30 กันยายน 2547 21:06 น.
pigstation
มาก่อการกวีดีไหม
สังคมร้อนไปเพราะร้ายการก่อ
ผู้คนมาชโลมใจให้เย็นพอ
มาก่อการกวีแทนที่ก่อการร้าย
วางระเบิดทางประเด็น
ก่อความเห็นสอดไว้ในฉันทลักษณ์
หรือเป็นโพสต์โมเดิร์นกลอนให้ประจักษ์
คงน่ารักน่าหยิกพลิกโลกโฉมเฉลา
หากนักการเมืองทำเรื่องมัวซัว
ใช้ลีลารัวร้อยกรองคำหนำใจนัก
กวีเอ้อร์ไม่เคยเพ้อเจ้ออย่าทัก
กวีเอ้อร์คือผู้สลักคำนำสุนทรีย์ศิลป์
ก่อการกวีไม่มีเลือดอาบ
ดังกล้วยฉาบหวาดแกมมันลิ้น
ก่อการกวีคือวรรณศิลป์
คมบาดวิ่นกว่าอาวุธใดด้วยคมกลอน
ก่อการกวีอาจมีหลงเศร้าเหงารัก
Lost in Translationหนักหนาก็ไม่สาหัส
บอกสื่อประสมอารมณ์คมลึกชัด
อย่าบอกปัดกวีเอ้อร์ว่าตายแล้ว
หมายเหตุ กวีเอ้อร์หมายถึงคำเติมซัฟฝิกด้วย ER จากกวี จึงเป็นกวีเออร์ เป็นภาษาเฉพาะกาล
30 กันยายน 2547 15:32 น.
pigstation
ก่อนลอยลิ่วปลิวสู่นภา
ว่าวตัวบางร่างแบนแขวนติดหญ้า
เด็กเดินมาซื้อว่าอยากได้จังฮ้า..ป๊า
เลยได้มาเล่นว่าวกลางสนามหลวง
ปล่อยสายป่านออกไป
ส่งว่าวให้สายลมคอยอุ้มชู
สองขาน้อยวิ่งสองตาดู
ลมพัดกรูพาว่าวลอยไปไกล
ไกลจนลิบตาว่าวว่าใหญ่ก็คล้ายเล็กลง
นักปราชญ์แทะเม็ดตะขบคิดมากจากท่าพระจันทร์
เห็นว่าวพลันเลยสนทนาในใจอึงคะนึง
อยากโดดเด่นเช่นดังว่าวที่บินสูง
แม้มีสายจูงก็ต้องปล่อยจนสุดสาย
หากสายป่านสุดต้านทานแรงพระพาย
เป็นเพียงเส้นด้ายฝั้นใช่สลิงเหล็ก
คงหลุดลอยละลิ่วเคว้งก่อนปล่อยร่างลงสู่แรงโน้มถ่วงค่าจีฟอร์ซ
ไม่ทันจะมีอะไรไปตะคองคอด
ว่าวคงมอดม้วยหมดสิ้นชีวินว่าว
หากจะคิดเป็นว่าวแล้วเฝ้าปฐพี
คงปลอดภัยสิ้นดีแต่เสียทีชาติว่าว
เกิดเป็นมนุษย์แม้จะสูงสุดด้วยแรงส่งบุญกรรม
เป็นสายใยอดีตชาติวาสนาชะตากรรม
อย่าอายว่าวจงก้าวไปไม่ระย่อความ
บทสนทนากลางฟ้ากว้าง
ก่อเกิดใจกลางความคิดผู้คน
สิ่งของมองดูคือบุคลิกมากล้น
หมั่นฝึกฝนจะเป็นคนสูงค่าด้วยสายตาใคร
ว่าวลอยสูงด้วยเชือกจูง
คนลอยสูงจูงด้วยสายปัญญา
ครั้นไขว่คว้าสูงเกินกว่าแรงสายขึง
ครั้นพอตึงขาดผึงพลัน
พิจารณา
....
19 กันยายน 2547 16:22 น.
pigstation
ล่องลอยระเหยหาย
ค้นคว้าควานหาไม่มีเห็น
ลับเลยล่วงพ้นจนไม่วาดหวัง
ลอยล่องห่างหายไม่เห็นคุณค่า
ร่องรอยจารึกประทับตราตรึง
กำกับไว้ให้ปรากฎเป็นกฎเกณฑ์สืบสวน
เสียงนี้มีค่าต่างกันตัวอักษรแต่พ้องพาน
จะล่องลอยสู่สายลมิอสระหรือฝากฝังร่องรอยดังซากซ้ำก็ตามแต่พฤติกรรมเรา
ร่องลอยรอยล่อง
5 กันยายน 2547 02:13 น.
pigstation
แรกเริ่มเดิมทีมีเรื่องราว
คือเรื่องข่าวเรื่องคนที่ข้นเข้ม
เป็นเรื่องจริงจังไม่มีเม้ม
สร้างป่าไทยให้เต็มที่มีค่าไว้
เดินเข้ามาฝ่ากลางดงบาป
เพื่อกำหราบเหลือบริ้นกินพงไพร
ทั้งสัตว์ป่าก็ล้มตายร้ายเกินใคร
นายทุนใหญ่อีกนักกาลเมืองเปลืองจริง
สืบมาสืบไปจึงได้สละสืบ
วิญญาณคืบลมหายใจป่าไทยพึ่งพิง
เหนี่ยวไกปืนเข้าหาตัวเพื่อยิง
คือคนจริงคงความกล้าห้วยขาแข้ง
มรดกใดมรดกโลกแลกสืบสิ้น
ตำนานแผ่นดินสัตว์ป่ามีหลักแหล่ง
มาบุญครองยังเนืองนองราคาแพง
ขอสำแดงเสียงนี้พลีเพื่อป่า
อย่าหลงเพลินรถไฟฟ้าพามุดดิน
ลืมไปสิ้นที่สืบสร้างอย่างแลกวิญญา
มีบ้านมีเมืองมีขุนเขาลำเนาป่า
สืบมาสืบไปอย่าได้หลงลืม
4 กันยายน 2547 13:57 น.
pigstation
แบคทีเรียแบ่งตัวน่ากลัวจริง
เป็นแผลยิ่งเป็นโรคแทรกซ้อน
ยาฆ่าเชื้อพึ่งพิงเอาไว้ก่อน
จะแน่นอนต้องอาบแช่อัลกอฮอล์
แต่เมื่อมาสร้างวัคซีนได้
เรื่องโรคร้ายก็หายห่างจางจากโลก
ในเคราะห์ร้ายคล้ายมีโชค
เรื่องเชื้อโรคมีทั้งแง่ดีและอัปรีย์ด้วย
เช่นคนเรามีเฉาโฉดโหดร้ายและน่ารัก
จะเลือกเป็นเลือกประพฤติตามใจสมัคร
จุลินทรีย์มีน่ารักคือแลคโตบาซิลลัส
เชื้อร้ายแอนแทร็กซ์แน่ชัดก่อการเลวร้าย
อาวุธในมือผู้ก่อการร้ายทำลายคน
ตัวประกันเสียชีวิตตนแลกอิสระใด
สังหารกันเข้าไป กระสุนไม่มีตา
คนช่างร้าย และดีมีปะปน...