11 กันยายน 2554 16:26 น.
++PanizzZ++
หมดแรงหมดกำลัง...........หมดความหวังหมดศรัทธา
หมดสิ้นเนื้อประดา...........หมดเวลาและหมดใจ
หมดสิ้นไปทุกอย่าง..........แต่เหลือค้างความทุกข์ไว้
หมดอะไรหมดไป.............แต่อย่าหมดคุณค่าตน
ชีวิตยังคงอยู่...................และรับรู้ความสับสน
ทดสอบความอดทน.........เพื่อให้คนเป็นเพชรงาม
วันนี้อาจเหนื่อยอ่อน.........จนบั่นทอนคิดผลีผลาม
อะไรหมดก็ตาม...............แต่อย่าหมดกำลังใจ
^___^
2 กันยายน 2554 23:23 น.
++PanizzZ++
ภายหลังฟ้าคำราม.ฉันเฝ้าถามถึงสายฝน
เหตุใดจึงทิ้งตน.จากเบื้อบนสู่ผืนดิน
ฟ้ากว้างนั้นคงเศร้า.จึงสีเทาเป็นอาจิณ
สายฝนที่หลั่งรินคือน้ำตาฟ้าเบื้อบน
เมฆม้วนก่อเป็นก้อน..จากเคยว่อนไหววกวน
มืดครึ้มทุกแห่งหนบีบใจคนให้โศกา
ฟากฟ้าคงเหงาหงอย.จึงต้องปล่อยน้ำในตา
เหม่อมองทุกชีวา.จากเบื้อบนอย่างเดียวดาย
คำตอบของคำถาม.ที่ฟ้าครามนั้นหลั่งสาย
เป็นฝนหล่นโปรยปราย.แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร
ฝนตกดังเปาะแปะ....ตกกระแซะดินหวั่นไหว
คือสารจากฟ้าไกล..ฝากจากคิดกับฝนมา
ถ่ายถอดความรู้สึก.ตกผลึกความโหยหา
กลั่นถ้อยรจนา.เป็นพิรุณร่วงหล่นดิน
หลากความถามเรื่องฝนหลากเหตุผลที่ยลยิน
ฝนเอยเจ้าโบยบินร่วงจากฟ้ามาอย่างไร
ฝนตกเพราะกบร้อง.เนื่องจากท้องมันโหยไห้
ข้าวดิบที่กินไป..เพราะหยาดฝนหล่นรดมัน
เมื่อเยาว์เคยได้ยินเป็นเพลงพิณขับกล่อมฝัน
เชื่อไปยังงงงันจึงต้องถามความต่อไป
เร่งรื้อค้นตำรา..เหตุใดหนาถึงเกิดได้
ละอองฝนโปรยปราย.เย็นชุ่มชื้นแผ่นพื้นดิน
ไอร้อนดวงทิวา.ก็พัดพานทีสิ้น
จากสายธารน้ำริน..ระเหยไห้กลายเป็นไอ
เกิดก่อเป็นก้อนเมฆเพื่อสรรเสกฝนหยดใหม่
ทิ้งตัวละลิ่วไหวหลั่งลงพื้นตามตำรา
โอ้ว่าน่าเชื่อถือ.ฝนนั้นคือสายธารา
ลอยล่องสู่ฟากฟ้า..แล้วตกมาเป็นฝนพรำ
ไทยเรานั้นโชคดี..ธ ทรงมีพระทรงธรรม
ฝนหลวงโครงการล้ำ..พระราชทานมา
ฝนตกเพราะอะไรเพราะพระทัยองค์มิ่งฟ้า
ห่วงใยไพร่ประชาให้สุขพริ้มความร่มเย็น
ฟ้ากว้างจะโหยไห้หรือห่วงใยพื้นรำเค็ญ
กบร้องกระโดดเต้น....หรือธาราระเหยไอ
ต่างไม่ใช่สำคัญ..เหตุผลนั้นช่างกว้างใหญ่
ธ สร้างธารน้ำใจ....เป็นสายฝนเลี้ยงคนดี
จากนี้หายสงสัย..ว่าทำไมสายฝนนี้
หลั่งรินสายนที....บารมีพระภูมินทร์
25 สิงหาคม 2554 17:35 น.
++PanizzZ++
ฉันยัง ยิ้มเยือนได้ อย่างสดใส
เรื่องร้ายใด ไม่อาจทำ ให้ไหวหวั่น
รู้....ตรงนี้มี กำลังใจ คอยให้กัน
จับมือฉัน จับมือกัน จับมือไป
อกหัก ตกมีน หรืองานเหนื่อย
ชีวิตดู เรื่อยเปื่อย แทบเอนไหว
สับสน กับปัญหา กับหัวใจ
ไม่เป็นไร...ยิ้มไว้...ใจเราดี
2 สิงหาคม 2554 02:19 น.
++PanizzZ++
*ดอกไม้ดอกไม้จะบาน
ขอความอ่อนหวานชะโลมจิตใจ
กลิ่นหอมดอกไม้โชยไป
เป็นกำลังใจให้ใครทั่วหล้า
ความสวยดอกไม้ล้ำค่า
ปลอบความอ่อนล้าที่มาผจญ
ความทุกข์และความสับสน
ดอกไม้บันดลช่วยให้หายไป^^
*ท่อนหนึ่งจากเพลงดอกไม้จะบาน
2 สิงหาคม 2554 02:05 น.
++PanizzZ++
ขอเธอจงเข้มแข็ง.........................เรื่องร้ายแรงเบาลงได้
ขอเธอก้าวต่อไป..........................ยังจุดหมายที่ต้องการ
ขอเธอลุกขึ้นสู้..............................เพื่อไปสู่ฝันแสนหวาน
เก็บเกี่ยวประสบการณ์.................. และเรียนรู้ด้วยตัวเอง
ขอเธอจงเชื่อมั่น...........................และฝ่าฟันไม่หวั่นเกรง
ปัญหาอย่ารีบเร่ง..........................ค่อยแก้ไปสู่ปลายทาง
ขอใจเธอจงดี...............................และจงมีความปล่อยวาง
เรื่องร้ายจักเบาบาง.......................ขอแค่ใจอย่าอ่อนแอ
หน้าส่วนตัว
2776
