3 เมษายน 2549 10:12 น.
pepper_328
ในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง
ย่อมมีคนที่คิดถึงซึ้งและห่วงหา
ย่อมมีลมหายใจที่เหนื่อยล้า
ย่อมมีวันที่เสียน้ำตามากกว่าใคร
ในความทรงจำของผู้หญิงคนหนึ่ง
ย่อมมีวันซึ้งวันสมหวังในวันไหนๆ
และก็มีวันที่ต้องเสียใจ
วันที่ร้องไห้มากกว่าวันไหนๆเหมือนกัน
ในความอ่อนล้าของผู้หญิงคนหนึ่ง
มีมือมือนึงคอยโอบอุ้มประคองฉัน
พร้อมจะทุกข์และสุขไปด้วยกัน
แม้ในวันที่อ่อนล้าและอ่อนใจ
ในวันผิดหวังของผู้หญิงคนหนึ่ง
มือมือนึงก็ผละออกไปโดยง่าย
ทิ้งให้อยู่คนเดียวลำพังอย่างเดียวดาย
จนทำให้กลายเป็นเพียงคนอ่อนแอ
หากในวันนั้นวันหนึ่งๆ
ฉันอยากให้มือที่ซึ่งเคยโอบฉันเมื่อยามแพ้
กลับมาประคองฉันแม้วันที่อ่อนแอ
และดูแลอย่าให้บอบช้ำอีกต่อไป
คิดไปก็เป็นเพียงแค่ความหวัง
คนไร้กำลังอย่างฉันคงไม่มีที่พึ่งที่ไหน
แม้แต่คนที่เคยให้ความรักและสัญญาว่าจะเคียงข้างตลอดไป
ยังทิ้งฉันไปโดยไม่เคยเอ่ยถามความรู้สึกฉันซักคำ
**แต่งดีแต่กลอนเหงาๆคะ ถ้าแต่งกลอนสมหวังได้ดีจะเอามาลงเลยคะ***
2 เมษายน 2549 21:54 น.
pepper_328
แค่เสียงเพลงสะกิดใจ
ก็ทำให้หวั่นไหวไปได้ขนาดนั้น
เพลงของเธอเพลงที่ให้กัน
ทำให้ฉันรู้สึกสะท้านไปทันใด
ยิ่งฟังน้ำตายิ่งเอ่อ
ถึงกับเพ้อน้ำตารินไหล
เพ้อถึงเธอคนที่ฉันยังคงห่วงใย
ยังไม่เปลี่ยนไปง่ายๆหรอกความรู้สึกดีดี
งานเลี้ยงย่อมมีวันที่เลิกลา
วันหวานหนักหนาหมดไปแล้วรสชาติคงเป็นแบบนี้
แต่รู้มั้ยความขื่นขมมันเข้ามาแทนที่
เมื่อฟังเพลงในซีดีที่เธอคนนี้เคยให้มา
**แต่งดีแต่กลอนเหงาๆคะ ถ้าแต่งกลอนสมหวังได้ดีจะเอามาลงเลยคะ***