17 เมษายน 2548 21:24 น.
pigstation
ชมน่าน
ชมนาน นาน น่านน้ำ น้ำน่าน
ชมน่าน น่าน นาน นามชม
ชมน่าน ชมนาน ชำนาญนม
ชมนม ชมน่าน นานชม
ชมน่าน ชิมนม ชมน้อง
ชมน่อง น้องชม นมช้อง
ชมน้ำ ช้ำน้อง ชมเนื้อ
อร่อยเหลือ เรือก๋วยเตี๋ยวน้ำตก
ริมน่าน มีร้านนม
ชิมนม ชมน่าน สำราญเอย
17 มีนาคม 2548 03:40 น.
pigstation
เสียงโหวกเหวกเขยกลั่น
ร้านข้าวต้มนั้นพลันคึกคัก
แว่วเสียงคนสุรารักษ์
เมามาหนักอาจถูกหักอก
ผักบุ้งสะดุ้งไฟฟอนฟู่
ระร้อนรออยู่หมูกรอบหก
ผัดคะน้านำมาซ่กซ่ก
อร่อยต้องยกไม่ตกจาน
ดึกลึกค่อนก่อนเช้าสาง
แว่วเสียงน้ำค้างมาพร่างร้าน
เมาฟูมฟายคล้ายทรมาณ
เมาถึงจิตวิญญาณตำนานเมา
ค่อยคืบคลานตรงร้านนี้
หวังตรงฤดีระดูเก่า
ความงามงอนที่ซ่อนเหงา
ผัดกะเพราไม่เอาเขาไม่ผัด
ลมออกหูรู้ว่ามีน้ำโห
อยากจะโก้เลยตวาดเสียงคมชัด
ไม่แ-กแล้วรสชาติ-มาไม่กัด
กุ้ยช่ายอนุมัติหรือไม่อาโก
เสียงใสๆใหญ่น้ำเสียง
ส่งสำเนียงเอียงหูKnow
แ-กไปไม่เท่าไรก็อ้วกโชว์
เมาพะโล้โครมันยองเมาเผื่อ-มา
ที่สำคัญกินทุกวันนั้นนั่นหนา
ควักโป้งมาแปะและเชื่อว่า
ปลายเดือนเยือนจะจ่ายค่า
ขอเถิดหนาอย่ามาสั่ง- - มังลำเค็ง
13 มีนาคม 2548 10:32 น.
pigstation
ข้าวขาหมูรู้ดีว่าปลาดิบ
ราคาเป็นสิบและแสนแพง
คุณค่าเทียบเท่าเอาข้าวแกง
เป็นการแสดงความรวยบนชนชั้น
ทองคำนำแสงประกาย
ทองม้วนคล้ายกระบอกสั้น
ทองอะไรไม่สำคัญ
ทองแท้นั้นอะฮั้น#WANTED
นิยามถามหาคำตอบ
ตามแต่ชอบมอบให้เบ็ดเสร็จ
มนุษย์มีเทียมมีแท้แม้มีเท็จ
คือกลเม็ดให้เข็ดจำประสบการณ์
จะรวยล้นบนความขยัน
หรือจนซะงั้นมันจนหลังอาน
คือความเป็นกลางอย่างนี้นาน
คือกรรมระรานอย่าพาลเลย
ข้าวขาหมูรู้ไม่จริงสิ่งที่รู้
ปลาดิบหรูไม่จริงสิ่งเฉลย
อะไรก็ตามนิยามตามเอ่ย
แท้จริงไม่เคยมีมาและมีอยู่
เป็นสิ่งซึ่งถึงสมมุติเสก
เป็นตัวเลขเสกอักษรรู้
เป็นธรรมดาว่ารูป-นามปรากฏอยู่
เพียงรับรู้หลงลืมก็ละเลือน
ข้าวขาหมูเคียงคู่อยู่ข้างวางปลาดิบ
แล้วกอบหยิบเก็บทองคำมาย้ำเตือน
เคราะห์ร้ายไม่ดีไม่มีเอ่ยเอื้อน
เอาทองคำเป็นเพื่อนจำนำได้- -ไปซื้อทองม้วนเอย
12 มีนาคม 2548 20:41 น.
pigstation
ระเหยร่างกลางหาว
จุมพิตดาวพราวฟ้า
ด้วยรักและเมตตา
ปรารถนาสรรพสิ่งสุข
เสวยวิมุติศรัทธา
เบิกม่านตาแห่งปลาดุก
ทำดีไม่มีทุกข์
แสวงยุคศรีอาริย์บานธรรม
จรดจิตจ่อตรงอนุสติ
เร่งดำริเพ่งอสุภเน่านำ
ด้วยสังขารไม่นานล้ำ
ท่องประจำคำพุธโธ โย่ โย่ แมน
พุทธะคือสละโลกย์
สละโศกสละทรัพย์นับแสน
ท่องเทศนาธรรมทั่วแดน
Yes we can do fine everytime.
23 กุมภาพันธ์ 2548 11:10 น.
pigstation
ใช่เศษผงประจงทิ้ง แต่เป็นสิ่งประสงค์ประจงให้
เลื่อยไม้ทุกคราวไป
ขี้เลื่อยสละได้เป็นเศษผง
ทิ้งตัวลงอย่างประจง ด้วยประสงค์ให้ไม้ได้ใช้งาน
ขี้เลื่อยใช่เหลวไหล
ขี้เลื่อยไม่ยิ่งใหญ่แต่ให้จริง
คนเล็กคนน้อยอย่าคอยคิด แต่เป็นอีกหนึ่งสิทธิ์สร้างสังคม
คุณงามความดีไม่มีขาย
ร่วมสร้างได้ด้วยใจคนเล็กที่ดีงาม
เสียสละซะขี้เลื่อยเรา บอกละเอาซึ่งตัวตน
แล้วเราอย่ามัวเมาอัตตาตน
เสียสละซะคนผู้สร้างบุญ
เป็นกลอนไอดาโฮ ซึ่งอินเดียแดงเผ่า อาตูซกี้ นิยมมากแต่งกัน ในเวลารมควันเนื้อสัตว์ที่ล่ามาได้
มีผังกลอนดังนี้
QQQQQM QQQMQQQQ
QQQQQQM
QQQMQQQQ
QQQQQQQM QQMQQQQ
QQQQQQM
QQQMQQQQQ
อนึ่งกลอนไอดาโฮนี้ ไม่ค่อยได้รับการยอมรับจากสถาบันต่อกลอนนานาชาติ จึงค่อยสูญหายไปในที่สุด
แต่ในฐานะที่ pigstation เป็นคนอุตริจึงควานหามาได้ เพื่อสืบต่อขนบกลอนไอดาโฮให้ปรากฏต่อบรรณพิภพ (ไอดาโฮเป็นมลรัฐหนึ่งในสหรัฐอเมริกา อ้างอิงจาก หนังสือทีวีพูล ฉบับหน้าปก พอลล่า ชิชา สาวน้อยมหัศจรรย์ )
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟpigstation
หน้าส่วนตัว
1374
