๑ กินน้ำตาต่างข้าว ทิพยรส ในอกเร่าเก็บกด เจ็บกล้ำ กายหมองผ่ายเพรงพจน์ สะทก ใจเนอ คำอย่าคืนถามย้ำ พี่ต้องตรวนเคย ๑๑๑๑๑
๑ หากยังมีอะไรถวิล มุกหล่นดินสิ้นแววพิศใกล้ บาดลึกรู้สึกซ้ำร่ำไห้ ยังเจ็บอยู่ในใจเสมอ ปรารถนามิกล้าพร่ำเผลอ ยิ่งใครเดินห่างไกลสุดคว้า ยามใดไม่สิ้นแรงโหยหา ใจประดับเดือนดาว คืนนี้ยินคำหาเหตุร้าว เจ็บล่วงดึกมิสร่าง ๑๑๑๑๑