17 มีนาคม 2553 21:50 น.
Pla-waan
ไม่รู้จริงจริง-ว่าจะพูด-อะไร
เมื่อชิดใกล้-เหมือนหัวใจ-จะหยุดเต้น
รู้สึกหนาว-ยามแดดส่อง-ไม่เคยเป็น
จะซ่อนเร้น-อย่างไร-เมื่อใกล้เธอ
ก่อนจะพบ-ซ้อมกล่าวคำ-เป็นพันครั้ง
เพื่อเธอฟัง-เพียงครั้ง-แล้วพลั้งเผลอ
ตกลงรับ-รักฉัน-เป็นแฟนเธอ
แต่กลัวเก้อ-จบน้ำคำ-เสียน้ำตา
โปรดเถอะนะ-รับดอกไม้-แทนใจฉัน
รับตะวัน-รับวันใหม่-พร้อมกันหนา
รับไมตรี-ประดับรัก-ด้วยวาจา
รับคุณค่า-จากหัวใจ-ฉันรักเธอ
6 พฤษภาคม 2551 22:00 น.
Pla-waan
ยังจำกันได้หรือเปล่า..เคยเคียงข้างนับดวงดาว
นั้นสองเรา..ดาวดวงนั้นเธอ ดวงนี้ฉัน
ใครนะ..ช่างวัดระยะดาวที่ห่างกัน
ฮึฮึ..แต่ตอนนี้ฉันกุมมือเธอไม่ห่างเลย
ดูนั้น!.........หลับตาสิจ๊ะ..และอธิษฐาน
ดาวทั้งฟ้าจะเป็นพยาน...และหากเธอจะเฉลย
สำหรับฉัน..ก็เหมือนเก่าดังเช่นเคย
คำรักที่เอื้อนเอ่ย..ไม่น้อยไปเลยเช่นทุกวัน
ดูนั้น!.........ดาวดวงนี้..ในมือฉัน
โปรดรับฉันไว้ในทุกทุกวัน..และร่วมชีวิตไปด้วยกัน
ฉันและเธอ..นั้นคือคำอธิษฐานของฉัน
โปรดรับแหวนแทนความสำคัญ...แต่งงาน
6 พฤษภาคม 2551 20:45 น.
Pla-waan
คิดหาถ้อยคำ...ที่พอจะทำเธอซึ้งใจ
แต่ไม่รู้คำไหน...จะถูกใจเธอ
การมีเธอที่รัก... มันยากนักเกินพร่ำเพ้อ
ไม่อยากเป็นคนเก้อ...แอบมองเธอตลอดไป
ฉันเชื่อในความรัก...ฉันเชื่อในความหวัง
เพียงใจดวงนี้ไม่ผุพัง...ก็จะหวังมันเลยไป
นับจากน้ำตาหยดนี้...ถ้าจะมีการปวดใจ
อย่างน้อยมันก็มีให้...จากความเสียใจดวงความยินดี
และฉันยังคงย้ำคำมั่น...จดและจำในสิ่งนี้
น้ำตาใช่ไม่ดี...แค่เจ็บซ้ำซ้ำช้ำอีกที่
อย่างน้อยก็ยังมี...หัวใจที่รักเธอ
แล้วสักวันหนึ่งฉันและเธอ...อาจไม่ใช่แค่หวังตลอดไป