15 เมษายน 2546 21:44 น.
pepper_328
จะต้องรอช้ากันไปถึงไหน
พูดจบแล้วก็พาตัวเธอไปไกลๆด้วยกันกับเขา
อยู่กับอีกคนมันคงสุขใจมากกว่าเรา
เจ็บตอนนี้ดีกว่าต้องเศร้าอยู่กับเธอไปจนตาย
สมใจกับความรักรึยัง
หรือว่าเขาคนนั้นลองลอยจากหาย
ที่สุดก็ต้องมาซบตรงนี้ที่เดิมด้วยความละอาย
แต่เสียใจด้วยที่ไม่มีที่ให้ส่วนสกปรกต้องลงนอน
15 เมษายน 2546 21:04 น.
pepper_328
มันเป็นช่วงเวลาที่นานแสนนาน
กับการรอคอยด้วยความหวัง
ชดใช้ชีวิตที่เหลืออยู่จนไร้ซึ่งกำลัง
ที่จะหยุดยั้งความเหน็บหนาวภายในใจ
หนาวเหน็บเจ็บอย่างนี้มาเกินจะทน
ต้านทานมันจนจะทนไม่ไหว
ขอให้ใครสักคนช่วยดูแลให้ความอบอุ่นภายในใจ
ทดแทนคำว่าไร้ให้เปลี่ยนไปเป็นคำว่าเต็ม
14 เมษายน 2546 18:14 น.
pepper_328
หยุดทำร้ายกันได้ไหม
อย่าให้ใจต้องช้ำมากไปกว่านี้
หยุดพูดว่าฉันนั้นแสนดี
หยุดซะทีที่ต้องเอาใจกัน
ตอนนี้เธอเป็นเหมือนเดิมมั้ย
ใจเธอหลุดลอยไปจากฉัน
แยแสหวงใยไม่มีให้กัน
ดีแต่จะให้ความหวังลมๆแล้งๆเรื่อยไป
14 เมษายน 2546 18:03 น.
pepper_328
เหงา เหงาอยู่อย่างนี้แทบจะขาดใจ
เหงา เศร้าใจไหนยิ่งกว่าเศร้า
เหงา อย่างนี้เพราะไม่มีคำว่าเรา
เหงา จับใจกายเศร้าเพราะขาดเธอ
เหงา จนไม่อาจจะบรรยายเป็นถ้อยคำได้
เหงาจนน้ำตาไหลเมื่อใจเผลอ
เหงาจริงๆไม่อาจกลั้นใจไม่ให้คิดถึงเธอ
เหงา จนน้ำตาเอ่อท้วมท้นลงมาจากตา
12 มีนาคม 2546 10:04 น.
pepper_328
ที่ผ่านมาก็ไม่เคยกดดันเรื่องพวกนี้
ที่ผ่านมาก็ยังดำเนินชีวิตดีดีอยู่
ตั้งแต่เธอเข้ามาในชีวิตทำให้ฉันได้รู้
ว่าฉันควรอยู่เพื่อใคร
จากนี้ก็...ไม่มีเธอแล้ว
โล่งใจที่คลาดแคล้วจากคนอย่างเธอได้
คนเฮงซวยอย่างเธอควรพบกับอะไร
รู้เอาเองได้ไหมคน...ดี
อยู่เพื่อตัวเองไงคะ ทำชีวิตตัวเองให้สดใสทุกวันดีกว่านะคะ