23 เมษายน 2553 19:17 น.
Pla-waan
O ขอบฟ้างาม-ยามจับต้อง-ด้วยตาสอง
หลับตาลอง-เอื้อมมือคว้า-กอดเมฆขาว
อาทิตย์จม-เขี่ยให้พ้น-ขอบฟ้ายาว
ต้อนรับดาว-พราวแสงเฉิด-บนนภา
O ประกายดาว-สลับแสง-ดุจหิ่งห้อย
ดีดดาวลอย-ด้วยมือสอง-ทั้งซ้ายขวา
หมายให้ชน-พระจันทร์หล่น-ร่วงลงมา
เตะจันทรา-ด้วยขาขวา-กะยิงยาว
O เป้าหมายคือ-พระอาทิตย์-ที่ลับฟ้า
ส่งจันทรา-พุ่งเข้าหา-ลอยเหินหาว
ให้กระต่าย-ในพระจันทร์-เกิดเรื่องราว
ต้องถึงคราว-เป็นกระต่าย-ตอตะโก
O เพื่อเธองาม-กว่ากระต่าย-ในใต้หล้า
แม้นบนฟ้า-เธอก็งาม-กว่ามากโข
ฉันคนนี้-มอบความรัก-ใช่คุยโว
แต่ที่โม้-ถึงไม่จริง-แต่จริงใจ
14 เมษายน 2553 16:05 น.
Pla-waan
o ดั่งคนโศก-ร่ำรำพัน-น้ำตาหลั่ง
เสียงครวญดัง-ก้องฟ้า-ทุกแห่งหน
คงเจ็บปวด-ชอกช้ำ-เหลือจะทน
โอ้ว่าฝน-จึงตก-หลั่งน้ำตา
o แสงวาวแวบ-กรีดฟ้า-ผ่าจรดดิน
ลำแสงสิ้น-เสียงดัง-ดั่งเรียกหา
ใครกันนะ-ทำฟ้าโศก-โยกน้ำตา
ช้ำอุรา-กรีดแผ่นฟ้า-ยาวถึงดิน
o แต่อย่างน้อย-น้ำตาฟ้า-อันเศร้าโศก
ชโลมโลก-ยังประโยชน์-ไม่รู้สิ้น
สัตว์น้อยใหญ่-ป่าพงไพร-ยังชีวิน
ลองรสลิ้ม-ชิมน้ำตา-ด้วยยินดี
o ฝนเจ้าเอย-ข้านั้นเคย-น้ำตาหลั่ง
ความเจ็บยัง-ฝังอยู่ใน-ใจดวงนี้
หากน้ำฝน-ยังประโยชน์-คุณทวี
น้ำตาคนมี-ค่าดี-แค่เสียใจ
หน้าส่วนตัว
2984
