหาแห่งถวิล
คงหอมรินกลิ่นใครละไมหวน
ฝากคำได้ใคร่ฝากมิจากนวล
วันคืนควรชื่นสนิท...มิผิดซ้ำ
๑๑๑๑๑