30 กรกฎาคม 2553 13:33 น.
pigstation
ย่ำไปกับความเป็นไปเดิมๆ
ไม่ได้ห่างเหินจากสิ่งเดิมนัก
จากเดิมเคยฟังนูโว
จนนูโวยังเล่นอย่างเดิม
อายุขยับไปยาวเหยียด
ยังมีคำกล่าวว่า
คนจบเอกพูดไม่รู้เรี่อง
เหมือนแจ๊สก็โดนค่อนแคะว่าปีนกะไดฟัง
แล้ว ในหลวงของเราทรงแจ๊สเล่า
ทีเมืองหลวงของแจ๊สอย่างเวียนนายังสดุดี
จะให้ ชิมิ ชิมิ กันจัง
หรือถ่ายรูปโพสต์กันเป็นบ้าเป็นหลัง
ยืนยันว่ายังมีตัวมีตนบนโลกใบนี้
เพราะกลัวว่าถูกกลืน (ทั้งที่จริงถูกกลืนกลบไปแล้ว)
หมอลำนั้นเป็นกระแสหนึ่งที่มีพัฒนาการ
เช่นเดียวกับแจ๊ส
การดื่มกาแฟเลิศรส แล้วซัดคูซีน
จากนั้นก็ไม่ลืมกะปิ-ปลาทู
เช่นกัน-- หากยังไม่เข้าถึงอะไร
ก็เช่นกัน ยังค่อนแคะกับอะไรๆ
โดยคิดว่าตัวเองยังทันสมัย
คล้ายว่าตอนนั้น นั่งถ่ายในตูสติ๊กเกอร์ ( อายุ25 ปี )
ต่อมาก็แปะรูปลงเน็ต-เฟซบุ๊ค-ทวีตเตอร์-บีบี ( อายุ 35 ปี )
โดยหาสาระไม่มี
อ้างว่าตัวเองทันสมัย
เช่นกันกับนาทีนี้มีแต่คนอ้างถึง อ่านพันธุ์หมาบ้า
หรือพูดถึง 100 ปีแห่งความโดดเดี่ยว
ว่าเป็นหลักกฺโลเมตรแห่งการอ่าน
เด็กรุ่นใหม่คล่องตัวบนโลกใหม่ก็ช่างเขา
แต่ผู้ใหญ่บางเจ้าโลกเก่ายังไม่ประสา
อย่าหลอกตัวเองอยู่เลย
หากนักเขียนเก่ายังเฝ้าถวิลแต่พวกพ้องเก่า
นักเพลงยังย่ำทำนองเดิม
นักแสดงยังคิดว่าฉากกินข้าว/ขับรถยังสำคัญ
ทำไมความก้าวหน้าจึงเกิดขึ้น
ไวยากรณ์ใหม่สำคัญพอกับไวยากรณ์เดิม
ฉันทลักษณ์เก่าก็เท่ากันกับฉันทลักษณ์ใหม่
บางคนอ้างอะไรไม่สำคัญไปมาก็อ้างพระธรรม
แต่ไม่เปิดกว้าง
ชอบใจที่เห็นคนรุ่นใหม่ทำอะไรที่ผิดพลาดบ้าง
ต่างจากคนรุ่นเดียวที่กลัวตกสมัย
7 มิถุนายน 2553 23:20 น.
pigstation
มองไปทางไหนเห็นความเกร่อเป็นเรื่องเห่อไม่มีเบื่อ
ผมเหยียดตรงมาเป็นม้าเต่อ
ปากเผยอมาเป็นตาผยองโต
เสื้อรัดแน่นมาเป็นเสื้อสั้นเต่อโชว์สะดือ
เป็นเรื่อง ชิมิชิมิ
จากโน๊ตบุ๊คที่ดูเดิ้นเริ่มดูเสี่ยว
ต้องไอบุ๊ค
กระซิบมันเชย สริ่ม ต้องก๊อสสิบสิทันสมัย มักกะโรนี
ปาปารัซซี่ตอบสนองน้ำลายจนคล้ายเป็นถ้ำมองไปแล้วจะดูถึงรูด๊ากส์
ก็ไม่ล่วงละเมิดดันเกิดมาเป็นดารายุคนี้นี่นา ชิมิชิมิ
ศอฉ. เท่ากับ ศูนย์อำนวยความฉวบฉวยและตื้นเขินแห่งชาติ
คงเอื้ออำนวยให้ สังคม ได้เลินเล่อขาดสติยั้งคิด
จนกระทั่งเห็นยางรถยนตร์เป็นโดนัทดังกิ้น
กว่าจะรู้เท่าทันก็กลายเป็นเผายางกลางเมือง
เพราะความตื้นเขินของต่อมวิจารณญาณที่แหว่งวิ่น
ต่างได้ยินแต่หูข้างเดียวที่โดนกรอก
บ้านเมืองยับเยิน จะเอาเตารีดขนาดไหนมารีด หา ?
เอาเถอะ ว่ากันใหม่ใส่ใจจำ เจ็บนี้ไม่นาน
ขนตาปลอมใครมีบ้างจะยืมไปกวาดถนนแถวราชประสงค์
5 มิถุนายน 2553 14:54 น.
pigstation
มอดแล้วอารมณ์เพลิงสีส้มที่ส่งควันพวยพุ่งสู่ฟ้าใสกลายเป็นฟ้ามืด
คล้ายหน้าตาคนบางคน
ส่วนคนที่เป็นมนุษย์นั้น รอคอยสัญญาณฟ้าแจ้งสว่างอีกครั้ง
เช็ดถูปัดกวาดล้างให้ฟองฟอดฟูฟ่องพันน่อง เลื้อยตะโพก
เวลาเธอก้ม ครึ่งหนึ่งของเนินนมเป็นน้ำใจลาเต้
เป็นกุศลทางใจ ถึงจะอกุศลทางจิต
ความเมตตาลามเลียแทนอาการเดรัจฉานลุกลามทั่วผิวหนังสังคม
กลัดหนอง บ่งฝี ผ่าเนื้องอก ถอกมะเร็งปลิ้นมันออกมา
เจ็บบ้างเป็นธรรมดา
สุก/สุข ทุกข์/ทุก เวลาไปสลับกัน
เธอยังก้มอยู่
ฉันยังลอบมองอยู่
ทุกวัสดุอาจมีจุดสันดาป
หลังจากนั้นก็เป็นเถ้าถ่าน
นกฟีนิกซ์ถือกำเนิดจากการเผาร่างเดิม จนเป็นวิหคเพลิง
แล้วเถ้าถ่านจะกลายเป็นทองคำล้ำค่า
เผาไหม้ไม่ หากสำนึกสาธารณะรวมกัน
แล้วเธอก็ก้มนมย้วยเป็นบุญตา
1 พฤษภาคม 2553 14:28 น.
pigstation
อิมาเอลนั่งเบื่ออย่างยิ่งใต้ร่มไม้ยามเย็น
ขณะที่ตะวันหย่อนดวงลงขอบฟ้า
ระเรื่อแสงอมม่วงแสดจับตาเป็นประกายก่อนพระจันทร์จะแสดงตัว
เขาลืมไปแล้วว่า จะข้างขึ้น ข้างแรม
พื้นหญ้าใต้ร่มไม้นั้นปูพรมส้มสวยของเหล่าดอกหางนกยูงที่สลัดกลีบ
ลงมาจุมพิตพสุธา
โรซาลินเดินเข้ามาพริ้วลมชีกอแอบเลิกชายกระโปรงหล่อนเห็นต้นขารำไร
ระหว่างความรัก ท่ามกลางความร้อนแรงทางการเมือง
ทั้งคู่ยังแอบอธิษฐานให้พระเจ้าช่วยเมืองไทยที่ทั้งคู่รักด้วย
ที่อิสราเอล ที่ฉนวนกาซ่า ที่ยิวกับปาเลสไตน์เห็นกันเป็นไม่ได้
หรือเส้นสมมุติที่สหรัฐ/นาโต้ขีดไว้เป็นเส้นขนานที่ 38
ทำให้พี่น้องตระกูลคิม ตระกูงวอน ต้องกลายเป็นอื่นเพราะลัทธิบ้าบอคอแตก
แดดเดือดสยบดอกหางยูงที่สลัดกลีบลงประดับดิน
เพื่อจะอาการอัปลักษณ์ของคนเชื้อชาติไทย สัญชาติชั่วช้าอำมหิตอีกสายพันธุ์
ที่ร่ำรองโลหิตาธิปไตยทาแผ่นดินจนจะนองเจ้าพระยาแล้ว
ทั้งคู่รักแผ่นดินนี้ และรู้ดีว่าร่มหางนกยูงนี้ยังมี
ร่มโพธิสมภารให้พึ่งพิงพระบารมี
ไม่เป็นไร ? เลือดร้ายล้างเลือดเลว
ยังไรก็ตาม
พรุ่งนี้ ตะวันก็จะฉายแสงความหวังประกายออกมา
ดอกอ่อนของดอกหางนกยูง หรือ ดอกประดู่ก็จะผลิบานใหม่
ทั้งคู่โอบกอดกัน
พร้อมกับรำพันเพลงรักเป็นสื่อ
MAKE LOVE NOT WAR.
30 เมษายน 2553 15:02 น.
pigstation
เริ่มที่พาหนะชนิดแรกยังอาศัยวัสดุใกล้ตา เทคโนโลยีใกล้ตัว
เกวียนเป็นเครื่องมือทุ่นแรงแบกหามนำพาคน ข้าวของ ออกจากหมู่บ้าน
ไปสู่หมู่บ้าน
ชิ้นส่วนของเกวียนคลอดจากไม้เนื้อดี ทนทาน
และคงไม่เรียกแต่ละชิ้นส่วนของเกวียนว่า "อะหลั่ย"
จากนั้น เจมส์ วัตต์ดันฟุ้งซ่านคิดเครื่องจักรแรงดันไอน้ำ
ก้าวล้ำนำหน้าโลกทั้งหลายด้วยรถราติดเครื่องยนตร์
มนต์เสน่ห์ของเหล็กหุ้มเนื้อเย้ายวนใจชายชาตรียิ่ง
มอเตอร์โชว์ทีไร ไม่รู้จะดูเครื่องยนตร์หรือห้องเครื่องพริตตี้กันแน่ ?
ต่อมาล้อยางสีดำที่ผ่านการใช้งานมาจนดอกยางสึก
กลายเป็นของเหลือใช้
เช่นเดียวกับดุมเกวียน
มีช่างท้องถิ่นเอาดุมเกวียนต่างซี่ล้อแม็ก
สวมใส่ดอกยางประกบไม้เก่าเป็นฐานสำหรับขาโต๊ะ
แล้ววางแผ่นไม้เก่าแก่ลายพร้อยขนาดพอดีบานประตู
วางพาดบนฐานโต๊ะดุมเกวียนล้อยางนั้น
แปรร่างพรางรูปเป็น "โต๊ะสนามกลางแจ้ง" วางแก้วเหล้า วางจานแกล้ม
ในสวนมะขามแห่งหนึ่ง
พอวางแจกันดินเผารูปทรงนามธรรม จิ้มดอกลั่นทมลงไปสอง-สามช่อ
รอใครบ้างบางคนมาสมทบ
เย็นย่ำค่ำ โลกโคลงเคลง
ทำไม ความสามัคคี มันช่างเหลือน้อยเหลือเกิน
.....
.....
เพ่งมองโต๊ะไม้เก่าแก่ที่ดูไม่สมประกอบยังเข้าท่ากว่า
อะไรบางอย่างแถวๆเมืองหลวงที่ดูโอ่อ่า ภูมิฐาน
กลับ แตกแยกแหลกสลาย.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟpigstation
หน้าส่วนตัว
1176
