28 ธันวาคม 2548 06:27 น.
pigstation
เหมือนเดิมอย่าเกริมเหิม
เป็นการเพิ่มเริ่มต้นหนใหม่
เช่นสิ่งหนึ่งซึ่งเป็นอายุขัย
เติบใหญ่ใกล้ม้วยก็คิดดู
จะคนสัตว์สารพัดสิ่ง
จะนั่งนิ่งนอนดิ้นก็ไม่รู้
เอาบทเรียนเขียนอ่านมาตรองดู
เกิดเป็นคนต้องรู้อย่าอยู่เปลือง
ใหม่ปีนี้มีปีเก่า
เศร้าตอนนี้มีสุขรุ่งเรือง
โกรธได้หายได้อย่าขุ่นเคือง
ปีหมาประเทืองเรื่องเหมาไก่ - ใหม่เก่าเอย
27 ธันวาคม 2548 05:43 น.
pigstation
ฝุ่นสีทราย
พิศมองดูเบื้องล่าง จะฝุ่นผง หรือทรายเม็ด บางทีก็ไม่รู้ว่าอะไรคืออะไร ดูคล้ายคลึงเฉกเช่นเดียวกันหมดสิ้น ไม่มีความแตกต่าง ไร้ซึ่งการแบ่งแยก
อย่ามองอะไรด้วยความรู้ทางวิทยาศาสตร์แต่อย่างเดียว เพราะมันตื้นเขินเกินจะวัดอะไรได้
ผ้าขี้ริ้ว มันเองย่อมสกปรก แต่ทำให้สิ่งอื่นสะอาดหมดจด..ผ้าไหมแม้สวยงามแต่ต้องระวังระไวทั้งการซัก การรีด การสวมใส่
จะเป็นอะไร ฝุ่นสีทราย ก็บอกให้เรารู้ว่า เราไม่ต่างกัน อยู่ในสังสารวัฏเดียวกัน ล้วนเวียนว่ายตายเกิด แปรเปลี่ยนไปมาไม่เที่ยงแท้แน่นอน เฉกเช่นเสมอกันร่วมชาติภพ.
12 ธันวาคม 2548 21:42 น.
pigstation
บัวพนม
เราไม่ต่างจากการสมมุติสร้างของธรรมชาติ ใช่เราคือความงามที่ไม่อาจจำลองแบบได้
แต่เรานั่นเอง เลียนแบบธรรมชาติ เราได้ธรรมชาติมาเป็นดังครูผู้ยิ่งใหญ่ เราได้ธรรมชาติมาเป็นบทเรียนที่น่าทึ่งมากมาย
การบินของนก คือ แบบเรียนของเครื่องบินบทแรก...
การแบ่งจำแนกประเภทของคนก็มาจาก บัวสี่เหล่า...
การไหว้ของเราจากการพนมมือกระพุ่มใช่เป็นทรงของดอกบัว ก็หาไม่ แต่คล้ายดัง รูปทรงแห่งห้องหัวใจตัวเราเอง
เราไหว้พระที่ใจของเราเป็นมโนมนัสน้อมกราบกราน ต้องระลึกว่า แม้นดอกบัวตูมยังพนมตัวไหว้บูชาพระพุทธเจ้า ก่อนเบ่งบานเป็นฐานรองรับพระองค์ท่าน
ดอกบัวตูมสู่บัวบาน เช่นการเป็นเช่นพุทธะ คือการรู้ตื่น รู้แจ้ง จึ่งเบิกบาน ยินดีนัก เราเกิดแต่ตม แต่ไม่จมเกลือกน้ำ กลับพ้นสู่เหนือผิวน้ำ ( คือพุทธสภาวะอันเปรียบเปรยกับ
บัวสภาวะ )
แล้วเรา เป็นมนุษย์มีใจพร้อมเรียนรู้ถึงพุทธสภาวะ จะเพียงสักแต่พนมมือไหว้พระไป
วัน ๆ โดยไม่ประพฤติ ปฏิบัติตามแนวทางพุทธธรรม....ก็เห็นจะอายบัวพนมอย่างแรง.
10 ธันวาคม 2548 23:12 น.
pigstation
ร่มไม้รายทาง และร่มธรรม
ยามบ่ายคล้ายจะเดินอยู่ในเตาไฟ อากาศร้อนระอุ แดดเปรี้ยง ๆ หากไม่มีห้องแอร์ และห้างสรรพสินค้าไว้คอยกวาดต้อนเอาผู้คนเข้าไปหนีไอร้อน คงต้องสุก คงต้องเกรียมกันเป็นไก่ย่าง แปด ดาว
หากยังมีต้นไม้ที่ยังคงเป็นร่มไม้ตามธรรมชาติให้ร่มเงา สร้างความร่มเย็นพอที่จะให้บรรดา คน สัตว์ ได้พึ่งพาอาศัยมาแต่นานกาลก่อน
อีกทั้งป่าไม้ก็ยังเป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร เป็นที่มาของแม่น้ำลำคลองไหลรินสู่พสุธาถ้วนทั่ว หล่อเลี้ยงให้คน เมือง ได้ดื่มกิน อาบ ใช้ - - สร้างความเจริญรุ่งเรือง แต่กลายเป็นว่า...
กลับมีการตัดไม้ทำลายป่าเพิ่มขึ้น ตามแผนพํฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติ (หน้า ) ด้วยความใจดีจากรัฐที่เปิดป่าให้สัมปทาน
ผลที่ตามมาคือ ร่มไม้รายทางเริ่มร่อยหรอ พร้อมกับความอุดมสมบูรณ์ของไทยรวมถึงโลกเราก็ลดลงตามลำดับ
ป่าไม้กลายเป็นป่าหมด ฝนฟ้าก็เริ่มหดหาย ไม่ตกต้องตามฤดูกาล จากนั้นความเดือดร้อนก็มาเยือน ชาวบ้านที่ทำไร่ไถนาก็ประสบปัญหาเรื่องทำมาหากิน
แต่นายทุน เจ้าของกิจการค้าพืชไร่ยังยิ้มได้เพราะดอกเบี้ยเบ่งบานได้ไม่ต้องอาศัยฝนดินฟ้าอากาศธาตุปุ๋ยใดๆ
แล้วผลที่ตามมาคือปัญหาสังคมที่เดือดระอุ ปล้น ฆ่า ชิงทรัพย์กันซึ่ง ๆ หน้าตามข่าวหน้าหนึ่ง หรือตามที่คุณสรยุทธมานั่งอ่านหนังสือพิมพ์ให้เราฟังทุกเช้า
สมการความรวยกับความจน = เศรษฐีหนึ่งคนเอามาจากคนจนนับหมื่น
จากความเครียดประสมรวมกับร่มไม้รายทางที่ถูกถาง ถูกตัดจนเหี้ยนเตียน จะหาร่มใดมาช่วยบรรเทาความร้อนร้ายเช่นนี้
คืนวันเพ็ญในพุทธกาลนานโพ้น ตรงโคนต้นโพธิ์ มีเอกองค์มหาบุรุษได้ใช้เป็นร่มธรรม ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง ก่อนนำมาเป็นหลักธรรมคำสอนออกเผยแพร่สู่สาธารณชน เพื่อเป็นสาธารณประโยชน์แด่สัตว์โลกที่มีกรรมเป็นเครื่องกำหนด
หากเรายังไม่ลืม ร่มธรรม และน้อมนำมาเป็นหลักปฏิบัติ ยึดถือ นำเป็นสัมมาทิฐิ สัมมาวาจา... จะยังความร่มเย็น บรรเทาความเร่าร้อนของโลกที่แสนแล้งน้ำใจ เพราะส่วนใหญ่ถือเอาน้ำเงินเป็นที่ตั้ง
มาเข้าสู่ร่มธรรม แล้วร่วมกันปลูกต้นไม้ให้ร่มเงา เพื่อลูกหลานเราในวันหน้ากันเถิด พี่น้อง สาธุชนทั้งหลาย.
10 ธันวาคม 2548 23:07 น.
pigstation
ก่อนนั้นตะวันหงาย
ยายจึงได้ตากผ้าอ้อมลูก
ด้วยรักและพันผูก
แม่ตายก่อนลูกยังผูกพัน
หลังนั้นตะวันบ่าย
ผียายได้ตากผ้าอ้อม
ผู้คนเรียกอย่างนอบน้อม
ผีตากผ้าอ้อมน่ารักจัง
ต่อมาตะวันตก
โลกวกวนและหมุนไว
รีบเร่งเก่งกาจฉลาดใส
ประดิษฐ์ได้แพมเพริศ ประเสริฐจัง
ลดผ้าอ้อมหอมฉี่เด็ก
แต่งงเต็กด้วยสารโพลี่เม่อร์
มนุษย์หน้าเซ่อกว่าจะรู้แจ้ง
ร้อยปีพันปีไม่สลายแปลง
ตะวันตะแคง
ผียังตากผ้าอ้อมลองคิดดู