ทรายเม็ดน้อยด้อยค่ากลางแสงแดด ที่คอยแผดเผาผลาญยากทนไหว มันเฝ้าคอยสายฝนจากฟ้าไกล มาบรรเทาหัวใจที่ด้านชา แล้ววันหนึ่งวันนั้นก็มาถึง ฝนที่ทรายน้อยคิดคะนึงหา หยาดมาจากฟากฟ้าที่ไกลตา ราวกับว่าทรายจะคว้าไว้ได้ทัน แต่แล้วทรายน้อยก็เริ่มรู้ความจริง ทุกๆสิ่งนั้นเป็นเพียงแค่ฝัน หยาดนำฝนซึมผ่านมันไปพลัน ทิ้งให้มันอยู่กับคราบน้ำตา ได้พบฝนทำให้ทรายน้อยมีสุข และเพิ่มทุกข์ให้มันอีกหนักหนา พรากจากกันทำให้มันมีน้ำตา สู้อย่าพบพาแต่แรกก็คงดี
หน้าส่วนตัว
962
