23 กุมภาพันธ์ 2553 18:10 น.
plaing_piu
๑ รอยใดลับไม่รู้นัยอยู่สูง
มิอาจจูงหวาดทวนป่วนใจว่า
รู้สึกแห่งดึกต่อเนื่อง..ทรมา
ปรารถนา....มิกล้าเป็นเงาเล่นลวง
๑ ภาพใดไหวเลยลับสำทับแว่ว
เจ็บพอแล้วขอนิ่ง..ยินยิ่งห่วง
รักเอยไม่เคยหยันใครหวั่นทรวง
กี่นัยล่วงห่วงตามมิหยามเลย
๑ ดึกไหนละไมกลิ่นใครรินหวน
แก้วรัญจวนวันคืนมิฝืนเอ่ย
อกประหวัดคะนึงอย่าพึงเย้ย
กระออมไหนไม่เคยเลยลับตา
๑ หอมราตรีที่ใครไห้ถวิล
สุดจะจินตนาการประมาณค่า
ดึกใดให้ผูกพันเกินพรรณนา
รอยใจใครห่วงหาทุกนาที
๑ ชื่นราตรี...มิใช่ยังได้กลิ่น
ใครยลยินบนทางจะห่างหนี
สุดเวิ้งฟ้าว้าเหว่เล่ห์ฤดี
รอยร้างมีความหมายไม่ดายเดียว
๑ นัยรอยรานคอยทิ่มตอกลิ่มรัก
มิประจักษ์หทัยใครแลเหลียว
รอยแผลลึกแค่ไหนใช่ผู้เดียว
มองเดือนเสี้ยวเต็มดวงห่วงอะไร
๑๑๑๑๑
2 กุมภาพันธ์ 2553 20:26 น.
plaing_piu
๑ รอยคืนเหมือนหมื่นปีที่คอยหา
ทุกภาคภพจบฟ้ายากคว้าใฝ่
จิตรู้สึกอยู่ว้างเวิ้งปางใด
ปัญหาไม่ใช่..เศร้า.. เงาหลอนลวง
๑ ภาพรางเลือนอย่างเคยแล้วเลยลับ
เกินสดับสรรพสิ่งใครยิ่งห่วง
รักเอยไม่เคยหวังใดทั้งปวง
ขอเก็บดวงใจห่วงนี้ไม่มีเลือน
๑ ดึกฉะนี้ราตรีไหนให้หอมหวน
ลอยมาทวนระรื่นคืนเสมือน
อกประหวัดจริตฤาบิดเบือน
ไม่แม้นเหมือนเลือนกลิ่นเคยรินลา
๑ หอมราตรีไฉนเหมือนใครล้อ
รื่นจิตทอพิศวาสปรารถนา
โชยกลิ่นดึกนึกแวบแปลบสุดคว้า
ทรมาฤดีมิเคยชม
๑ ชื่นราตรีที่หมายเคยชายกลิ่น
ไม่ยลยินดินฟ้าใดสาสม
ฝนหนาวพร่างพรูอย่างไรไม่ปรารมภ์
รอยคืนขมลมสงัดช่วยพัดพาน
๑ นัยรอยทรายพิมพ์ลายมือสื่อลายรัก
ดอกสลักหทัยแห่งไพศาล
แดงกลีบใบใจท้าตลอดกาล
มิรู้นานบานในรอยใจเธอ
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1277
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
