14 สิงหาคม 2547 12:40 น.
pigstation
นาบิชิเอะอะจัง ตั้งรกรากอยู่ที่เชิงภูเขาไฟเอโดะฮุยยากิ(เอ่ยถึงครั้งเดียวพอพิมพ์ไม่คล่องมือ ต่อจากนี้คือหากเอ่ยภูเขาไฟก็ลูกนี้แหละ)
หล่อนเคยได้ยินคำบอกจากปู่ว่า เมื่อครั้งถึงเวลาลาวาประทุออกจากปล่องภูเขาไฟ ราวกับอสรพิษร้ายร่างแดงฉานเลื้อยมาอย่างรวดเร็ว
ไอความร้อนเผาไหม้สิ่งที่ถูกกลืนกินภายใต้มอดไหม้กลายเป็นเถ้าถ่าน
แต่เวลาผ่านไป ดินบริเวณภูเขาไปอุดมไปด้วยแร่ธาตุสำคัญจากใต้พิภพ หัวแคร๊อตของนาบิชิเอะอะจังมีความอร่อย และขนาดใหญ่เป็นพิเศษ ที่สำคัญหัวแคร๊อตของหล่อนเป็นสีส้มอมส้มอีกที สวยงามมาก
อิริยาบถของภูเขาไฟไม่ต่างจากพลังเงียบของผู้คนจำนวนหนึ่งที่กำลังก่อตัวเงียบๆภายใต้พื้นผิวสภาพของสังคมที่กำลังเติบโตเกินกำลังที่แร่ธาตุทางวัฒนธรรมแห่งชาติที่เป็นต้นทุนสั่งสมมาแต่ละบรรพชนของชาติแต่ละเชื้อ กำลังมั่วสุมกันอย่างหนัก ถลุงทรัพยากรอย่างลืมหูลืมตา
ไม่นานนักภูเขาไฟคงจะนึกบิดขี้เกียจอีกครั้งหลังจากหลับไหลไปพักใหญ่ อุตส่าห์ดินอันดุดมเพื่อทำกินแล้วยังไม่รู้จักอิ่มจักพอ
เช่นกัน กลุ่มปัญญาชนที่กำลังสนใจในความเป็นไปของบ้านเมือง ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐกิจ เศรษฐา สาธารณสุข สาธารณสวาปาม การศึกษา การสึกหรอ ที่กำลังเหลิงตัวภายใต้การกุมบังเหียนของเสนาธนบดีใหญ่
ลาวาแห่งปัญญาจะบ่าไหลกวาดล้างนายทุนทางการเมืองให้ไหม้เป็นจุณ เพราะเหล่าปัญญาชนที่แฝงตัวอยู่นี้มีความคิดอ่านตระหนักฉับไว เพียงแค่กระดิกตัวเล็กน้อยก็อาจสะเทือนสังคมให้ไปสู่ยุคศรีอาริย์ได้
...แต่ยังหรอก พวกเขาเหล่านั้นยังเป็นเช่นอิริยาบถของภูเขาไฟฮิเดกิ๊กกูลิโกะ (ภูเขาไฟอีกลูกที่ตั้งอยู่ข้างๆภูเขาไฟในย่อหน้าแรก)
มีใครคนหนึ่งรอคอยให้หนึ่งในปัญญาชนเหล่านี้ได้ก่อตั้งพรรคการเมืองคุณธรรมค้ำไทย แล้วเสนอตัวเข้ารับใช้บ้านเมืองอย่างเอาเนื้อเอาตัวเข้าแลก อย่างไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากของตัวเอง แทนการใช้ฟองอักษราตีฟองบางเบาลอยฟู่ไปทั่ว แล้วมารบ้านเมืองจะสะเทือนสะดืออย่างไร
รอวันนั้นจริงๆ วันที่นักเขียนที่ไม่ต้องสร้างฐานะจากการขายงานแลกเงินมาตั้งพรรคการเมืองจะชนะใจคนไทย ในส่วนที่รู้ความจริงๆ
หนึ่งคะแนนเสียงสำหรับใครคนนั้นที่จะอาสา และจะเป็นแนวร่วมให้
พร้อมหรือยังภูเขาไฟเจ้าขา...วันหยุดพักร้อนของคุณหมดแล้ว
13 สิงหาคม 2547 21:04 น.
pigstation
เมื่อฉันนั่งนิ่ง พลิกหน้ากระดาษหนังสือในมือ เป็นความเงียบที่อึกกะทึกภายใน ด้วยเนื้อหาในหน้ากระดาษก่อกวนจิตใจให้เกิดประกายความคิดต่อเนื่อง
บางประโยคในเนื้อความราวไฟมาจุดที่ชนวนความคิด ช่างเป็นความอภิรมย์ส่วนตัวที่แสนง่ายดาย เพียงจัดเวลาให้เหมาะสม
ที่นี้เป็นร้านเช่าหนังสือขนาดเล็กมาก ตามสภาพทั่วไปชนบทเล็กๆอย่างนี้ แต่ไม่ใช่มีแต่การ์ตูน เพราะเจ้าของร้านหนังสือนี้เขามีหนังสือสะสมส่วนตัว มาวางไว้ยั่วน้ำลายนักอ่านที่กำลังก้าวผ่าน เพื่อไปพบจักรวาลใหม่ที่ซ่อนแอบตัวตามบรรทัดต่างๆ
เขาช่างเข้าใจตั้งชื่อร้านว่า "ปั๊มหนังสือ" เขาบอกเสียงแจ้วว่า เป็นสถานีเติมปัญญา หล่อลื่นจินตนาการ
ฉันมักเห็นเขาง่วนอยู่กับการอ่านหนังสือ ฟังเพลง ไปตามประสา ร้านปั๊มหนังสือของเขาเป็นปั๊มหลอดเล็กๆที่เคยเห็นมาตามบ้านนอกไกลๆ ต้องหมุนก้านดึงน้ำมันออกมาจากถังน้ำมัน เหนื่อยน่าดู
ร้านปั๊มหนังสือเป็นร้านเล็กๆที่ฝันเป็นส่วนหนึ่งให้เด็กต่างจังหวัดมาเจอะเจอหนังสือต่างๆนาๆ เพื่อว่าเป็นการเชื่อมโยงโลกใบนี้ให้เคลื่อนไหวไปอย่างสอดคล้องต้องกัน
กาแฟถ้วยนี้เย็นชืดแล้ว แต่กลิ่นไอกาแฟและกลิ่นอวลน้ำหมึก รวมไปถึงน้ำใจจากเขา เจ้าของร้านหนังสือชื่อปั๊มหนังสือ ช่างกรุ่นกระไอไม่วางวาย
สี่ทุ่มแล้วเห็นเขาเดินไปร้านขายของชำข้างๆ แล้วถือเบียร์มา พยักหน้าชวนฉัน...
เรายิ้ม พรายฟองเบียร์ผุดขึ้นมา มิตรภาพเริ่มต้นขึ้นมาง่ายๆ โดยมีหนังสือมากมายเป็นพยาน
12 สิงหาคม 2547 21:07 น.
pigstation
เขาเดินเตร่ไปมา รู้สึกมีน้ำย่อยหลั่งออกมาเป็นระยะ ตามแต่จะได้เห็นป้ายโฆษณาขนมขบเคี้ยว ปายบอกรายการอาหาร เมื่อถูกกระตุ้น ระบบประสาทบางส่วนก็สุดจะควบคุมได้ เป็นส่วนที่เหลือมาจากสัญชาติญาณเดิม
ในที่สุดก็พ่ายแพ้ต่อความอยาก ที่ไม่ใช่หิวอย่างแท้จริง เพราะชั่วครู่เพิ่งแวะร้านไก่ทอดต่างชาติมาอยู่หยกๆ
"นี่..5 บาทครับ ป้า" เขารับลูกชิ้นที่เสียบไม้ 4 ลูกจากแม่ค้า
เดินไปนิดเจอหมาหน้าตาขี้อ้อน เลยอดใจอ่อนไม่ได้ ปลดลูกชิ้นให้ไปลูก หมาตะครุบ ดีเหมือนกันลูกชิ้นลูกแรกแทนความซื่อสัตย์
มาอีกหน่อยที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย เห็นนกพิราปสาละวนก้มๆงยๆ หาเศาอาหารกันให้ควั่ก เลยตัดสินใจแบ่งลูกชิ้นอีกลูกให้นกที่โชคดีที่สุด เป็นดังเสรีภาพที่กว้างไกลสินะ ลูกชิ้นลูกที่สองนี้
แล้วลูกชิ้นลูกที่สามเขารีบเคี้ยวกลืนลงท้องก่อน ลูกที่สามนี้แทนความรัก โลภ โกรธ หลง คือความเจริญก้าวหน้าทางชีววิทยา
......เมื่อเดินมาถึงป้ายโฆษณาหาเสียงของนักการเมืองที่มีชนักติดหลังยุคพฤษภา ครั้งกระนั้น
"เอ้า..กูแบ่งให้มึงแดกซะให้พอ รวมลูกสามคนของมึงด้วย เผื่อ ส.ส. นิสัยเปรต ชอบกินภาษีอากรชาวบ้าน แดกซะให้พอ "
ลับหลังไป หากเขาฟังภาษลูกชิ้นลูกสุดท้ายได้ เขาต้องอดเห็นใจมันไม่ได้
"..........เสียชาติเกิดจริงๆ ยอมเป็นลูกชินบูด ยังจะดีกว่าถูกกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้พวกโกงบ้านโกงเมืองพรรค์นี้ "
"...ถุย.."
เสียงลูกชิ้นบ้วนนักการเมืองสันดานไม่ดีออกจากตัวเอง แล้วยอมกลิ้งหลุนลงสู่ถนนราชดำเนินที่การสัญจรแสนจะคับคั่ง มันตัดสินในอัตนิวิบาตกรรม ไม่ยอมเสียชาติลูกชิ้นปิ้งเป็นอันขาด.
12 สิงหาคม 2547 03:07 น.
pigstation
ถั่วงอกรู้ตัวดี อย่างมากก็เป็นอาหารแกล้มก๋วยเตี๋ยวเรือ
แต่ก็ไม่เคยน้อยใจ เป็นเมล็ดที่ลีบแล้วฝ่อ สุดท้ายเฉาตายไปอย่างไร้ประโยชน์
มันยังมุ่งมันแทงรากงอกออกมา แม้จะไม่มีโอกาสฝังตัวลงในดินอันเป็นถิ่นกำเนิดเพื่อแพร่เมล็ดพันธุ์
ถั่งงอกคืออดีตเมล็ดถั่วเขียวเมล็ดที่ไม่ค่อยจะโตเต็มส่วน
จึงไม่ถูกคัดไปเป็นต้นพันธุ์
ถั่วงอกยังคงความเป็นถั่วได้ แม้เพียงชั่วเวลาแรกปฐมวัยของมันเอง
ก่อนจะถูกโรยใส่หอดทอด ออส่วน
ก่อนถูกเคี้ยวจนร่างแหลกเป็นจุล
มันก็ยังทำหน้าที่สุดความสามารถ
เป็นคนแม้ตัวน้อยๆไม่ได้เป็นจอมคนทักษิณ ยอดคนปุระชัย ชนคนชูวิทย์
ก็อย่าท้อที่จะต้องงอกเงยเอาความดีที่จะช่วยเพาะปลูกต้นสังคมให้เติบโตแตกก้านออกดอกออกผลยังประโยชน์ต่อไป
หน้าส่วนตัว
707
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟpigstation
