13 พฤศจิกายน 2548 15:03 น.
plaing_piu
๑ เดือนสิบสองล่องน้ำ บูชา
ลอยกระทงวาสนา ต่ำต้อย
ผลกรรมส่งชีวา เรืองรุ่ง บุญเนอ
ลอยเรื่องร้ายด่างพร้อย โศกพ้นฤาหวน
๑ พิษฐานเอย มือหนึ่งถือพาน พานเอาดอกวาสนา
๑ เกิดมาบุญหนัก มีรักไม่สมสักครา
กระทงส่งใจ นบไหว้พุทธกรุณา
กุศลผลกรรม น้อมนำชีวิตปรารถนา
มิด้อยคุณค่า ขวัญชีวาข้าเอย
๑ พิษฐานบานจิต ขอให้ได้ดังคิด พิษฐานเอย
๑๑๑๑๑
6 พฤศจิกายน 2548 19:21 น.
plaing_piu
พลุ่งพล่านจากหัวใจไห้หวน
ปั่นป่วนรวนเรเสน่หา
ฤารักฉะนี้มีมารยา
หยั่งปัญญาตัวเราเข้าใจ
แลหลังฝังจิตคิดถึง
ยังรัดรึงกันหรือไม่
กาลจากพรากเนิ่นเกินไป
รู้ค่าอาลัยใครดี
รักในสายหมอก*ใครหยอกเย้า
สลายเป็นเงาสายเจ้าหนี
แย้มนวลแก้มหวนหอมไม่มี
คนดีมีคนกล่อมนิทรา
ให้งามสง่ามหาหงส์*
ขาวอ่อนร่อนดงเสน่หา
หอมวันฝันคืนคนรื่นตา
มงคลค่าชายคานิยม
ม่วงวาวบานดาวประดับ*อก
สะทกวิตกต้องหมองข่ม
ดอกหล่นใบต้นก้านนานชม
รักไม่สมอย่าล่มรักลา
ใคร่เห็นรักเช่นดอกพิสุทธิ์
หอมนวลขาวพุดแสงอุษา*
อบอุ่นละมุนวัยชีวา
อย่ามีมารยาฉะนั้นเลย
๑๑๑๑๑
ภาพ...............ดอกรักในสายหมอก*
* ดอกมหาหงส์/.ดอกดาวประดับ/.ดอกพุดแสงอุษา.
2 พฤศจิกายน 2548 13:19 น.
plaing_piu
ละอองสายปลายฝนต้องคนหนาว
มืดเดือนดาวราวฟ้าเมฆาคลี่
กระแสน้ำหลากมามิพาที
ดึกคืนนี้มีใครพิไรตาม
ธรรมชาติบาดอารมณ์สะทก
แสนวิตกอกเอ๋ยมิเคยถาม
ครันเห็นใครศรัทธาเจ้าว่างาม
มิหวงห้ามตามใจให้พึงคิด
พี่เพียงหนุ่มลุ่มหลงดงหนังสือ
สมองทื่อสื่อรักใครหนักจิต
มิรู้นัยใครศัตรูเคียงคู่มิตร
ขอผูกพันปันสิทธิ์สักนิดพอ
ยามรักได้..ปักใจมั่นไม่แพ้
ยามอ่อนแอ..แย่ขนาดมิอาจขอ
ยามใดต้องร้องไห้..ดังให้พอ
ยามนั้นมิเคยงอมือท้อแท้
มิคิดหยามน้ำใจคนไกลแล้ว
ยังเห็นแววแก้วใสใครแน่วแน่
คนเคียดขึ้งถึงไหนไม่ผันแปร
ชนะแพ้แค่นี้..มิต้องการ
เพียงฝนหนาวสาวครวญชวนให้คิด
นฤมิตบทกลอนให้อ่อนหวาน
รสอารมณ์ผสมก็ทรมาน
แม้มิปานกวี...มีหัวใจ
๑๑๑๑๑
ภาพ..................ดอกแก้มขาว
29 ตุลาคม 2548 12:46 น.
plaing_piu
๑ เวทนา บุญญาบ่ค้ำ
มีรักกลืนกล้ำ ทุกข์ตรมเหลือหลาย
เกิดมาอาภัพ แค้นคับขวนขวาย
ปัญญามากมาย บ่อาจขืนฟ้า
นิ่งปลงสงสาร ทานบุญหนุนหน้า
ผ่องใสชีวา เพริศแพร้ว
๑ เกิดมาชาติหนึ่ง ยากถึงอ่อนล้า
ปัญญาแก่กล้า คิดทำ
ชีวิตดีร้าย บ่หมายอิ่มหนำ
มีแรงแปลงทำ สืบตำนานก้าว
ส่วนตัวความหลัง ฝังในรอยร้าว
สื่อปณิธาน รักแท้
๑๑๑๑๑
24 ตุลาคม 2548 23:16 น.
plaing_piu
๑ หวังฝากผีฝากไข้ บั้นปลาย
สนิทเสน่ห์หมาย สุดก้าว
เคียงกันฝ่ารอบกาย ร่วมสุข ทุกข์เฮย
ฝันขื่นวันคืนร้าว อกร้ายกลายฝัน
๑ ต้นหนาวลมกราวใหญ่ไหวอกเยือก
ปลายฝนเสือกไสส่งมิสงสาร
ท่วมที่นาคาที่นอนมินาน
ธรรมชาติเกินคาดการณ์เหมือนการลา
๑ ใจคนจากหากมีใจมิต่าง
รักแล้วร้างห่างเหเสน่หา
ไร้เหตุผลค้นคำตอบอำลา
คงเหว่ว้าตามกระแสน้ำแปรปรวน
๑ ฝันเคยชื่นกลืนกล้ำคำหนึ่งนิ่ง
รู้ทุกสิ่งเป็นจริง..ใจใครมิหวน
อดีตเคยกรีดย้ำจำย้อนทวน
หลงคร่ำครวญหวนหาได้อะไร
๑ หนาวลมเหนือเจือฝนปลายหล่นราย
หวังมิได้ที่หมายฝากผีฝากไข้
รักหวานขมลมพัดผ่านมินานไป
คืนมาใหม่มิใช่ทุกสิ่งผูกพัน
๑ ดำรงภาระหน้าที่ดีถึงสุด
มุ่งวิมุตติทางว่างใฝ่ฝัน
ธรรมชาติสงัดชื่นชมคืนวัน
จิตไร้พันธกรณี
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
2169
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
