13 มีนาคม 2548 10:24 น.
pigstation
บางหนจำทนต่อภาพเบื้องหน้าที่ตำตา บางคราต้องล้าแรงต่อใบหน้าที่ไม่รู้ตัวว่าช่างรบกวนต่อมโทโศเรามากเพียงไร
พยายามครุ่นคิดตั้งนาน ค้นหาในกุ๊กเกิ้ลก็ไม่พบ โทรถาม 13 ก็ไร้คำตอบ สอบถามหมอนพพรก็ไม่ถนัดเลยวิเคราะห์ด้วยตัวเองประมาณพริบตาหนึ่ง
ใช่แล้วก็แค่การกระพริบตา แว้บหนึ่งก็ตัดขาดจากภาพทางการปรุงแต่งไปแล้ว เป็นสัจจะมายา มีอยู่จริง แต่ก็เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์ (ว่าด้วยสบู่ลักษ์ที่ต้องมีหอม มีหด มีหาย)
จึงถึงแก่บรรลุขึ้นมาว่า อย่าเลยแค่หลับตา เอาเปลือกตามาเป็นเขื่อนกั้นกันกระแสคลื่นสังคมที่มันร้อนร้ายแรงอย่างนี้
คงบรรเทาลงได้ประหยัดพาราเซตามอลไปได้หลายเม็ดอยู่นะ ดังนั้นหากเธอใช้เพียงเปลือกตา ( มาองข้ามอายแชโดว์ไปนะยะ หล่อน) ทุกอย่างจะหายวับไปเหลือใจที่ต้องประคองมิให้วูบไหว
ค่อยบรรจงกอบเอาสติเข้ามาสู่ญาณสมาบัติ
แล้วความเงียบจะเปล่งพลานุภาพออกมาสู่สมาธินักขัมญาณ ไม่ยากเลย
ขอบคุณเปลือกตาที่ปิดได้โดยง่าย และทำให้เรารู้สึกดีที่โลกยังมอบอวัยวะที่เกื้อกูลการมอง ให้ได้มองลึกลงไปยังภายในอันพิสุทธิ์ ซึ่งเป็นจิตแท้
ยังจะหาเปลือกหู. เปลือกจมูก.เปลือกลิ้นแล้วเปลือกกายอีกล่ะ จะได้ตัดผัสสะทั้ง 5 ที่โน้ม
น้าวเหนี่ยวนำเอานิวรณ์ 5 มาให้เกิดลังเลในเส้นทางธรรมอีกเล่า
แว่วมาไกลๆบอกมาว่า เปลือกหู เปลือกจมูก เปลือกลิ้นยังอยู่ในระยะทำการทดลองค้นคว้าอยู่ที่สถาบันอังกฤษตรางู ปริ๊กลี่ย์ฮิท มีก็แต่เปลือกกายที่เป็นปลอกจะใช้ไหม : } !
12 มีนาคม 2548 20:59 น.
pigstation
ดมดูความโชคดีอยู่ใต้ฝาขวด เมื่อคนเราต้องผูกพันกับการเสี่ยงโชค ความแน่นอนที่มาจากพื้นฐานการทำดี อันมีผลตอบแทนล่าช้าจึงถูกมองข้าม
ตู้แช่ถูกเปิดออกแทบเปลี่ยนบานพับ ไอเย็นพุ่งออกมาข้างนอกท้าทายไอร้อนจากแดดบ่าย
ความกระหายน้ำไม่ใช่เงื่อนไขในการยกซด
ความกระหายโลภนั่นเองที่กำลังเปลี่ยนโฉมหน้าของวัฒนธรรมการดื่มกิน
ลองดูสักครั้งสำหรับการเสี่ยงโชค ชิงรางวัล
เราไม่ใช่การพนันแต่เราคือความยุติธรรมบนความเสี่ยงที่กระจายออกมา
ลุ้น แล้วก็ลุ้น
เจ้าของกิจการแก้มอิ่มยิ้มแดงฉานปาดเลือดทาหน้า อ้างถึงความเสี่ยงแบกรับต่อการลงทุนทางเครื่องจักรอุตสาหกรรม คุยฟุ้งถึงการว่าจ้าง คุยฟุ้งถึงการทำบุญล่าสุดที่ทำลายยอดสถิติการทำบุญสาขาตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ
ทั้งที่ความจำเป็นของปัจจัย 4 คือน้ำสะอาดพอกลั้วคอให้เกลี้ยงเกลาจากการกลืนกิน
แต่ขณะนี้น้ำกลายเป็นทองคำเหลวอีกอย่างที่ขายดิบขายดี
ด้วยการหยิบยื่นกงล้อแห่งโชคลาภมาให้เสี่ยงทาย
ฝาที่ถูกผลิตขึ้นมาพลิกหงายเกลื่อนพื้นโลก
นับสิบๆร้อยๆล้านฝาที่คูณมูลค่า ยี่สิบบาท ประมาณการว่า สองร้อยล้าน บาท ถึง สองพันล้านบาท
เพื่อมอบเงินหนึ่งล้านให้กับผู้โชคดีไม่กี่คน
ฉันนั่งมองคนตกปลาที่ริมบึง
จะมีปลาสักกี่ตัวกันยอมอดสักนิด ไม่โผฮุบเหยื่อรสโอชะที่เกี่ยวคมเบ็ดไว้ล่อ
จะมีแต่ปลาทั้งหลายที่อดใจไม่ไหวโผฮุบเหยื่อติดเบ็ด สังเวยความอยากที่เกินพ้นจากความต้องการในธรรมชาติตน
แล้วก็แค่เปิดฝาเครื่องดื่มยี่ห้อหนึ่งก่อนหงายฝาขึ้นมาดู.
ปลาตัวหนึ่งก็ติดเบ็ดที่ชายคนนั้นวางไว้พอดี.