20 มิถุนายน 2547 06:49 น.
pepper_328
โลกใบนี้เคยมีผู้หญิงอ้างว้างคนหนึ่ง
ผู้หญิงคนที่ซึ่งอยู่ตามลำพังเงียบงัน
ตื่นมาก็เพ้อหลบตาลงก็ละเมอฝัน
คิดถึงใครบางคนทุกๆวันที่เหงาใจ
ใครคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามา
ช่วยโอบกอดพากันเดินสู่โลกใบใหม่
ฉุดฉันขึ้นมาจากโลกใบเก่าที่เงียบงันไร้ผู้ใด
แล้วลดตัวมาเคียงข้างใกล้ๆให้อบอุ่น
จูงมือกันไปตามเส้นทางที่ทอดยาว
เหนื่อยก็พักให้หายหนาวนอนตักหนุน
ได้รู้สึกถึงอุ่นไออันอ่อนละมุน
ที่หอมกรุ่นด้วยไอรักและความห่วงใย
19 มิถุนายน 2547 22:56 น.
pepper_328
เนิ่นนานมาแล้วที่อยู่กับความสนุกสนาน
เดินทางมาบนเส้นทางที่มีแต่ความหวัง
เดินมาใกล้ถึงจุดๆหนึ่งจนไร้ซึ่งกำลัง
เริ่มรู้สึกสิ้นหวังหมดกำลังใจ
ขอแค่มีใครยื่นมือมาได้รึปล่าว
ช่วยมาโอบอุ้มพยุงให้ก้าวเดินอยู่ใกล้ๆ
คอยรองรับความรู้สึกที่ท้อใจ
และไม่เบื่อที่ต้องคอยให้กำลังใจทุกวัน
อยากรู้ว่าจะมีใครมั้ย
ที่จะมาให้ความสนใจกับคนอย่างฉัน
สอนให้ฉันได้คิดกับเรื่องที่เลวร้ายในบางวัน
รับฟังฉันเวลาที่ฉันเหงาใจ
ท้อเพราะว่าอยากได้ยืดตัวขึ้นสูงเคียงข้าง
แต่ทรมาณท้อถอยที่จะเอื้อมไปได้
ถ้าฉันเป็นอย่างฉันไม่ได้สูงศักดิ์ไม่มีอะไร
แล้วเธอจะยังมีฉันไว้ข้างกายได้ไหมโดยไม่ละเลย
หน้าส่วนตัว
703
