22 สิงหาคม 2547 23:28 น.
pigstation
หนทางห่างไกลดาวยังกระจายแสง
เปลวอาทิตย์จากร้อนแรงมาอุ่นอัง
เป็นไฟชีวิตบ่อเกิดแห่งพลัง
เป็นความหวังเหวี่ยงมาภาษา0110011
เขาคือบุรุษนาม Robert เฉิดฉาย
ทุกที่ทุกเวลามิวางวาย
เขาฝากความหมายกำลังแรงสูงส่ง
ที่ที่เขาบรรจงวางกำลังใจให้แก่เกลอมิตรญาติ
ไม่ใช่ว่าเป็นความว่างที่มาวาง
เป็นความว่างที่สร้างเสริม
เป็นที่ว่างที่ต่อเติม
ไม่หวานเคลิ้มแต่เป็นจริงที่ชมมา
แทนคำขอบคุณจากมวลมิตร
แทนดอกไม้ประดิษฐ์กวีรจนา
Rating สุภาพบุรูษที่สุดไทยโพเอม
มอบให้ไปเต็มๆ Robert Tinnongnoi
แถม ๒๒ๆ:>ใ
ประทับในความเห็นที่กระจายคลื่นทุกความถี่
เป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจกระทันหันให้เกิดแรงบันดาลใจ
เลยเขียนให้ครับ
22 สิงหาคม 2547 21:20 น.
pigstation
จะเวทีนี้หรือเวทีไหน
เวทีไทยหรือเวทีกรุงเอเธนส์
สองตาได้แลเห็น
ความเป็นหญิงไทยดาบไกวเปลแกว่ง
หนึ่งเวทีนางงามนวยนาด
งามบาดใจแย้มพิมพ์สำแดง
สวยเกินหล้าอ่อนหวานอย่างแรง
งามนแน่งน้อยนางงามมิสไทยแลนด์เวิร์ล
อีกหนึ่งเวทีมีพลังล้น
สาวไทยน่าฉงนพิชิตชัย
คว้าเหรียญมากำนัลไซร้
ชื่อสตรีไทยทั้งสวยงามและกล้ามโต
นึกถึงอีกนรีที่ถูกสาป
ต้องคาวบาปเพราะค่านิยมคาว
ซื้อขายกินกันตลาดความสาว
เพราะความหง่าวเกินงามของชายนั้น
สองนรีคือศรีศักดิ์
คือรูปลักษณ์รูปทรงสตรีแท้
งามลึกลงไปงามความเป็นแม่
ขออธิษฐานแด่หญิงงามเมืองที่อดสู
ชายทั้งหลายให้รับรู้
หญิงมีอยู่เลี้ยงดูโลก
อุ้มท้องให้น้ำนมภูมิคุ้มกันโรค
นับว่าเป็นโชคที่โลกมีนารีอุปถัมป์
21 สิงหาคม 2547 01:58 น.
pigstation
ลาก่อนความรักต่อไข่ไก่ฟองสุดท้ายในครัว
เมื่อริมรั้วไม้มีตำลึงเลื้อยออกช่ออ่อน
หอมหัวใหญ่ถูกละลืมเพราะเริ่มเหี่ยวตามกลีบที่ห่อ
หลังจากเคยเปล่งปลั่งงามใสขาวพราว
หนวดตำลึงเจ้าอ่อนช้อยราวนาฎศิลป์แห่งรั้วระแนง
ใบตำลึงเจ้าราวจีบมือยกฟ้อนรำร่าย
ไข่แตกแล้วรวมตัวเป็นหนึ่งเดียวจากไตรภาคีเดิม
หนึ่งเปลือกไข่ต้องอำลา
เหลือไข่แดงและไข่ขาวมาสมานฉันท์ด้วยแรงเหวี่ยงจากซ้อนโต๊ะ
เดือดน้ำมันพืช
เสียงฉ่าร้อนอุณหภูมิเร่ง
คลุกเคล้าเข้ากันไข่เจียวใบตำลึงเขียวเหลืองราวบราซิลลงสนาม
หอมหัวใหญ่ตัดสินใจฆ่าตัวตายเงียบๆด้วยปล่อยให้ป่วยไข้ด้วยเชื้อรากัดกิน
พบศพหอมหัวใหญ่...ก้นตะกร้าอนาถนัก
21 สิงหาคม 2547 00:47 น.
pigstation
ฝากไอระเหยที่เคยรัก หนักหนา คือน้ำนี้
ล่องจากนทีและธารา สู่เวฆา เวหาหน บนนู้น
เหมือนล่องหนมนตรา ถึงนภา พากัน เป็นเมฆ
หลับใหลในอ้อมฟ้า น่าฝัน
ครืนๆฟ้าสั่นไกวเปล เห่กล่อม
ฟ้าผ่าเปรี้ยงเสียงลั่น เปลสวรรค์สั่นกระเพื่อม
น้ำกระจายร้องไห้แง เมฆท้องแก่คลอดพิรุณ
เปลเมฆเสกฝน เปลคนกล่อมนอนก่อนตั้งไข่
เปลญวนอยู่ในฮานอย เวียตนาม
เปลสนามล่องไพรอย่าลืม ถุงนอน
เปลความรักแกว่งไกว ใจสองดวงควงคู่แล้วหลับเคลิ้ม
16 สิงหาคม 2547 16:39 น.
pigstation
ไม้บรรทัดหน้าคิ้วขมวด
แสนเจ็บปวดอย่าเป็นตลับเมตร
ส่วนตลับเมตรบ่นตัวทุเรศ
อยากวิเศษเป็นริบบิ้นสวย
ริบบิ้นบอกเบื่อตัวเองชะมัด
ต้องถูกตัดเป็นชิ้นเป็นเศษ
ไม่เหมือนไหมพรมนุ่มเกินเหตุ
สวยประเภทถักทอต่อเป็นทรง
ไหมพรมก้มหน้าระอาใจ
เป็นอะไรไปช่างน่างง
ไม่เป็นตัวของตัวเองมั่นคง
อยากซื่อตรงยืนยงคือไม้บรรทัด
เฮ้อ.....ว้า....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟpigstation
หน้าส่วนตัว
1147
