21 มิถุนายน 2556 20:51 น.
เนินเขาหลอกล่อให่สองงล้อขับฝ่าไปจนสุดเนินเขียวสดสองข้างทางเต็มไปด้วยรงควัตถุเขียวเข้ม
แอบมีดอกหางนกยูงหลงฤดูแซมอยู่ไม่หนาตาเท่าตอนสงกรานต์
บางทีดอกหางนกยูงบางต้นก็เอียงอายหลบเร้นมาผลิบานกลางสายฝนพรำ
หนุ่มสองคนสนทนาเพื่อดำเนินการก่อตั้งสถาบันธรรมชาติพัฒนา
พร้อมแรงหนุนจากหลายฝ่าย
แต่สำคัญที่สุดอยู่ที่เขา คนเจ้าบ้านที่ต้องยืนหยัดอุดมการณ์รักคลอโรฟิล
เพื่อดูแลชายป่าห้วยขาแข้งให้คงอยู่
เพื่อ สืบ นาคะเสถียร
เขาอีกคนเพียงให้แรงใจ
เมื่อการบินของนกแต่ละตัวคือการกระพือปีก
เลือกสายลม เลือกทิศทางด้วยตัวเอง
บางคนคล้ายนกเหยี่ยว บินสูง หยื่งที่จะเลือกเหยื่อ
บางคนแค่นกกระจอกยังไม่ทันกินน้ำ
บางคนดังนกพิราปรำพันแต่ฝันหาสันติภาพเลือนลางกลางกลุ่มควันปรมาณู
แล้วแต่....นกเจ้าจะโผบินตามแต่แรงกำลังและสายพันธุ์ของเจ้า
ฟ้ายังกว้าง ทางยังไกล
ซึ่งเขาผู้เป็นดังนกพิราปก็โผบินมายังไม้ใหญ่ต้นเก่านาม Thaipoem พบว่ามีการระบัดใบ
ผลิดอก ออกผล แผ่กิ่งก้านใหญ่ดูร่มรื่น และสวยงามแจ่มตาขึ้น
แล้วสาส์นจากนกพิราปตัวเดิมก็สื่อสารออกมาทักทาย
"...ว่าไงจ๊ะ อัลมิตรา สหายรัก ฉันสบายดี เธอล่ะ"
..........................