31 พฤษภาคม 2555 20:45 น.
Pla-waan
O เคยสดับ รับฟัง บทเพลงหนึ่ง
เรื่องราวถึง ระยะ ระหว่างสอง
ว่าฝ่ายชาย กล่าวคำ ให้ตรึกตรอง
ชวนทดลอง ห่างกัน สักพักดู
"ห่างกันสักพัก ห่างกันสักพักมันคงจะดีซะกว่า
ไม่ได้ถือสา ไม่ได้ถือสากับคำที่เธอนั้นบอก
ก็ฉันไม่ค่อยจะรู้หรอก ก็ฉันไม่ค่อยจะรู้หรอก
ที่เธอบอกอย่างงั้นที่เธอบอกอย่างงี้ ที่จริงมันแปลว่าไง"
O ท่วงทำนอง คำร้อง เสียงน้องหวาย
บาดทำลาย ทำร้ายใจ ผ่านใบหู
ให้ย้อนกลับ เรื่องราว ชีวิตคู่
ครั้งยังอยู่ แนบชิด สนิทกัน
O เคยพร่ำพลอด กล่าวคำ เยี่ยงที่รัก
มั่นสมัคร เราสอง มิแปรผัน
วันข้างหน้า ร่วมชีวิต แต่งงานกัน
เธอกับฉัน จวบจน แก่เฒ่าไป
O หากความจริง รสขม ดั่งน้ำผัก
รสหวานรัก เก่าก่อน เคยลิ้มได้
กลับบ้วนทิ้ง ชิงชัง ว่าขมไป
ทำสิ่งใด ไม่ถูก ต้องใจเคย
O ว่าไม่ดี ไม่ชอบ ไม่ถูกต้อง
ถูกครรลอง สิ่งใด แม่คุณเอ๋ย
ต้องจำนน ยอมรับ เช่นจำเลย
ศาลเปิดเผย ตัดสิน คดีความ
O ว่าควรห่าง ห่างกัน สักพักก่อน
ต่างค่อยผ่อน พบปะ หรือสอบถาม
ให้เวลา พิสูจน์รัก จึงติดตาม
ถึงว่าความ ให้กลับ ปล่อยจำเลย
"ห่างกันสักพัก ห่างกันสักพัก เผื่อเธอไปรักคนอื่นมากกว่า
เธอหมดรักฉันเธอก็พูดมา เธอจะมองหน้าทำไม
ห่างกันสักพัก ห่างกันสักพัก สักพักนี่มันต้องนานแค่ไหน
ตลอดชีวิตหรือจนฉันตาย ห่างกันทำไม ทำไมไม่เลิกกัน
ทำไมไม่เลิกกัน"
16 พฤษภาคม 2555 16:09 น.
Pla-waan
O ลมฝน ทอสาย น้ำสีขาว
ทอดยาว ผสาน ฟ้าและดิน
เอนกาย โค้งไหว ฝนชะริน
โบยบิน ใบน้อย เจ้าไผ่งาม
O เกาะกลุ่ม กลมเกลียว อวดเรียวไม้
ต้านลม โหดร้าย มิเกรงขาม
รอพ้น โศกฟ้า เมื่อถึงยาม
ทิวงาม ไสว ดุจเช่นเคย
O ลมคน ทอคำ เสียงภาษา
วาจา อ่อนหวาน สุดเฉลย
ปั้นน้ำ คำรัก มิขาดเคย
เปิดเผย ความเท็จ ว่าจริงใจ
O กอไผ่ เกาะกลุ่ม ต้านลมฝน
ใจคน เพียงหนึ่ง ฤาต้านไหว
ลมฝน เมื่อมา ยังผ่านไป
ปวดใจ ฉันใด ไม่ผ่านเลย