2 พฤษภาคม 2546 20:20 น.
pepper_328
ความรักกับความสงสาร
ทดแทนกันไม่ได้
สิ่งที่ทำไปกับฉันคืออะไร
ความรักหรือความสงสารที่เธอให้กัน
จนวันนี้มันก็ไม่เหมือนคำว่ารัก
ทำไปเพราะสงสารฉัน
เธอเก็บคำว่ารักไว้ให้ใครกัน
แต่ที่แน่แน่คือมันไม่ได้มีให้ฉันเลย
ขอให้เธอมอบคำๆนั้นให้ฉันได้ไหม
ก่อนที่ฉันจะจากเธอไปเฉยๆ
แม้ว่ามันอาจจะไม่ค่ามากกว่าคำสงสารของเธอเลย
แต่ก็ขอสักครั้งให้ฉันได้เคยสัมผัสกับมัน
2 พฤษภาคม 2546 14:57 น.
pepper_328
เจ็บมาแล้วกี่ครั้ง
เจ็บมาแล้วกี่หน
แล้วทำไมจะต้องทน
เพื่อผู้ชายเพียงคนนึง
เค้าทิ้งก็ไปหาใหม่
สู้เข้าไว้ผู้หญิงใจถึง
ไม่ต้องมาทนเอาคนเก่าดื้อดึง
ไปหาอีกคนหนึ่งที่เค้าคอยเรา
28 เมษายน 2546 16:16 น.
pepper_328
ยามเช้าที่แสนเหงา
หมอกบางเบาเริ่มลงหนา
ไอหนาวเริ่มจับใจที่ละเสี้ยวเวลา
รอการกลับมาของผู้เป็นเจ้าดวงใจ
อาทิตย์เริ่มจับขอบฟ้า
หมอกบางตากลายเป็นเช้าที่สดใส
ไอหนาวที่เริ่มจับหัวใจ
เริ่มละลายไปเฉียบพลัน
16 เมษายน 2546 12:08 น.
pepper_328
อาจจะดูไม่ดี
อาจจะไม่ถูกเสมอ
แต่ที่ทำไปก็เพื่อเธอ
หวังว่าจะมองมาเห็นมัน
ที่ทำไปก็เพราะรัก
ที่ทำไปไม่ใช่เพื่อตัวฉัน
แต่ทำไปเพราะเธอคือคนที่ผูกพันธ์
ไม่ใช้เพราะฉันทำให้ใครอื่นเลย
16 เมษายน 2546 11:46 น.
pepper_328
ให้รักแทรกซึมถึงหัวใจ
หล่อเลี้ยงชุ่มชื่นไปให้คลายเหงา
ชุ่มฉ่ำดับความเดียวดายที่รุมเร้า
แทนเป็นละอองบางเบาเคลือบใจ
ประสานกันเป็นสายใยรัก
ถักทอถักสอดสายเป็นแพรไหว
เลื่อมลายด้วยความอบอุ่นและห่วงใย
เป็นปฏิมากรรมผืนใหญ่ชั่วกัปกาล
เหนียวแน่นทอด้วยความห่วงใย
ให้ใจด้วยใจมหาศาล
หากขาดเมื่อใดไม่สะท้านไปแม้เสี้ยวกาล
มั่นคงยืนนานตราบจนชั่วนิรันดร