25 มีนาคม 2553 01:15 น.
Pla-waan
o ม่านฝน-ปิดบดบัง-ความสดใส
ร้อยโยงใย-ฟากฟ้า-แดนเวหา
ปกคลุมสิ้น-สู่แดนดิน-พสุธา
ดั่งน้ำตา-หลากรินพา-ความเสียใจ
o อีกไม่นาน-ม่านน้ำตา-ฟ้าคงเปิด
อรุณเฉิด-ฉายเมฆขาว-พราวสดใส
พื้นดินฉ่ำ-นำความช้ำ-คลายโศกใน
สู่พงไพร-ทั่วพื้นดิน-เขียวขจี
o หากม่านฝน-บนความช้ำ-ในใจคน
ปิดฉากทน-ฝนน้ำตา-ยังคงที่
แม้นหยดน้ำ-เหือดแห้งจาง-นานแรมปี
ใช่ใจดี-ดั่งเดิม-เหมือนเช่นเคย
o ยังคงคิด-พินิจตรอง-ย้อนความหลัง
เหตุพลาดพลั้ง-ย้ำฝังเจ็บ-มิหยุดเฉย
โอ้ว่าฝน-เมื่อสิ้นโศก-ยังหยุดเลย
โปรดเฉลย-เผยวิธี-ช่วยหยุดใจ
22 มีนาคม 2553 21:30 น.
Pla-waan
ยืนต้น-ไร้ดอกใบ-ประกอบกิ่ง
หนาวเอยชิง-ความงาม-ประดับหาย
กิ่งก้านยาว-เคยซ่อนหลบ-กลบความอาย
เผยชูกาย-รับตะวัน-เพราะจำนน
ตะวันเอย-ข้าวิงวอน-ความอบอุ่น
โปรดการุญ-มอบลำแสง-ทุกแห่งหน
ให้หนาวคลาย-กายผลิดอก-ออกใบผล
เพื่อใครยล-เห็นความงาม-ข้าเช่นเคย
17 มีนาคม 2553 21:55 น.
Pla-waan
ร้อยวัน-ผันผ่าน-เปลี่ยนเวียนวน
หัวใจคน-คงเปลี่ยน-เวียนผันบ้าง
เดี๋ยวรัก-เดี๋ยวชัง-เปลี่ยนตามกาล
แม้น้ำตาล-ว่าหวาน-ยังกลับกลาย
ใจฉัน-ใจเธอ-ที่ว่าแน่
มั่นจริงแท้-มั่นคง-ไม่จางหาย
เคยว่ารัก-รักกัน-จนวันตาย
แล้วอะไร-ยังหายใจ-แล้วกลับลืม
ที่ตรงนี้-ถ้าเธอเห็น-คงเว้นว่าง
คนเคียงข้าง-เขาจากไป-ไม่กลับคืน
ฉันคนนี้-ยังคงฝัน-แม้ยามตื่น
นั่งค้างคืน-กับความเหงา-และเดียวดาย
นอกหน้าต่าง-นั้นคงดี-กว่าที่เห็น
แม้นหนาวเย็น-ไม่อบอุ่น-ดั่งเคยหมาย
และที่ว่าง-ตรงหน้าฉัน-จะกลับกลาย
เป็นที่ว่าง-ภายในใจ-ไม่ลบเลือน
17 มีนาคม 2553 21:50 น.
Pla-waan
ไม่รู้จริงจริง-ว่าจะพูด-อะไร
เมื่อชิดใกล้-เหมือนหัวใจ-จะหยุดเต้น
รู้สึกหนาว-ยามแดดส่อง-ไม่เคยเป็น
จะซ่อนเร้น-อย่างไร-เมื่อใกล้เธอ
ก่อนจะพบ-ซ้อมกล่าวคำ-เป็นพันครั้ง
เพื่อเธอฟัง-เพียงครั้ง-แล้วพลั้งเผลอ
ตกลงรับ-รักฉัน-เป็นแฟนเธอ
แต่กลัวเก้อ-จบน้ำคำ-เสียน้ำตา
โปรดเถอะนะ-รับดอกไม้-แทนใจฉัน
รับตะวัน-รับวันใหม่-พร้อมกันหนา
รับไมตรี-ประดับรัก-ด้วยวาจา
รับคุณค่า-จากหัวใจ-ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
1214
