14 ตุลาคม 2546 23:28 น.

..:+:..คงเป็นไปไม่ได้

pepper_328

   เธอรู้มั้ยว่าทุกวันนี้ฉันยังไม่มีใคร
                                                        อยากให้มีใครสักคนเคียงข้างฉัน
                                                   ซึ่งเป็นเธอได้ไหมที่เข้าใจซึ่งกันและกัน
                                           แต่มันคงเป็นไปไม่ได้น่าเศร้าใจ

                                           แต่เราก็คงเป็นได้แค่เพื่อน
                                                จะให้ซึ้งเกินกว่าความรู้สึกไหนๆ
                                                    หรือให้พูดคำที่หวานจนจับใจ
                                                          ก็คงเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ยเธอ

         ก็เลยได้แต่นั่งรอเธอเผื่อว่าวันหนึ่ง 
 จะได้ซึ้งกับเธอโดยไม่ต้องใช้คำว่าเธอแค่เผลอ
                     ถึงแม้ว่าอาจจะนานที่กว่าจะได้ใจเธอ
                         แต่ซักวันฉันหวังว่าคงจะได้เจอกับมัน

                           เธอรู้มั้ยฉันอาจจะต้องเหงาซักหน่อย
                                     ที่ต้องรอคอยและเพ้อฝัน
                แต่ฉันก็รู้สึกดีแม้มันจะยิ่งนานวัน
          ถึงแม้ฉันต้องรอจนตราบลมหายใจ				
14 ตุลาคม 2546 20:54 น.

:+:..หากใจคนเป็นได้ดั่งนภา..:+:

pepper_328

....แมลงปอลอยล่องต่ำสู่เบื้องล่าง
  เมฆก่อร่างสร้างตัวเป็นกลุ่มใหญ่
   ความมืดมนคืบคลานมาแต่ไกล
      ปกคลุมทั่วไปบนท้องนภา...

                                                           เพียงไม่นานกลั่นกรองเป็นหยดฝน
                                                     ซัดสาดบนต้นไม้ใหญ่และใบหญ้า
                                              กระหน่ำไปลงในท้องธารา
                                 พสุธาอบอวลกลิ่นด้วยดินไอ

ฝนที่ซาพลันก็พากันหยุดหล่น
            เป็นฟ้าใหม่ชุ่มฝนดูสดใส
                  จากวันวานฝ้าขุ่นไม่อุ่นใจ
                        เป็นวันใหม่ชอุ่มใจยิ่งกว่าเดิม

                                       ...หากใจคนเป็นดั่งนภาได้
                                      ก็คงไม่ต้องหาใครเข้ามาเสริม
                                     ไม่ต้องมีความสุขใดเข้ามาเติม
                                   ไม่ต้องเพิ่มความอุ่นใจให้ตัวเรา

                                                              ไม่จำเป็นที่ต้องไปมีใคร
                                    ไม่จำเป็นที่ให้ต้องมีแต่เขา
              รักตัวเองรักธรรมชาติรักความเป็นเรา
แล้ววันเหงาวันท้อแท้จะหายไป				
12 ตุลาคม 2546 23:51 น.

.:+:...ในวันที่อ้างว้าง...:+:

pepper_328

....ในวันที่อ้างว้าง
ในเวลาที่เงียบเหงา
สายลมพัดแผ่วเบา
ยิ่งทำให้เหน็บหนาวกว่าทุกวัน
...ดวงดาวก็ยังคงส่องแสง
จันทายังคงรอเราให้หลับฝัน
ฉันยังคงคิดถึงเธอทุกวัน
แล้วเธอนั้นคิดถึงกันบ้างไหม				
11 ตุลาคม 2546 23:50 น.

:+:....มีผ่านมาฉันเหงา.....:+:

pepper_328

เธอรู้มั้ยว่าฉันยังเหงาอยู่ทุกๆวัน

เหงาในวันเวลาที่ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ

ต้องเสียน้ำตาเสียเวลาเสียใจ

กับความเป็นไปที่ควรเป็น

สำหรับความเป็นจริงตอนนี้

สำหรับสิ่งที่เธอได้เห็น

อาจดูเหมือนไม่สนใจหรือเจ็บไม่เป็น

แต่หลายครั้งที่เธอเห็นไม่เป็นอย่างที่คิดเลย

อยากจะบอกว่าบางครั้งก็เหงา

อยากบอกว่าไม่เคยคิดจะเมยเฉย

แต่ว่าเหตุการณ์มันบังคับให้ฉันต้องเฉยเมย

เพราะคนที่ถูกละเลยมันคือฉันเอง...ที่สมควรจะไป				
5 ตุลาคม 2546 23:49 น.

:+:.อีกคืนหนึ่งของฉัน.:+:

pepper_328

  ...เสียงจั่กจั่นเรไรร้องเพลง...

                   บันเลงความเหว่ว้าของคลื่นเสียง
 
                     ที่ตัวเจ้าที่ขับกล่อมพร้อมเพรียง

              แว่วมาให้ได้ยินเสียงในค่ำคืนอันเงียบงัน

                        ...ถึงแม้มันอาจจะเคว้งคว้าง...

                           ถึงแม้คืนนี้อาจจะมีแค่ฉัน
  
              แต่ยังคงมีเจ้าจั่กจั่นคอยขับกล่อมในบางวัน

          ก็ทำให้คลายเหงาให้ฉัน....ถ้าไม่มากก็แค่ชั่วคราว				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟpepper_328
Lovings  pepper_328 เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟpepper_328
Lovings  pepper_328 เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟpepper_328
Lovings  pepper_328 เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงpepper_328