14 ตุลาคม 2546 23:28 น.
pepper_328
เธอรู้มั้ยว่าทุกวันนี้ฉันยังไม่มีใคร
อยากให้มีใครสักคนเคียงข้างฉัน
ซึ่งเป็นเธอได้ไหมที่เข้าใจซึ่งกันและกัน
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้น่าเศร้าใจ
แต่เราก็คงเป็นได้แค่เพื่อน
จะให้ซึ้งเกินกว่าความรู้สึกไหนๆ
หรือให้พูดคำที่หวานจนจับใจ
ก็คงเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ยเธอ
ก็เลยได้แต่นั่งรอเธอเผื่อว่าวันหนึ่ง
จะได้ซึ้งกับเธอโดยไม่ต้องใช้คำว่าเธอแค่เผลอ
ถึงแม้ว่าอาจจะนานที่กว่าจะได้ใจเธอ
แต่ซักวันฉันหวังว่าคงจะได้เจอกับมัน
เธอรู้มั้ยฉันอาจจะต้องเหงาซักหน่อย
ที่ต้องรอคอยและเพ้อฝัน
แต่ฉันก็รู้สึกดีแม้มันจะยิ่งนานวัน
ถึงแม้ฉันต้องรอจนตราบลมหายใจ
14 ตุลาคม 2546 20:54 น.
pepper_328
....แมลงปอลอยล่องต่ำสู่เบื้องล่าง
เมฆก่อร่างสร้างตัวเป็นกลุ่มใหญ่
ความมืดมนคืบคลานมาแต่ไกล
ปกคลุมทั่วไปบนท้องนภา...
เพียงไม่นานกลั่นกรองเป็นหยดฝน
ซัดสาดบนต้นไม้ใหญ่และใบหญ้า
กระหน่ำไปลงในท้องธารา
พสุธาอบอวลกลิ่นด้วยดินไอ
ฝนที่ซาพลันก็พากันหยุดหล่น
เป็นฟ้าใหม่ชุ่มฝนดูสดใส
จากวันวานฝ้าขุ่นไม่อุ่นใจ
เป็นวันใหม่ชอุ่มใจยิ่งกว่าเดิม
...หากใจคนเป็นดั่งนภาได้
ก็คงไม่ต้องหาใครเข้ามาเสริม
ไม่ต้องมีความสุขใดเข้ามาเติม
ไม่ต้องเพิ่มความอุ่นใจให้ตัวเรา
ไม่จำเป็นที่ต้องไปมีใคร
ไม่จำเป็นที่ให้ต้องมีแต่เขา
รักตัวเองรักธรรมชาติรักความเป็นเรา
แล้ววันเหงาวันท้อแท้จะหายไป
12 ตุลาคม 2546 23:51 น.
pepper_328
....ในวันที่อ้างว้าง
ในเวลาที่เงียบเหงา
สายลมพัดแผ่วเบา
ยิ่งทำให้เหน็บหนาวกว่าทุกวัน
...ดวงดาวก็ยังคงส่องแสง
จันทายังคงรอเราให้หลับฝัน
ฉันยังคงคิดถึงเธอทุกวัน
แล้วเธอนั้นคิดถึงกันบ้างไหม
11 ตุลาคม 2546 23:50 น.
pepper_328
เธอรู้มั้ยว่าฉันยังเหงาอยู่ทุกๆวัน
เหงาในวันเวลาที่ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ
ต้องเสียน้ำตาเสียเวลาเสียใจ
กับความเป็นไปที่ควรเป็น
สำหรับความเป็นจริงตอนนี้
สำหรับสิ่งที่เธอได้เห็น
อาจดูเหมือนไม่สนใจหรือเจ็บไม่เป็น
แต่หลายครั้งที่เธอเห็นไม่เป็นอย่างที่คิดเลย
อยากจะบอกว่าบางครั้งก็เหงา
อยากบอกว่าไม่เคยคิดจะเมยเฉย
แต่ว่าเหตุการณ์มันบังคับให้ฉันต้องเฉยเมย
เพราะคนที่ถูกละเลยมันคือฉันเอง...ที่สมควรจะไป
5 ตุลาคม 2546 23:49 น.
pepper_328
...เสียงจั่กจั่นเรไรร้องเพลง...
บันเลงความเหว่ว้าของคลื่นเสียง
ที่ตัวเจ้าที่ขับกล่อมพร้อมเพรียง
แว่วมาให้ได้ยินเสียงในค่ำคืนอันเงียบงัน
...ถึงแม้มันอาจจะเคว้งคว้าง...
ถึงแม้คืนนี้อาจจะมีแค่ฉัน
แต่ยังคงมีเจ้าจั่กจั่นคอยขับกล่อมในบางวัน
ก็ทำให้คลายเหงาให้ฉัน....ถ้าไม่มากก็แค่ชั่วคราว