2 สิงหาคม 2552 12:09 น.

...ดอกไม้ใดหายลับมิกลับเรือน...

plaing_piu




๑   เอาสายลมห่มใครอุ่นในอก
จะเพ้อพกสะทกใดสุขนัยฝัน
คือสายลมห่มไหวในแสงจันทร์
มิเคยอันตรธาน...แห่งการรอ 
 

๑   คืบศอกระลอกคลื่นผืนน้ำฟ้า
แลสุดตาจุดหมายประกายต่อ
เหนื่อยชีวิตผิดถูกทุกอย่างท้อ
อะไรก่อใดทำลาย..จำยอม 

 
๑   โหยหาผ่านมาได้อะไรหวน
อกร่ำครวญกำสรดหดหู่กล่อม
ต่อประกายสายตาชื่นพยอม
เพียงถนอมน้ำใจยังไม่มี 
 
 
๑   แลหามาแลหายสายสวาท
ด้อยบุญวาสนาชะตาคลี่
ยิ่งใกล้เหมือนไกลคว้ายากพาที
ถูกผิดมีสิทธิ์แต่นิ่งแลตาม 

 
๑   หอมจางน้ำค้างใสพร่างใบพฤกษ์
แต่ยามดึกนึกสัมผัสด่ำหวาม
กรุ่นเนื้อนวลทวนหาพยายาม
สะอื้นข้ามคืนฟ้าสางลาเลือน


๑   สายลมไกลห่มใครอุ่นในอก
ร้อนนรกสวรรค์ฝันเสมือน
ดอกไม้ใดหายลับมิกลับเรือน
น้ำตาเปื้อนแพรพรรณทุกวันคืน


             ๑๑๑๑๑

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงplaing_piu