1 กรกฎาคม 2548 19:55 น.

Untitled Story

pigstation

ฉันยังคงรอคอยเธออยู่เสมอ ตรงที่เส้นทางสายเดิม   ตรงที่เรียงรายไปด้วยกลีบดอกไม้ที่กลายเป็นผืนพรม  ตรงที่สายลมโลมไล้ให้หมู่แมกไม้ได้ผงกตัวเบาๆ ส่งเสียงแกรกกรากกลบความเงียบเหงา ในเช้าหนาวหมอกจัดวันนั้นลงคลี่คลุมบรรยากาศ

เธอจะค่อยเดินใกล้เข้ามาพร้อมปิ่นโตขนาดสองชั้นที่มีลวดลายดอกไม้แต่งแต้ม รอยยิ้มเธอจะนำพาความสว่างสวย แล้วดวงแดดก็จะค่อยส่งผ่านรัศมีเล็ดลอดพุ่มไม้ลงมาแตะยังเบื้องล่าง เป็นลำแสงฟุ้งเป็นสีเหลืองทองเจิดจ้า

แล้วเราก็พูดคุยหยอกล้อกันไปจนกระทั่งถึงยังโรงเรียนเล็กๆที่ชนบทแห่งนั้น

ฉันยังจำภาพนั้นเสมอมาแม้วันนี้ ฉันจะนั่งอยู่บนชั้นที่ 23 ของตึกบริษัท แต่จิตใจนั้น มักล่องลอยไปยังสถานที่ เส้นทาง ร่มไม้  แววตา เดิมที่คุ้นเคยแสนอบอุ่น
หน้าจอคอมพ์กำลังแสดงผล ฉันเพียงแต่กรอกข้อมูลเข้าไป เพื่อให้มันประมวลผล หลังจากนั้นฉันก็ทำการวิเคราะห์ พร้อมบันทึกไว้ ก่อนถึงสิ้นเดือน เพื่อที่จะส่งรายงานไปยังฝ่ายประเมินผลต่อไป

จากนั้นเงินเดือนก็ไหลมาตามเส้นใยไฟเบอร์ออฟติคให้ฉันไปรูดออกมาจากตู้เอทีเอ็ม - -    แต่ฉันไม่อาจซื้อวันเวลาแห่งความทรงจำคืนมาได้ นอกจากเฝ้าฝันถึงเงียบๆคนเดียว
ปอยฝนโปรยลงมาระยอดตึก ผู้คนต่างวิ่งจ้าละหวั่น บ้างพกร่มมาก็กางกั้นป้องกันความเปียกจากน้ำใสจากใจฟ้า ซึ่งใจกลางเมืองอย่างไม่สบอารมณ์
ต่างจากวันเก่าๆนั้น เมื่อฝนเริ่มตั้งเค้า ฉันจะเตรียมเปิดฝาโอ่ง เตรียมกระแป๋ง เพื่อรองน้ำ ส่วนเธอก็คงจะสาละวนอยู่กับการเก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้ เก็บข้าวเปลือกที่ผึ่งไว้กลางลานนอกชาน
เมื่อฝนหว่านเม็ดลงมา ชาวนา ชาวไร่ ชาวสวน รู้ดีว่านั้นคือน้ำทิพย์อันฟื้นชีวิตเรือกสวนไร่นา ทว่าเขตเมืองนั้นต่างแช่งบ่นถึงสภาวการณ์สายฝนว่า เปียกแฉะ เลอะเทอะ เจิ่งนอง สำคัญที่รถติด
 ( ต่อให้ฟ้าแจ้งแดดเปรี้ยงรถราในเมืองกรุงก็ยังติดอยู่ดี )

เมื่อเสร็จภาระจากหน้าที่เล็กๆน้อยๆที่ทำได้ตามประสาเด็กอย่างเรา   ฉันมีความสุขที่ได้วิ่งไล่จับเม็ดฝน ส่วนเธอนั้นมักทำท่าสะท้านกลัวยามฟ้าแลบ หรือ ฟ้าร้องครืนๆลั่นทุ่ง

บางทีหลังฝนหมาดๆ ละอองไอฝนยังคงติดใจที่จะพริ้วพรายท่ามกลางไอแดดทอแสง นาทีนั้นเจ้ารุ้งตัวโค้งเจ็ดสีจะอวดตัว

เธอบอกฉันอย่างเสียงเข้มว่าอย่าเผลอไปชี้รุ้งมันนะ ประเดี๋ยวนิ้วจะด้วน ตอนนั้นเธอห่วงฉันจริงๆ หรือเพราะอะไรก็ไม่รู้ 

ฉันอยากให้เธอมายืนอยู่ตรงนี้ แล้วบอกประโยคนั้นอีกที

ภายใต้อาคารนั้น มีร้านกาแฟขนาดเล็ก  และผู้คนพากันเข้าไปหลบฝนอยู่พอสมควร ฉันปรี่เข้าไป มีหยดน้ำนิดหน่อยเกาะเนื้อตัว เสื้อผ้า พอหมาดชื้นไม่ถึงเปียกโชก ที่นั่งดูแน่นขนัด

รอยยิ้มแปลกตาส่งมาจากมุมโต๊ะนั้น ดวงหน้างามประพิมประพรายสะกิดเอาความทรงจำลอยตัวขึ้นมา เธอผู้นั้นพยักหน้าเป็นทีเชื้อเชิญ เนื่องจากโต๊ะอื่นล้วนเต็มไปด้วยสมาชิกครบถ้วนทุกเก้าอี้ที่มี

ฉันเอ่ยขอบคุณ หลังจากนั่ง กาแฟหอมกรุ่นอุ่นไอวางตั้งระหว่างเราทั้งสอง ความเก้อเขินยังพอมี ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร

คงต้องรายงานชื่อ-สกุล-หน้าที่การงาน ตามธรรมเนียม แต่ด้วยความเคอะเขิน ฉันเพียงแต่ถามเชยๆไปว่าเธอมารอแฟนหรือ เล่นเอาเธอยิ้มหัวอย่างเป็นกันเอง พร้อมแนะนำว่าไม่มีใครถามกันซึ่งๆหน้าอย่างนี้หรอก ถึงถามก็เป็นความลับส่วนตัวอยู่ดี และถึงจะตอบก็ยังเป็นความจริงหรือเรื่องโกหกก็ไม่รู้  แต่ยังดีที่เธอวางหนังสือบางเล่มไว้ตรงหน้า จึงพอเบี่ยงเบนไปเรื่องอื่นได้

เรื่องทำนองนี้คงเป็นเรื่องบังเอิญในเมืองใหญ่  บทจะโรแมนติกขึ้นมา ความอึกทึก สับสน วุ่นวายของเมืองหลวงก็มีเรื่องหวานหวามไหวเกิดขึ้นมาได้บ่อยครั้งจากความเปลี่ยวเหงาที่รุมล้อม

     ความจริงหนังสือเล่มนั้นเป็นอัลบั้มภาพถ่ายจากฝีมือเธอ ดูเหมือนเป็นความชอบส่วนตัวที่เธอรู้สึกดีเสมอที่ได้บันทึกภาพ และจะชอบใจยิ่งขึ้น ถ้ามีใครได้ดูชมฝีมือ
ส่วนฉันเป็นแค่ผู้มืดบอดทางศิลปะสิ้นเชิงบอกตามตรงว่างงๆกับภาพถ่ายของเธอไม่เห็นมีตะวันตกน้ำ หรือ ดอกไม้สวยงามเลย มีแต่ภาพอะไรพิลึกๆ แต่ฉันก็เสไปว่า ดูแปลกดี ส่วนเธอก็ยิ้มแล้วบอกว่าไม่ต้องเกรงใจหรอก ส่วนใหญ่เพื่อนสนิทเธอก็บอกยิ่งกว่านี้

เธอบอกว่าบางทีคนเรามุ่งแต่จะไปยังที่หมายเดียวกัน จนแย่งชิง เบียดบังกันโดยไม่ตั้งใจหรือไม่รู้ตัวฉันฟังดูก็เห็นว่า การที่เราจะดื้อรั้นมุ่งมั่นไปสู่สิ่งที่ยังไม่รู้ว่าคืออะไร มันไม่เสี่ยงไปหน่อยเหรอ

เธอบอกว่า แล้วกาแฟที่ดื่มอยู่  กินเหล้าสูบบุหรี่ไม่เสี่ยงต่อโรคหัวใจ โรคมะเร็งหรือไง ฉันเงียบแล้วยิ้มนิดๆ ไม่แย้งอะไร  ส่วนเธอก็ก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรขยุกขยิกลงในสมุดบันทึกอีกเล่ม

ในขณะที่คนส่วนใหญ่ในร้านกำลังใช้มือถือกันทั้งร้าน ไม่เว้นแม้กระทั่งพนักงานที่ว่างอยู่ หลังจากเสิร์ฟเครื่องดื่มถ้วนทั่วแล้ว ทำไมไม่สนใจคุยกับคนที่อยู่ตรงหน้าใกล้ๆแค่คืบหนอ
ฝนทำทีจะซาเม็ดลง แต่เหมือนกลั่นแกล้งกลับกลายเป็นเทซู่ลงมาราวกับฟ้ารั่ว เหมือนคนจะถูก
จองจำกลางคุกสายฝนกันโดยปริยาย

นาทีต่อนาทีจนกระทั่งฝนยอมถอยฉาก  จากนั้นความเคลื่อนไหวจึงเริ่มต้นอีกครั้ง แล้วเราก็ร่ำลากันไม่มีการไถ่ถามถึงเบอร์โทรศัพท์กัน เพื่อเอาไปทิ้งขว้างภายหลัง

ไม่มีความทรงจำใดหลงเหลือไว้ มีแต่เพียงถ้วยกาแฟสองถ้วยบนโต๊ะตัวหนึ่งที่นำพาให้คนแปลกหน้าโคจรมาพบกันโดยสถานการณ์จำเป็น แล้วก็เลือนหายไปเช่นหมอกควัน
ฉันพลันรำลึกถึงเธอผู้ยังคงอยู่ที่เดิมเสมอมา ยังเป็นหญิงสาวของท้องทุ่งเช่นเดิม เปลี่ยนแต่เพียงเครื่องแบบที่สวมใส่หลังจากสำเร็จการศึกษา

หน้าที่การงานของเธอคือเจ้าพนักงานสาธารณสุขชุมชน ประจำอยู่สถานีอนามัยตำบลหนองเจริญ

ชุมชนได้รับการบริการด้านสุขภาพจากเธอ และหัวหน้าซึ่งเป็นคนต่างอำเภอเป็นอย่างดี เป็นความใกล้ชิด ผูกพัน ในนามความเป็นชนบทเปี่ยมน้ำใจ

ทุกเวลาที่ไปรษณีย์ผ่านมาส่งจดหมายนั้น ทุกครั้งมักจะมีไปรษณียบัตรจากเขาคนนั้น คนที่เคยยืนดักรอเธอตรงโค้งทางเดิน ใต้ร่มดอกหางนกยูง  ก่อนเดินไปโรงเรียนพร้อมกันเกือบทุกเช้า	

แม้จะเป็นกระดาษขนาดไม่ใหญ่ไปกว่าฝ่ามือกลับบรรจุถ้อยคำ บรรจุความคิดถึง ส่งผ่านถ่ายทอดความหมายจากใครบางคนที่คุ้นเคย

ใบน้อยของกระดาษใบหนึ่งคือกำลังใจ  ไม่จำเป็นต้องอาศัยข้อความ SMS ให้เปลืองสตุ้งสตางค์แล้วก็เลือนหายไปในอากาศ เป็นความทันสมัยอันแสนว่างเปล่า

เธอไม่เคยบ่นถึงความเหนื่อยล้าต่องานการอันต้องขลุกอยู่กับความไม่รู้ ความเจ็บไข้ได้ป่วย แต่ละครั้งของการดูแลรักษา เธอใช้ความอ่อนโยนและห่วงใยให้ผู้มารับบริการเสมอ จึงเป็นที่รักใคร่ของชาวบ้านซึ่งก็เป็นดังเครือญาตินั่นเอง

เสียงรถมอเตอร์ไซค์คุ้นหูส่งเสียงมา  เป็นน้าไปรษณีย์นั่นเอง    เป็นไปรษณียบัตรจากคนเดิม

เธอพลิกด้านหลังทันทีด้วยความลิงโลดใจ



22 ธค. 47  
ส้มโอจ๋า
ปลายปีนี้บริษัทให้ไปเก็บข้อมูลงานที่ภูเก็ต        กรุณานำส่ง
อาจเลยไปเที่ยวเกาะพีพี (ฉลองคริสต์มาส		      คุณจารุวรรณ   หมั่นธัญกิจ	
บนเกาะกลางทะเล แจ่มไหม ) อิจฉาล่ะสิ			สถานีอนามัยหนองเจริญ
ปีใหม่เจอกันนะ						  ต.หนองเจริญ  อ.สว่างอารมณ์	
		ไม่คิดถึงหรอก (ว่ะ)			      จ.อุทัยธานี 	
			เอก 					61140



จากวันเวลาเคลื่อนผ่านเธอรู้ดีว่าเรานั้นต่างห่างไกลกันด้วยภาระหน้าที่ มีเพียงหัวใจเท่านั้นที่จะเคียงใกล้กัน

แต่บางครั้งโชคชะตานั้นชอบเล่นตลกกับเรา 

เช้าวันที่  26 ธันวาคม 2547 เธอได้แต่เพียงภาวนาทั้งน้ำตา อธิษฐานขอให้เขาอย่าเป็นอะไรเลย หรือเพียงแค่พบเจอกันอีกไม่ว่าจะในสภาพใดก็ตามแต่ ขอเถิดฟ้าดิน ทะเล

ที่ตรงนั้นเธอจะเดินมาพร้อมหิ้วปิ่นโตสองชั้นลายดอกไม้รอคอยเขาอยู่เสมอไปในความทรงจำ

เธอยังคอยอยู่ใช่ไหม แล้วฉันจะกลับไปหา...........				
1 กรกฎาคม 2548 01:26 น.

มหันตภัยไข้เลือดออก

pigstation

คนเรามักเกรงกลัวเรื่องเลือดตกยางออกเป็นธรรมดา ซึ่งต่างคนก็หลีกเลี่ยงไม่พ้น ไม่ว่าจะมี
บุญญาธิการปานใด โอกาสพลาดพลั้งย่อมมาเยือนได้ ไม่เว้น
	อันว่าการเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นของคู่กันกับการอยู่ดีมีสุข ( แจ้งมีสุข )  ถ้างั้นมีวิธีใดบ้างพอจะชะลอให้ชีวิตไม่ต้องลำบากนัก ลำพังส่งดอกเบี้ย ดอกแชร์ก็ย่ำแย่อยู่เอาการ
	สุขภาพดีเยี่ยม นี่คือสิ่งสำคัญที่เราอยากอยู่ด้วยกัน จริงๆ
	โดยวิวัฒนาการแล้ว โรคภัยไข้เจ็บ ไม่ใช่สิ่งตายตัว ไม่ว่าคนเราจะทุ่มเทพัฒนาผลิตหยูกยา สารเคมี เวชภัณฑ์ ต่างๆนาๆ มาเข่นฆ่าเชื้อโรค ก็ยังมิวายที่ต้องเผชิญหน้าความร้ายกาจที่ฆ่าไม่มีวันตาย อย่างเชื้อโรคหัวแข็งได้อย่างสิ้นเชิง
	วิธีการที่ดีที่สุดในการต่อกรกับโรคร้ายคือการดูแลร่างกายให้แข็งแรง จะได้มีภูมิต้านทานโรคที่เข้มแข็ง ไม่ล้มป่วยได้ง่าย ไม่เจ็บออดๆแอดๆ
	มาถึงช่วงนี้ข่าวจากสื่อมอมมวลชนได้บอกว่า.
		โรคไข้เลือดออก	กำลังแพร่เชื้ออยู่ในระดับที่น่าเป็นห่วงในหลายพื้นที่
		ซึ่งอาการของไข้เลือดออกนั้น ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น รักษาได้ยากขึ้น
		ต้องพลิกแพลงสมองของแพทย์อย่างสุดความสามารถ สาเหตุน่าจะมา
		จาก การปรับตัวของเชื้อโรคสายพันธุ์ไข้เลือดออกที่สามารถเอาชนะ
		ยาฆ่าเชื้อเดิมๆได้ ดังนั้นจึงต้องขอให้ประชาชนต้องให้ความร่วมมือ
		ในการกำจัดยุงลาย ซึ่งเป็นพาหะแพร่เชื้อให้สิ้นซาก
	เมื่อเป็นดังนี้ เราจำเป็นต้องมาศึกษาเรื่องไข้เลือดออกว่ามีกี่กลุ่มอาการ เผื่อว่าจะได้เป็นความรู้ประดับตัว เอาไว้ไป mouth กระจาย ขยายเรื่องราวดีๆเป็นวิทยาทานให้ชาวบ้านได้รู้เรื่องรู้ราวในการ ป้องกันภัยใกล้ตัว
ประเภทของไข้เลือดออกมีดังนี้
1.	ไข้เลือดออกตามไรฟัน  มีอาการเลือดออกตามไรฟัน จนลุกลามไปถึงเลือดกลบ
ปาก หากทิ้งไว้อาจมีอาการเจ็บปวดไปจนถึงครึ่งปากครึ่งจมูก มักพบในเวทีมวยลุมพินี และวงเหล้าที่เสี่ยงต่อการถูกหมัดสัมผัสเข้าให้บริเวณกระโดงคาง วิธีการหลีกเลี่ยงจากไข้เลือดออกตามไรฟัน คือ ควรสงบปากสงบคำเวลาพูดคุยพาดพิงถึงเรื่อง การเมือง ในวงเหล้า

2.	ไข้เลือดออกตามระดู  อาจเป็นเรื่องเฉพาะตัวของสุภาพสตรีวัยเจริญพันธุ์ หากมา
เป็นปกตินั้นถือว่าแคล้วคลาดต่อการเลื่อนตำแหน่งจากสาวโสดเป็นคุณแม่ลูกอ่อน ดังนั้นสุภาพสตรีจึงให้ความสำคัญต่อไข้เลือดออกตามระดูเป็นอันมาก พึงใช้ยาสตรีเพ็ญภาคตราพญานาค , ยาน้ำสตรีเบนโล เป็นโอสถช่วยให้มาเป็นปกติ จะเป็นที่โล่งอกต่ออาการตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์ เป็นปัญหาใหญ่โตต่อไป

3.	ไข้เลือดออกตามรูกระสุน  เป็นโรคภัยร้ายแรงถึงขั้นเสียชีวิตได้ หากประมาทและใช้
พฤติกรรมเสี่ยงต่อการติดเชื้อไข้เลือดออกตามรูกระสุน ด้วยการ เล่นพนันบอลมือเติบ ขยันตีท้ายครัวชาวบ้าน   ขัดผลประโยชน์  พ่ายแพ้ต่อชะตาชีวิตอย่างแรง ล้วนเป็นความเสี่ยงอย่างสูงในการล้มตายเพราะสาเหตุดังกล่าวนี้ แพทย์มักบอกปัดการรักษาเยียวยา โดยผลักภาระให้ สัปเหร่อ รับหน้าที่ไป
4.	ไข้เลือดออกบริเวณใบหน้า  ส่วนใหญ่จะพบในกลุ่มลงทุนด้านการเงิน เช่นบริษัท-
ไฟแนนซ์ หรือ เจ้าหนี้ปล่อยเงินกู้  อาการเด่นชัดคือจะพบเลือดมาคั่งบริเวณใบหน้า หรือเรียกสั้นๆเป็นอัน
เข้าใจว่า หน้าเลือด นั่นเอง การป้องกันที่ดีที่สุดของผู้ที่ได้รับผลกระทบจากโรคไข้เลือดออกบริเวณใบหน้าคือ การประหยัด มัธยัสถ์ หรือ ออกบวชธุดงค์ จะพบทางสายกลางสู่การกินดี อยู่ดี โดยไม่ต้องหวาดผวาต่อการ
จู่โจมของดอกเบี้ยที่ชอบทบดอกทบต้น  จนส่งผลต่อความหนาแน่นของเม็ดเงินในกระเป๋าให้ร่อยหรอ เสี่ยงต่อการสูญเสียข้าวของ เครื่องใช้ จนถึงยวดยานพาหนะ ที่ใช้เป็นของค้ำประกัน
5.	ไข้เลือดออกจากกระดองปู  เป็นกลุ่มอาการของโรคที่กำลังแพร่ระบาดไปทุก
หย่อมย่านบ้านเมือง เพราะว่าลำพังปูก็ไม่มีเลือดเท่าไรนัก นอกจากความอร่อยลิ้นเวลาผัดกับผงกระหรี่
ดังนั้นโรคไข้เลือดออกจากกระดองปูนั้น มีสาเหตุมาจาก โรคไข้เลือดออกบริเวณใบหน้า เป็นสำคัญ ซึ่งปูที่ว่าคือ ประชาชนทั่วไปที่หาเช้ากินค่ำ มีเงินใช้เดือนชนเดือน มีรายได้ชักหน้าไม่ถึงหลัง เป็นประชากรส่วนใหญ่ในประเทศไทยของเรา ตกเป็นเหยื่อในระบบการค้าเสรีที่บูชานายทุนเป็นเทพเจ้า ดังนั้นอาการเลือดน้อยทรัพย์จางจึงระบาดในกลุ่มประชากรทั่วไป
		ขณะนี้รัฐบาลกำลังหาวิธีการแก้ไขอยู่ ดังนั้นผู้ป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกจากกระดองปูคงต้องก้มหน้ารับกรรม และพยายามเปิดฝาชาเขียวชิงเงินล้าน  ส่งฝาเบียร์ชิงทองคำ 10 บาท หรือ อุดหนุนสลากกินแบ่งรัฐบาล เพื่อเป็นวัคซีนความหวังหล่อเลี้ยงให้ลมหายใจที่พะงาบๆได้กระเตื้องขึ้นมาบ้าง
	เป็นอันว่าเรื่องไข้เลือดออกก็กระจ่างแจ้งขึ้นมาไม่มากก็น้อย  ขึ้นอยู่กับท่านเองจะปฏิบัติตัวอย่างไร ไม่ให้เพลี่ยงพล้ำต่อไข้เลือดออก โดยเฉพาะลูกเด็กเล็กแดง ต้องระวังให้จงดี
	เมื่อเรารับทราบถึงข้อมูลข่าวสารแล้ว อย่าเก็บไว้เป็นของหมักของดอง อย่าง หอย อย่างปลาร้า เพราะจะทำให้เกิดการหมักหมมของข้อมูลข่าวสาร สิ้นประโยชน์
	จึงใคร่ขอฝากไว้ว่า เรื่องราวต่างๆมากมายที่ล้อมรอบเราในยุคข้อมูลข่าวสารท่วมท้นอย่างนี้ ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของท่านในการกลั่นกรองข้อมูลข่าวสารว่า จะจัดการอย่างไร
	เรื่องราวไข้เลือดออกที่นำมาบอกกล่าวในครั้งนี้ เป็นการเรียบเรียงขึ้นมาจากพิษไข้ กรุณาอย่านำไปใช้ประกอบการนำเสนอทางวิชาการเป็นอันขาด
	ด้วยความปรารถนาดี จากเราชาวคณะ( ขำ  ขำ ละลายความเครียด )	
เขียนโดย  หมูการ์ตูน				
Lovers  0 คน เลิฟpigstation
Lovings  pigstation เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟpigstation
Lovings  pigstation เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟpigstation
Lovings  pigstation เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงpigstation